Straatrat | ✔

Hoofdstuk 19. | Klootzak fase

∞
M I A

"Dus toen ging ik samen met Hugo naar de Efteling. Ik dwong hem om in Baron 1898 te gaan, en hij gilde alles bij elkaar. Het was echt het grappigste ooit," grinnikt Valerie als we maandag weer in de pauze bij elkaar zitten. Ik hoor niet alles wat ze zegt, sinds zaterdag ben ik echt nergens meer met m'n gedachten bij. Ik kan gewoon niet geloven dat alles wat ik met Alex had, door een zoen die niet eens gebeurd is, compleet weg is. Ik was echt blij dat we nu vrienden waren, dat was voor mij al genoeg, maar zelfs dat is nu weg.

"En wat hebben jullie dit weekend gedaan?" vraagt Valerie dan aan mij en Samuel.

"Niks eigenlijk," zegt Samuel.

"Echt niet? Ook niks met Ryan?" vraagt ze veel te luid. Meteen kijkt Sam haar kwaad aan.

"Hou je mond, dat mag niemand weten," sist hij direct zacht. Hij kijkt om zich heen of iemand iets gehoord heeft, maar dat is niet zo.

"Sorry," mompelt Valerie direct beschaamd. Ze is waarschijnlijk veel te enthousiast over dat Samuel eindelijk iemand heeft gevonden die hij leuk vond. "Maar heb je niks met dinges gedaan?"

"Nee," antwoord Samuel direct strak. Ik vind het echt heel rot voor hem dat alles zoveel moeilijker is, waarom maken mensen er toch zo'n gedoe van als iemand op hetzelfde geslacht valt?

"En jij Mia?" vraagt Valerie dan aan mij. Ik haal mijn schouders op.

"Ik heb ook niks gedaan," mompel ik liegend. Ik wil ze niet vertellen over Alex' gedrag, vooral Samuel was al niet zo fan van hem en om een of andere reden wil ik hem nog steeds verdedigen, ook al was hij echt een klootzak gister.

"Waarom zijn jullie allebei zo saai?" zucht Valerie en dat zorgt voor een kwade blik van Samuel.

"Ik ga alvast naar de les," zegt hij boos. Hij staat op, pakt zijn tas en loopt zonder ons nog een blik te gunnen, weg.

"Sam!" roept Valerie hem nog, maar hij reageert al niet meer. "Heb ik iets verkeerd gedaan?" Mijn beste vriendin kijkt me beteuterd aan.

Ik kijk om me heen en zie niemand in onze buurt zitten. Dan durf ik het er wel over te hebben. "Misschien was het niet een hele slimme zet om hem saai te noemen, ik bedoel, hij zit nog in de kast en kan daarom niet over straat met Ryan als z'n vriend."

"Oh ja shit, dat is waar. Ik ben echt dom," zegt Valerie en ze slaat haarzelf voor haar hoofd. "Zal ik erachter aan gaan?"

Ik schud meteen mijn hoofd. "Laat hem maar even, als hij niet bijdraait voor vanmiddag, kan je dan met hem gaan praten." Valerie knikt instemmend en daarna gaat de bel.

"Wat hebben we eigenlijk?" vraag ik aan Valerie die nog snel even wat boeken uit haar kluisje haalt. Ik was zo afgeleid door Alex dit hele weekend dat ik totaal vergeten ben om het meeste huiswerk te maken. Heel dom, omdat de toetsweek volgende week begint. Daarna is het gelukkig kerstvakantie.

"Nederlands, als het goed is krijgen we dat verslag vandaag terug," antwoord Valerie. "Kan je gezellig naast Alex zitten." Ze wiebelt met haar wenkbrauwen.

Ik glimlach nep en probeer te verbergen dat ik dat eigenlijk absoluut niet wil. Alex zit niet bij me in de klas, dus ik zou hem niet hoeven tegenkomen, alleen misschien in de aula, maar hij is meestal buiten aan het roken met z'n vrienden. Maar nu heb ik les met hem doordat dit verslag met de andere VWO klassen moest.

Zuchtend loop ik achter Valerie de klas in. Matthijs zit er natuurlijk ook en ik kan nog steeds niet normaal naar hem kijken, maar ik negeer hem nu wel. Wat hij heeft gedaan was verschrikkelijk en ik zal hem daar nooit voor vergeven, maar ik probeer er gewoon niet meer aan te denken. Anders ren ik elke dag panisch de school uit. Ik maak geen oogcontact met hem en ga snel zitten.