Straatrat | ✔

Hoofdstuk 85. | "Ik hou van jou."

∞
M I A

"Kijk en dan doe je hem daar gewoon doorheen," zeg ik tegen Alex, terwijl ik in zijn stropdas de laatste knoop leg. Vervolgens klop ik even op zijn borst en kijk ik hem grijnzend aan. "Helemaal ready to go."

Hij grinnikt en draait zich even om zodat hij zichzelf in de spiegel kan zien. "Ik zie d'r niet uit, ik lijk wel een facking ober."

"Niet zo klagen, je ziet er goed uit. Geloof mij nou maar, alle meiden gaan kwijlend achter je aan lopen," plaag ik hem, waarna hij zijn arm om me heen slaat, me bijna verdrukt tussen zijn arm en zijn borst en dan met zijn hand door mijn haar gaat.

"Zolang jij maar kwijlend achter me aan loopt, doe ik het ervoor," zegt hij, waarna hij me een kus geeft. "Gaan we?"

"Ja lijkt me een goed plan, we zijn al weer bijna te laat," zeg ik, als ik even op mijn telefoon naar de tijd kijk. Terwijl hij zijn telefoon van de lader pakt, app ik mijn moeder even dat we haar zo komen ophalen.

Er is zoveel veranderd het afgelopen jaar, want zolang zijn we al verder.

Alex en ik hebben onze relatie heel langzaam en voorzichtig weer opgepakt, we hebben iedereen die mij dierbaar is uitgelegd waarom Alex heeft gedaan wat hij had gedaan. De meesten waren nog steeds erg boos op hem, maar net als mij begonnen ze het te begrijpen toen ze ook een beetje de band tussen hem en zijn broertje door hadden.

Toch hebben we ontzettend veel geleerd in het afgelopen jaar over elkaar, maar vooral over hoe we onze relatie zo gezond en goed mogelijk kunnen laten verlopen. En eerlijk gezegd zijn daar maar een paar simpele, ongeschreven regels voor.

Dingen uitpraten is daarvan de aller belangrijkste, als je iets dwars zit, praat je het uit met de ander. In het echte leven, niet via WhatsApp of door te bellen, maar echt face to face. En ook niet gaan slapen terwijl je boos bent, dat maakt dingen alleen maar erger. Het zitten met problemen over elkaar en dingen opkroppen en verzwijgen is het gene dat onze relatie al vaker had verpest, dus dat is iets waar we het afgelopen jaar heel erg aan hebben gewerkt.

Dan zijn er nog dingen als elkaar de ruimte geven wat heel erg belangrijk is. Je hoeft niet alles samen te doen, sommige dingen zijn persoonlijk of voor vrienden en het is dus ook prima als je een keer een avondje met vrienden wil zitten, het geslacht maakt dan niet uit. Het vertrouwen wat we daar hebben in elkaar qua vreemdgaan is zo hoog, ik heb me nog nooit een seconde zorgen gemaakt over dat hij vreemdgaat en ik weet dat het andersom ook zo is. Zolang je de ander maar inlicht waar je bent zodat die ander zich geen zorgen hoeft te maken.

En dan natuurlijk de simpele dingetjes als rekening houden met elkaar en elkaars emoties, acties en daden die boven woorden gelden, als je van de ander houdt laat je dat zien en zeg je het niet alleen en natuurlijk gewoon elkaar in alles supporten en het beste voor hebben met de ander.

Toen we die dingen zijn gaan beseffen en ons zelf dat hebben geleerd, is onze relatie van het soort van toxic ding dat het was, naar een hele gezonde relatie gegaan. Natuurlijk hebben we nog wel onze ruzietjes en meningsverschillen, maar zoveel minder dan aan het begin. Alex had gelijk toen hij zei dat de maanden die we uit elkaar waren, onze hele mindset is veranderd. We wisten op dat punt gewoon dat we voor elkaar waren gemaakt en we alles eraan moesten doen om voor elkaar te vechten. Dat is wat we hebben gedaan en kijk ons nu, ready om naar de bruiloft van Alex' vader en moeder te gaan.

Alex ouders, dat is een ding dat nog uitgelegd moet worden. Hij had me aan het begin van toen we weer voorzichtig aan onze relatie waren begonnen, verteld dat zijn moeder uit de afkick kliniek was en een heel ander persoon was geworden. Het heeft daarna nog een paar weken, waarschijnlijk wel maanden geduurd, maar toen besloot hij toch om me aan haar voor te stellen.