រឿង : 🔥គំនុំផ្ដើមស្នេហ៍🔥 ( Completed )

Part88:កុំបដិសេធនិងបងអី

ជុងហ្គុកនិយាយស្របនិងដៃរហ័សចាប់ដោះសម្លៀកបំពាក់របស់រាងតូចរហូតដល់អស់រលីងពីខ្លួនទើបងើបបន្តិចចាប់ដោះខោអាវខ្លួនឯងចេញម្ដង។
   " អ្ហាស ជុងកុំប្រញាប់ពេកអីណា "
   " មិនបានទេ បើយឺតយូកូនបងប្រាកដជាស្ទះស្លាប់ " ជុងហ្គុកពោលហើយក៏ចាប់ត្រគៀករាងតូចឡើងខ្ពស់បន្តិចសឹមសាប់អាប្អូនរបស់ខ្លួនយ៉ាងញាប់ដៃស្អេក សឹមស៊កវាចូលក្នុងច្រកតូចចង្អៀតផ្លឹប

   " អ្ហាស ជុង...តិចៗសិនណាអូនឈឺ " ថេយ៉ុងចាប់ដើមដៃរបស់នាយជាប់ព្រោះនាយក្រាស់កំពុងតែដោលចង្កេះបោលសម្រុកខ្លាំងៗភ្លាម
   " អ្ហាស ថេយ៍កុំរឹតពេកអី " ជុងហ្គុកចាប់ជើងស្រឡូនលើកឡើងហើយក៏អុកចង្កេះញាប់ៗ នាយនិងថ្នមថេយ៍ហើយថ្នមអោយដល់ចិត្តតែមិនមែនរឿងលើគ្រែឡើយ ព្រោះរឿងលើគ្រែមួយនាយសុំបញ្ចេញកម្លាំងអោយដល់កន្លៀកហើយ ព្រោះបើរវល់តែថ្នមវាមិនស្រួលឡើយ។
   " ជុង អ្ហាសៗៗ " នាយក្រាស់មិនថមថយកម្លាំងរឹតតែត្រេះចង្កេះមិនឈប់ព្រោះតែក្ដីសុខស្រួលវាកំពុងតែបុកមកពេញខ្លួនប្រាណទាមទារអោយនាយគ្រលែកអុករហូតដល់ចំនុចរសើបសុខស្រួលរបស់ពួកគេរៀងខ្លួន។

ផ្លាប់ៗៗ~~~
ពួកគេមិនដឹងជាបន្តល្បែងស្នេហ៍ក្ដៅសាច់ដល់ម៉ោងប៉ុន្មានទេទើបឈប់ តែសំខាន់ពួកគេក៏មិនទាន់សន្លប់នោះដែរ ពោលគឺនៅដេកសន្ធឹងដៃជើងនៅលើពូក ដោយថេយ៉ុងកើយដៃមាំរបស់នាយ ហើយមួយសន្ទុះក្រោយមកក៏ស្ងាត់សម្លេងគឺបានន័យថាពួកគេបានគេងលង់លក់ទៅហើយ។

ថ្ងៃថ្មីក៏បានចូលមកដល់ម៉ោង7ព្រឹកទើបពីរអ្នកប្ដីប្រពន្ធមួយគូនេះនាំគ្នាក្រោកចុះមកដោយថេយ៍ស្លៀកពាក់ខោអាវពណ៌សរស្ដើងរហៃ ចំនែកឯជុងហ្គុកស្លៀកឈុតពណ៌ដូចទៅនិងថេយ៍ដែរ ទំនងជាឈុតគូទៀតផង បណ្ដើរគ្នាចុះមករកតុអាហាក៏សម្លឹងទៅបានឃើញកូនប្រុសទាំងពីកំពុងតែញាំអាហារនៅលើតុ
    " ប៉ាៗ Appaសួស្ដីបាទ " មីឡូនិងមីឃើបានឃើញប៉ាៗទាំងពីរបណ្ដើរគ្នាចុះមកគេក៏លើកដៃសំពះភ្លាម ឃើញទេថាគេជាក្មេងដែលឆ្លាតគួអោយស្រលាញ់យ៉ាងណា
   " បងលេងអូន កូនៗត្រឡប់មកយូហើយមែនទេនិង? ខ្សឺតតៗ.." ថេយ៉ុងចាប់ដៃជុងហ្គុកអោយលេងចេញពីលើចង្កេះរបស់គេសឹមដើរទៅរកកូនប្រុសអោបថើបសក់កូនម្នាក់មួយខ្សឺតយ៉ាងទន់ភ្លន់
   " បាទAppaកូនមកយូហើយគឺលោកអ៊ុំជីននិងអ៊ុំជូនជាអ្នកជូនមកបាទ " មីឡូ
    " ហ្ហឹម ឆាប់ញាំបន្តទៅកូន អ៎សួស្ដីបងជីន បងជូន "
    " អ្ហឹម ហើយពីរអ្នកឯងទើបតែក្រោកទេថ្មើរនិង "
    " ហីយ៉ាប្ដីប្រពន្ធក្មេងៗដូចពួកខ្ញុំត្រូវសម្រុកបន្តិចហើយ ក្រែងចាស់ទៅនាំអោយពិបាក មោះអូនសម្លាញ់អង្គុយចុះទៅ "
    " នែ៎ មិនគិតហៅយើងអោយអង្គុយញាំដែរទេឬ?"
    " អ៊ុំជីន អ៊ុំជូនឆាប់អង្គុយមកបាទ អូនមីឃើទាញកៅអីជូន " មីឃើហក់ចុះពីលើកៅអីដើរតេសតាស់ៗ ទៅទាញកៅអីអោយអ៊ុំៗទាំងពីរអង្គុយ
    " មានតែក្មួយយើងទេ ចិត្តបាន ប្ដីប្រពន្ធមួយគូនេះវិញចប់ហើយ " ជីននៅតែនិយាយច្រើននិយាយឥតល្ហែ និយាយតាមត្រង់ទៅជីននៅតែមិនទាន់ចូលចិត្តជុងហ្គុកនៅឡើយទេ ហើយក៏ជាទម្លាប់ដែរ ដែលមួយគូនិងឃើញគ្នាពេលណាដឹងតែទាស់សម្ដីគ្នារហូត ពេលខ្លះក៏អាចឈានដល់វាយគ្នាក៏ថាបានដែរ តែពួកគេវាយគ្នាបែបខ្យូតទៅវិញតើ។
_____________
ពួកគេបន្តញាំអាហារពេលព្រឹករួចរាល់ជីននិងណាមជូនក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់គេវិញបាត់ទៅចំនែកឯជុងហ្គុកក៏ចេញទៅធ្វើការតាមធម្មតា វិមានគឺនៅសល់តែថេយ៉ុងនិងកូនៗរួមទាំងអ្នកបម្រើប៉ុណ្ណោះ
    " ប៉ាតូចថេយ៍ៗ!!.. " មីឃើនិងមីឡូរត់វឹងមករកប៉ាតូចដែលកំពុងតែឈរធ្វើអីមិនដឹងនៅក្នុងផ្ទះបាយ
(Note:អេដមីនដឹងថាក្មេងអាយុទើបតែ1ខួបនៅមិនទាន់ចេះនិយាយល្អនៅឡើយទេ តែអេដមីន
សុំទោសចំពោះពាក្យពេចន៍ ព្រោះវារៀងលឿនបន្តិចពិតមែន តែដោយសារតែវាជ្រុលហើយ សង្ឃឹមថាអ្នកអាន អនុគ្រោះចូលអារម្មណ៍តាមនិងចុះណា👌)