Hoofdstuk 71. | "Te amo"

830 9 1
                                    


M I A

"Hou je mond, je eerste voetbaltraining? Meen je dat? Alex freaking Rodriguez die voetbalt?" reageer ik overdreven terwijl ik doe alsof ik me verslik in de kipnugget die ik aan het eten was.

We zijn weer een week of twee verder, Alex heeft zijn rijbewijs gehaald en nu zijn we met de auto van zijn vader naar een plek gereden waar we de zonsondergang kunnen bekijken, met twee keer een doos kipnuggets van twintig stuks. Eigenlijk is het nog illegaal en mag hij niet rijden zonder volwassene, maar dat hebben we genegeerd, hopende dat we geen politie tegen komen. Vooral ik kon gewoon niet wachten op dit moment, en ik had gelijk. Het is perfect.

"Ik weet het, ik moest wel. Ik mag dus niet over als ik niet sport," zucht Alex, die ook een kipnugget neemt. "Die mensen uit m'n team zijn allemaal halve pro's ofzo."

"Mijn broer wil je vast wel een paar bijlessen geven, hij speelt bij Feyenoord onder de achttien," zeg ik dan.

"Dan ga ik liever niet over," zegt hij grijnzend en hij doopt een kipnugget in de barbecue saus, natuurlijk. Zo verpest hij alle kipnuggets.

"Ga je dan nog wel boksen? Als je nu al je tijd in je team moet steken wordt dat niks denk ik," bedenk ik me dan opeens.

"Ik doe alleen mee omdat het moet, ik heb Ewout gewoon gevraagd of ik de hele tijd op wissel mag. Op die manier kan ik ook trainingen missen," legt hij me uit.

"Wanneer heb je je eerste wedstrijd?" vraag ik dan.

"Deze zaterdag," antwoord hij. "Over twee dagen dus."

"Dan kom ik kijken," zeg ik. Hij wil zijn mond openen om wat te zeggen, maar ik prop snel een kipnugget met zoet zure saus in zijn mond. "Je kan me niet tegen houden."

"Dat merk ik," grinnikt hij, met zijn mond vol eten waardoor ik hem met een vies gezicht aankijk. "Jij doopt mijn eten in de zoet zure saus, dit is je karma."

"Slik het nou maar door, goorlap," zeg ik walgend. Hij lacht en doet daarna wat ik zeg. "Over weekenden gesproken, wil je mee naar mijn oma's verjaardag volgende week zondag?"

"Lijkt je dat echt een goed plan? Daar is je hele familie toch," zegt hij.

"Soort van, mijn oom en tante en jongste neefje zullen er sowieso zo wel zijn en mijn andere tante ook denk ik. En dan ik, mijn ouders en Quin," antwoord ik. "Maar ik uh, heb het al een soort van afgesproken met mijn moeder."

"Zonder het even te overleggen? Wat als ik meteen nee had gezegd," zegt hij dan zogenaamd boos. Ik grinnik.

"Dan had ik je wel gechanteerd door een video te maken in je voetbal kleding," bedenk ik.

Hij schudt zijn hoofd, maar ik zie de glimlach die hij op zijn gezicht heeft. "Trouwens, had ik je al verteld dat Nicolas contact heeft gekregen met mijn oma in Colombia?"

"Niet!" roep ik verbaasd. "Waarom heb je me dat niet verteld? Hoe gaat het met haar? En waarom eigenlijk, het is toch je moeders moeder? En heb je met haar gesproken?"

"Doe een rustig," grinnikt hij. "Ik zou het je nog vertellen maar was het vergeten. En het gaat goed met haar, ik heb met haar gebeld twee dagen terug. En Nicolas heeft haar gecontact na alles met mijn moeder, hij wilde haar vertellen dat ze nu veilig in een afkickkliniek zat en alles goed zou komen met haar en mijn oma ze zich geen zorgen hoefde te maken."

Straatrat | ✔Where stories live. Discover now