រឿង : 🔥គំនុំផ្ដើមស្នេហ៍🔥 ( Completed )

Part21:ដើម្បីបងថេយ៍ព្រមស្លាប់🔞

ផ្ទុយពីនៅខាងក្នុងដែលថេយ៉ុងគេកំពុងតែជួបប្រទះនោះម៉ែដោះគាត់ក៏កំពុងតែលបនៅស្ដាប់នៅមាត់ទ្វាបន្ទប់របស់នាយដែរ គាត់បង្ហូរទឹក
ភ្នែកមកច្រើនឥតគណនាគាត់ពិតជាចង់ចូលទៅជួយរាងតូចខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែគាត់ធ្វើមិនបានគឺបានត្រឹមតែយំហើយក៏ខ្លោចចិត្តអាណិងរាងតូចតែប៉ុន្និងឯង...
«អោយអ៊ុំសុំទោសថេយ៍ អោយអ៊ុំសុំទោសៗៗ...ព្រះជាម្ចាស់អើយសូមការពារក្មួយថេយ៍ផង...ហ្ហឹកហ្ហឺៗៗ»ម៉ែដោះលើកដៃប្រណម្យនិយាយតិចៗទាំងការឈឺចាប់ព្រោះតែអាណិតដល់នាយតូចដែលគាត់មិនអាចជួយអ្វីបានសូម្បីតែម្យ៉ាងសោះ

ចំនែកឯថេយ៉ុងវិញពេលនេះស្ងាត់មាត់ដូចជាគេបំបិទជាប់ព្រោះថាជុងហ្គុកកំពុងតែបឺតមាត់ថើបជញ្ជក់មាត់របស់គេខ្លាំងៗ នាយខាំញិញលើបបូរមាត់តូចយ៉ាងមានចេញឈាមមកតែនាយនៅមិនព្រមឈប់ អណ្ដាតនាយលូកទាញអណ្ដាតតូចមកខាំនិងជញ្ជក់ម្ដងទៀតរហូតដល់អ្នកខាងក្រោមស្ទើតែចង់អស់ខ្យល់ទើបនាយថើបបង្អូសលិតលើរាងកាយរហូតចុះមកដល់កញ្ចឹងករធ្វើការបឺតជញ្ជក់ខាំខ្លាំងៗរហូតដល់លេចចេញនៅស្នាមកន្ទួលដុំៗជាច្រើនកន្លែង នាយក៏ចេះតែបង្អូសអណ្ដាតរបស់នាយចុះរហូតមកដល់ដើមទ្រូងម្ដង ដៃម្ខាងក៏បានចាប់ច្របាច់ឈ្លីចុះឡើងៗនៅលើសាច់ទ្រូងពើកៗនោះ រីឯមាត់នាយក៏លេបត្របាក់ចុងទ្រូងដូចជាក្មេងបៅដោ*ម្ដាយ លេបខ្ជាក់ៗចុះឡើងៗក៏មានទឹកមាត់យ៉ាងអន្តាយពាសពេញដើមទ្រូងនាយតូច
«អ្ហាស...ហ្ហឹកហ្ហឺៗៗ»រាងតូចនៅតែយំអោយសសឹកពេលនាយចេះតែរុករានរាងកាយគេមិនព្រមឈប់សោះចឹង
«យើងប្រាប់ថាអោយឈប់យំ...បើនៅតែយំទៀតយើងនិងដាក់ទោសឯងអោយខ្លាំងជាងនេះ...»ជុងហ្គុកនិយាយចប់នាយក៏បានក្រោកអង្គុយចោងហោងដាក់របស់មានជីវិតរបស់ខ្លួនដែលសាប់និងដៃអោយវារាងរឹងបន្តិចទើបចាប់ញុកចូលទៅក្នុងមាត់រាងតូចដែលព្យាយាមបិទមិនព្រមបើកនោះ ដៃម្ខាងរបស់នាយក៏បានចាប់ច្របាច់មាត់នាយតូចអោយហាឡើងចំនែកម្ខាងក៏រុញនាគរាជរបស់គេចូលទៅក្នុងមាត់តូចបានសម្រេច

«អ្ហឹម...»នាយតូចគ្រហឹមដើមករព្រោះវាខក់ណាស់ របស់នេះទាំងធំទាំងវែងដាក់ចូលមកក្នុងមាត់របស់ខ្លួនចង់ហួសក្រឡើតទៅហើយ
«បៀមវាអោយស្រួលទៅ បើឯងហ៊ានតែខាំឯងនិងត្រូវខ្លាំងជាងនេះមិនខាន...អ្ហស...សឺតត៎...ស្រួលណាស់»ជុងហ្គុកខាំធ្មេញថ្ងូរងើយករទទួលយកក្ដីសុខតែឯងនាយនៅឈ្លៀតគ្រលែងចង្កេះតិចៗក្នុងមាត់តូចថែមទៀតវាស្រួលខ្លាំងណាស់ តែនាយមិនបានគិតដល់អ្នកដែលគេងហៀទឹកភ្នែកនោះឡើយគេខំប្រឹងគេចចេញពីការអុកចង្កេះចូលនោះជាខ្លាំងតែជើងរបស់
នាយក្រាស់គៀបមុខខ្លួនជាប់ទៅហើយបានត្រឹមតែធ្វើអ្វីតាមតែនាយប្រាប់តែមួយមុខគត់
«អ្ហាស...សឺតត៎....លេបវាអោយអស់ទៅហាមខ្ជាក់»ជុងហ្គុកដោយដល់គោលដៅលើកដំបូងនាយក៏បានព្រលែងទឹកកាមចូលទៅក្នុងមាត់នាយតូចអស់រលីងគ្មានសល់សូម្បីមួយដំណក់រួចនាយក៏ដក់កូនប្រុសរបស់ខ្លួនចេញដែលវាជាប់ទៅដោយទឹកខាប់អន្ធឹលនោះតាមចុងក្រហមរបស់នាយដែរទើបគេប្រញាប់យកដៃទៅបំបិទមាត់តូចជាប់កុំអោយខ្ជាក់ហើយដៃនាយម្ខាងក៏ចាប់កូនប្រុសនាយយកទៅអូសលើថ្ពាល់នាយតូចរហូតដល់ទឹកអន្តាយៗនោះប្រឡាក់ពេញមុខតូចច្រមិច
«ហ្ហឹកហ្ហឺ...លោកជុងហ្គុក ...ហ្ហឹកហ្ហឺៗៗ...ខ្ញុំសូមអង្វរលោកឈប់ទៅប៉ុន្នឹងបានហើយ...ខ្ញុំសូមសំពះ...ហ្ហឹកហ្ហឺៗៗ...»ជុងហ្គុកឡើងមកទ្រោបនាយតូចម្ដងទៀតទើបធ្វើអោយរាងតូចភ័យខ្លួនប្រញាប់សម្របដៃចូលគ្នាសំពះនាយដោយទឹកភ្នែកហូរឥតស្រាកស្រាន គេចង់បញ្ឈប់ពេលនេះអោយឈប់ភ្លាមៗណាស់ ព្រោះតែបន្តិចទៀតគេនិងត្រូវរង់ការឈឺចាប់ខ្លាំងៗហើយ