" វាស៉ីអារម្មណ៍ វារឹតតែក្ដៅ!!.. " ជុងហ្គុកបញ្ចេញសូរសៀងក្បែត្រចៀករាងតូចហើយនាយក៏បានងើបបន្តិចចាប់ទាញជើងស្រឡូនមកគងចង្កេះគេ ហើយក៏
សាប់អាប្អូនរបស់គេអោយឡើងរឹតហើយក៏ស៊កចូលក្នុងច្រកចង្អៀតយឺតៗ រហូតដល់អឹបកប់គល់។
" អ្ហា៎!!...ឈឺៗ..ណាស់... "
" អ្ហាស...ទ្រាំណា...សឺតត៎... " និយាយតែមាត់ដៃចាប់ខ្ញាំចង្កេះទាំងសងខាងហើយក៏ប្រឹងអុកសម្រុកភ្លាមៗ ដាក់ម៉ាខ្លាំងតែម្ដង មិនចង់អោយពេលវេលានេះត្រូវផ្អាក់ដោយសារតែសម្លេងយំយែករបស់រាងតូចនោះឡើយ
" អ្ហឹសៗ...លោកតិចៗ ខ្ញុំឈឺ " ថេយ៍លើកដៃតោងករនាយ ខ្ញៅសាច់ករនាយយ៉ាងចេញឈាម តែហាក់មិនធ្វើអោយនាយព្រឺឡើយ នាយគិតតែពីដោលចង្កេះញាប់ៗលើសមុនបំពេញក្ដីសុខអោយខ្លួនឯង។
" អ្ហាសៗៗ...ជុងហ្គុក " ថេយ៉ុង
" អ្ហាស...សឺតត៎ស្រួលណាស់... " ជុងហ្គុកអោនមុខចុះបឺតជញ្ជក់ចុងទ្រូងបណ្ដើរ ចលនាចង្កេះក៏ចេះតែលឿនញាប់ទ្វេដង ថេយ៍វិញក៏យោលយកដងខ្លួនទៅតាមការអុករបស់នាយមិនឈប់
<ផ្លាប់ៗៗ~~
សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់លាន់លឺឡើងពេញខ្ទម ចំនែកឯសម្លេងថ្ងូររបស់ពួកគេក៏មិនណយដែរ ពេលនេះមិនដឹងជាប៉ុន្មានទឹកទៅហើយ ដឹងត្រឹមតែថាថេយ៉ុងដូចជាអស់កម្លាំងជាខ្លាំង នាយតូចឈរទប់ជញ្ជាំងទយគូទមកក្រោយរង់ការប៉ះទង្គិចពីចង្កេះរបស់នាយពីក្រោយ ផ្លាប់ៗ មិនឈប់ ខណះដែលម្ចាស់សមីខ្លួនទន់ករយ៉ាងល្ងៀកទៅហើយ តែតួTopនៅតែខ្លាំងដូចជាដំរីយ៉ាងចឹង។
" អ្ហា៎!!...លោកខ្ញុំហត់ណាស់...ឈប់ទៅ...អ្ហាសៗៗ " ថេយ៉ុងបែរមុខមកក្រោយ ស្រែកប្រាប់អោយនាយបញ្ឈប់ តែក៏ត្រូវនាយទាញកញ្ចឹងកលូកអណ្ដាតស្រូបទាញជញ្ជក់ទៅវិញ
" អ្ហឹម... អ្ហាសៗៗ...ច្រើនទឹកហើយនៅតែស្រួល...ហេតុអីក៏ឯងនៅតែរួមរឹត្ធបែបនេះ...អ្ហាស់ៗ "
ជុងហ្គុកដក់បបូរមាត់ចេញនិយាយក្បែរត្រចៀករាងតូចដៃម្ខាងក៏ខ្ញៅគូទរាងតូចលេងយ៉ាងពេញដៃ ចំនែកឯម្ខាងក៏លូកទៅក្រសោបកូននាគតូចរបស់ថេយ៉ុង
សាប់លេងខ្លាំងៗ ដល់ថ្នាក់រាងតូវស្រែកថ្ងូរអោយក្រលួចចង់ផ្ទុះខ្ទមទៅហើយ
" អ្ហាស!!... " ទីបំផុតទឹកបន្ទាប់ក៏បានមកដល់ ជុងហ្គុកអោនថែថើបស្រង់ក្លិនលើសាច់ខ្នងរលោងស្រឹល បង្អូសអណ្ដាតក្ដៅគគុក លាន់លឺជិបជុបៗ ទុកពេលអោយកូនប្រុសរលាស់ទឹកកា*ចូលពេញខ្លួនរាងតូចអស់ទើបនាយព្រមដក់ចេញវិញ
" ទៅគេង... "
" ហ្ហឺៗៗ...អរគុណហើយដែលព្រមឈប់ " ថាហើយនាយតូចក៏បិទភ្នែកនៅលើដៃនាយបាត់ទៅ ទុកអោយជុងហ្គុកញញឹមសមចិត្ត ហើយយប់នេះក៏នាំគ្នាគេងនៅលើកន្ទេលវិញ ព្រោះតែកម្រាលសើមជោគដោយសំនើមកា*ហើយ ជុងហ្គុកបីរាងតូចដាក់លើកន្ទេលលើគ្រែហើយទើបខ្លួនឡើងទៅគេងជាមួយ(និយាយរួមគេងទាំងសើមអៀចៗ😴)
