ငါတို့တစ်မိသားစုလုံးက ဗီလိန် [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter 94

MWFV Ch 94

I'm Serious

Zawgyi Version

လင္းေရွာက္ခ်ီ သူ႔ဘ၀မွာ ဒီလိုထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖစ္သြားရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳး တစ္ခါမွမျဖစ္ခဲ့ဖူးဘူး။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕စကားေတြက ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ႏွစ္ရွည္လမ်ား စြဲလမ္းမႈက‌ေန လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းကို ရွာေတြ႕သြားသလိုမ်ိဳး ႐ုတ္တရက္ သူ႔မ်က္စိေတြကို ပြင့္သြားေစခဲ့တယ္။

တစ္ညလုံးလုံး လင္းေရွာက္ခ်ီတစ္ေယာက္ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကို စုေပထံ ဘယ္လိုဖြင့္ဟဝန္ခံရမလဲဆိုတာကိုသာ ေတြးေတာေနခဲ့တယ္။ ပုံမွန္စကားေျပာတာကေနပဲ သူ စလိုက္သင့္လား? ဒါမွမဟုတ္ ၿပီးခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္ကတည္းက သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကိုပဲ တိုက္႐ိုက္ေျပာလိုက္ရမလား? ေနာက္ဆုံးေတာ့, ေနာက္တစ္ေန႔မွာ, လင္းေရွာက္ခ်ီ စုေပကို ဖုန္းေခၚလိုက္ေတာ့တယ္။

အခုခ်ိန္မွာ လင္းေရွာက္ခ်ီရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြက—စိတ္ပင္ပန္းမႈ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ စိုးရိမ္ပူပန္မႈနဲ႔ သဘာဝအေလ်ာက္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈတို႔ ေရာေထြးေန‌‌တယ္—အဲ့ဒါက ဘယ္လိုခံစားရသလဲဆိုတာကိုေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္းကပဲ ေျပာျပႏိုင္လိမ့္မယ္။

သို႔ေသာ္ သူ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ စု‌ေပက ဖုန္းမကိုင္ခဲ့ဘူး။ တစ္ခါျမည္၊ ႏွစ္ခါျမည္... အဆုံးမွာ‌ေတာ့ 'ဖုန္းလက္ခံေျဖၾကားျခင္းမရွိပါ' ဟူ၍သာ ဖုန္းေပၚမွာေပၚလာခဲ့တယ္။

လင္းေရွာက္ခ်ီ မသိလိုက္မသိဘာသာနဲ႔ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိတယ္ : ဒီအခ်ိန္ထိ စုေပအိပ္ေနတုန္းပဲေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူဖုန္းေခၚတာကို သူမ ျပန္မေျဖတာမ်ိဳးက ရွားတယ္ေလ။

လင္းေရွာက္ခ်ီ တတိယအႀကိမ္ဖုန္းေခၚလိုက္ခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆုံး‌ေတာ့ ခ်ိတ္ဆက္မိသြားခဲ့တယ္။

"ေရွာင္ေပ?"

"ခ်င္ယြဲ႕ကိုရွာေနတာပါလားရွင္?" ဖုန္းထဲက‌ေန အမ်ိဳးသမီးအသံတစ္သံထြက္လာခဲ့‌ေပမဲ့ အဲ့ဒါက စုေပေတာ့မဟုတ္ခဲ့ဘူး။

"ဟုတ္ပါတယ္, မင္းက ဘယ္သူပါလဲ?" လင္းေရွာက္ခ်ီ တည္ၾကည္တဲ့ေလသံနဲ႔ ျပန္ေမးလိုက္တယ္။