"Yetişkin okurlar için uygundur, bunu bilerek okuyunuz. Kitaba başlayacak olan sevgili okurlarım, lütfen psikolojik manada bir hikaye okuyacağınızı ve yaş belirttiğimi unutmayınız."
§
"Sen benim sağ yanımsın," dedi gözlerimin içine ilk kez sadece ke...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
10. Bölüm "Ölüm İzi."
§
Yollarımda cam kırıkları doluydu ve korkularından kaçan küçük bir kız çocuğuydum ben. Camlar canımı ne kadar yakarsa yaksın koşmaktan vazgeçemiyordum. Yorgundum, ama yolun henüz başındayım. Vücudum bir damla su için yalvarırken ruhum sanki bundan zevk alıyordu.
Ölü... Bir ölü gibiydim. Zahir'e her direnişim bana fiziksel acı olarak dönüyordu ama bu kez farklıydı. O bana sadece ruhsal ve zihinsel acı veriyordu. Uyguladığı kuvvete karşı koyamayarak kucağına düştüğümde gözlerim kapandı. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki nefes alamıyordum. Bana cehennemi yaşatacağını söylüyordu. Karşısında titreyen bedenim ondan ölümüne korkuyordu.
Pişman olmak için çok geçti. Çoğu şey için artık çok geçti.
Gözlerinde katliam vardı. Gözlerinde kan vardı. Bedenimde harelerinden akan kan boyalıydı.
Beni manüple etmişti.
Bana bunu o yaptırmıştı.
Bedelini ise bana ödetecekti.
Ben canavarın pençesine düşmüş çaresiz bir kız çocuğuydum.
§
Geçen zamanı ya da mevsimleri belki günleri belki saatleri, herhangi birini bilmiyordum. Kocaman bir karanlığın ortasında, acının içinde ve bir kara lahzadakayıptım. Her nefeslendiğimde şişen göğüsümü ve ciğerlerime aldığı oksjeni bana şifa etmek adına çabalayan vücudumu hissedebiliyordum. Ama bu hissediş, beraberinde saf bir acıya gebeydi.
İç içe geçen kirpiklerimden sızan gün ışığı canımı yaktığı halde bunu umursamazken uyuşuk bedenim bir yana bilinçsizlikle aralandı gözlerim.