" យើងគួធ្វើបែបណាជាមួយឯងទៅ? យើងវង្វេងជាមួយនិងអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងហើយ...ហ្ហើយ!!...បើយើងអោយឯងត្រឡប់ទៅវិញ តើយើងអាចជួបឯងទៀតដែរទេ? ទេ!!..មិនអាចទេ យើងមិនដោះលេងឯងជាដាច់ខាត ឯងត្រូវនៅជាមួយយើងដល់ថ្ងៃស្លាប់ " ជុងហ្គុកគេងបែរជំហៀងសម្លឹងមើលអ្នកក្នុងរង្វង់ដៃទាំងទឹកមុខកម្សត់ គេយល់ចិត្តខ្លួនឯងហើយថាគេស្រលាញ់ថេយ៍ មិនចង់បាត់បង់ថេយ៍ ចុះបើគេដោះលេងអោយថេយ៍ទៅ តើគេអាចជួបគ្នាទៀតទេ? គេមិនចង់បាត់បង់រាងតូចឡើយនៅពេលនេះ បើអាចគេពិតជាចង់ឃុំឃាំងអោយរាងតូចនៅតែពីរអ្នកជាមួយគេរហូតទៅណាស់ តើអោយនាយធ្វើបែបណា? ដោះលេងគឺមិនអាចទេ។ នាយគិតជារឿយៗរហូតដល់នាយគេងលក់តាមរាងតូច។
____________
#ថ្ងៃថ្មី
យើងងាក់សម្លឹងមកមើលណាមជូនវិញម្ដង ពេលនេះនាយកំពុងតែនៅស្នងការប៉ូលីស ជាមួយនិងជេហ៊ុបគ្រូពេទ្យម្នាក់ជាមិត្តជេហ៊ុប ដែលគេមានឈ្មោះថា Mo នាងជាគ្រូពេទ្យដែលបានទៅពិនិត្យសាកសពរបស់ម៉ែដោះ។
" នេះជារបាយការណ៍ពិនិត្យសពរបស់ អ៊ុំស្រី " គ្រូពេទ្យម៉ូហុចក្រដាស់ក្នុងសាមីពណ៌ខ្មៅទៅអោយប៉ូលីសដែលបានស៉ើបការចំពោះរឿងនេះ
" ខ្លួនប្រាណគឺគ្មានការប៉ះទង្គិចដោយវត្ថុរឹងណាមួយឡើយ គឺមានតែស្នាមរឹតត្រង់បំពង់ករប៉ុណ្ណោះ ជនរងគ្រោះត្រូវរឹតជាមួយនិងខ្សែតូចមានរាងមូលរហូតដល់ដាច់ខ្យល់ស្លាប់ " ប៉ូលីសបានអាននៅក្រដាស់មួយនោះទាំងម៉ឺងម៉ាត់បង្ហាញពីការធ្វើការមួយដ៏ត្រឹមត្រូវបំផុតរបស់ក្រុមប៉ូលីស
" វាអាចជាខ្សែរ ឌុយទូរស័ព្ទ ឬមួយក៏ជាខ្សែរភ្លើង " ពេទ្យម៉ូ
" នៅមានទៀតទេ? " ណាមជូន
" បាទ គឺ នៅលើក្រចក់ដៃរបស់ជនរងគ្រោះគឺមានជាប់សាច់របស់មនុស្សបន្តិច "
" អោយស្មានគឺ ម៉ែដោះមុននិងដាច់ខ្យល់គាត់ក៏បានខ្វាចចំដៃរបស់អ្នកបង្កររហូតដល់ដាច់សាច់ " ជេហ៊ុបក៏បានបញ្ចេញមតិគ្រប់គ្នាក៏បានងក់ក្បាល
" ហើយDNAរបស់សាច់ដែលជាប់និងក្រចក់ដៃរបស់អ៊ុំស្រីគឺពិនិត្យឃើញត្រូវនិងភិនភាគរបស់មនុស្សស្រីម្នាក់ " គ្រូពេទ្យម៉ូក៏បានទាញក្រដាស់មួយទៀត ដែលវាបញ្ជាក់ពីDNAរបស់សាច់មួយកូនដុំនោះទៅអោយគ្រប់គ្នាបានមើល វាក៏មានជាមួយនិងរូបថតផងដែរ
YOU ARE READING
រឿង : 🔥គំនុំផ្ដើមស្នេហ៍🔥 ( Completed )
Romanceដោយសារតែការយល់ច្រឡំ បានធ្វើអោយនាយ លង់ខ្លួនកាន់តែជ្រៅក្នុងរណ្ដៅគំនុំ។ តែក៏ជ្រុលផុងទៅទៅស្រលាញ់គ្នាដោយបាត់មុខមិនបាន។ Jeon Jungkook (Top) x Kim Taehyung (Bottom) Writer: Jeon Larisa ✍️
