Straatrat | ✔

Hoofdstuk 3. | Arrogante lul

∞
M I A

De volgende morgen zet ik mijn fiets in de stalling en loop snel door de regenplassen de school binnen. Het regent de afgelopen weken bijna non-stop, nog een reden waarom ik een hekel heb aan de herfst. Ik hoop dat het snel weer winter wordt, sneeuw is een stuk leuker dan regen.

Eenmaal binnen zie ik mijn vrienden al snel staan. Dit keer is Samuel er ook bij, hij draagt zoals altijd een net overhemd en een nette broek. Ik weet dat veel mensen hem een kakker vinden, maar zelf zou hij ook veel liever andere kleding dragen.

"Mia, nu kan ik het aan jou vragen," zegt Valerie meteen als ze me ziet. "Jij vindt het toch ook niet kunnen dat ik een vier heb voor wiskunde."

"Waar ze niet voor heeft geleerd en nooit haar huiswerk voor heeft gemaakt," voegt Samuel er grinnikend aan toe.

"Hou je mond, Sam," bromt Valerie. "M'n gemiddelde is echt verpest nu."

"Nee, ik vind het ook echt belachelijk," antwoord ik lachend.

"Zie je, Sammie," grijns Valerie naar Samuel die ons hoofdschuddend aankijkt.

"Samenspanners," mompelt hij.

Daarna gaat de bel en lopen we met z'n drieën naar de eerste les van de dag, Nederlands. Helaas is dit ook de ergste les van de dag, ten eerste omdat het de eerste is, en ten tweede omdat we zo de duo's krijgen waarin we moeten samenwerken voor een verslag dat meetelt voor je eindexamen. Ik vind het niet heel erg, ik maak liever een verslag dan een toets, maar ik vind in tweetallen werken gewoon niet leuk. Meestal doet de andere persoon amper iets en dan moet ik alles alleen doen waarna die persoon ook gewoon een goed cijfer krijgt.

Met z'n drieën gaan we het lokaal binnen en zijn we de eersten, we gaan ongeveer in het midden zitten aan de kant van het raam, ik naast Valerie en Samuel voor ons.

"Hoe is het met jullie?" vraagt mevrouw van Dam.

"Wel goed," antwoord ik. Mevrouw van Dam is een erg aardige docente die vaak wel goede uitleg over haar vak geeft.

"Met mij ook," zeggen Samuel en Valerie tegelijk.

"Mooi om te horen," zegt van Dam.

Daarna stroomt het lokaal langzamerhand vol met klasgenoten die allemaal door elkaar praten. Ik heb niet echt contact met iemand van hen. Dan blijft mijn blik hangen bij een jongen, Matthijs. Hij kijkt me met zijn vriendelijke donkerblauwe ogen aan en glimlacht even.

"Stop met staren en spreek hem aan, Mi," zegt Samuel meteen.

"Eindelijk iets waar we het over eens zijn," verzucht Val. "Dat staren is eng, je doet niks anders sinds de brugklas."

"Stil, je hebt zelf ook geen vriendje," kaats ik terug.

"Oeh," grinnikt Samuel.

"Dat is omdat jongens tegenwoordig allemaal geen inhoud hebben. Ze dragen alleen maar trainingspakken en petjes en willen maar een ding en dat is seks," zegt ze meteen. "Nee, ik hou het bij niet bestaande jongens uit boeken en films."

"Kan ik begrijpen, ik bedoeld ik zou iedereen laten vallen voor de Salvatores," grinnikt Samuel.

Ik ben niet verbaasd door zijn opmerking, al jaren krijgen we signalen dat hij op jongens valt. Toch zou hij dit zelf nooit vertellen, zijn familie zou hem afkeuren en het huis uitgooien.

"Goed dat jullie er allemaal zijn, jongens en meisjes. We beginnen snel met de les en daarom maak ik nu de duo's voor het verslag bekend," begint van Dam haar les. "Ik en de andere docenten Nederlands hebben besloten dat we dit verslag maken met andere vijf VWO klassen zodat jullie wat extra vrienden kunnen maken."