မ​ေကာင္​းဆိုး၀ါးမင္​းသားန႔ဲသူ႔ရ႕ဲအဖိုးတန္​ဇနီး

198-207

#chapter198
ျပင္းထန္တ့ဲတိုက္ပြဲ ၄

ဒါက ႏွစ္ဖြဲ႕ၾကားက စစ္ပြဲမဟုတ္ေပ၊ ခ်င္းရန္ကလူေတြကို သတ္ရမည့္အစား နန္က်င္းကလူေတြသာ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ အသတ္ခံေနရျခင္းပင္။

သစ္သားေႁမြယာဥ္ႀကီးကို ေမာင္းႏွင္ရင္း မု႐ုံရႊယ္ သစ္သားေႁမြအုပ္ထဲကို အေၾကာက္အလန္႔မရွိ ေျပးဝင္သြားကာ သူမေရွ႕က သစ္သားေႁမြေတြန႕ဲ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြအကုန္လုံးကို သတ္ပစ္ခ့ဲသည္။

သူမ လွည့္ပတ္ေနတ့ဲ မ်ဥ္းေၾကာင္းက ႀကီးလာခ်ိန္ မေကာင္းဆိုးဝါးအေရအတြက္က ေလ်ာ့နည္းလာၿပီျဖစ္သည္။ သစ္သားေႁမြရဲ႕ ေက်ာေပၚ ရပ္ရင္း မု႐ုံရႊယ္ သစ္သားေႁမြေတြ ေလေပၚ ပ်ံေနရျခင္းအေၾကာင္းကို ပိုၿပီး သိလာရသည္။ မျမင္ႏိုင္တ့ဲအၿပံဳးတစ္ခုက သူမမ်က္ႏွာထက္ ေပၚေပါက္လာ်လသည္။

သစ္သားေႁမြရဲ႕ ေက်ာေပၚရပ္ေနတ့ဲ စန္ခ်ံဳးလဲ သူ႔လူ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့နည္းလာတာကို ၾကည့္ေနကာ သူ႔အၾကည့္က စူးရွလာသည္။ သူ ဘာကို သက္ေသျပခံလိုက္ရလဲဆိုတာ ယုံၾကည္ဖို႔ အရမ္းအ့အားသင့္ေနမိသည္။ မု႐ုံရႊယ္က ေပါက္ကြဲမႈမွာ မေသခ့ဲေပ။ အ့ဲအစား သူမက သစ္သားေႁမြကို ဘယ္လိုေမာင္းႏွင္ရလဲဆိုတာ သင္ယူႏိုင္ခ့ဲၿပီး အ့ဲတာန႔ဲ သူ႔ကို ျပန္ဆန္႔က်င္ခ့ဲသည္။ ေသလိုက္စမ္း!!!

မု႐ုံရႊယ္က သူ႔ကို သတ္ဖို႔ႀကံေနတယ္ေပါ့ေလ မျဖစ္ႏိုင္တာႀကီး ဟမ့္

"ေပါင္းစပ္!"
စန္ခ်ံဳးရဲ႕အသံက ေျမႀကီးကိုပင္ တုန္ခါသြားေစႏိုင္သည္။

"ဟုတ္က့ဲ"
မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ ျပန္ေျဖလိုက္ၿပီး သစ္သားေႁမြရဲ႕ ေက်ာကို ဖိလိုက္သည္။ သစ္သားတုံးေတြအကုန္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းသြားၿပီး မ်က္လုံးပုံစံ စၾကႍတစ္ခုေပၚလာသည္။ အလယ္မွာ ပ်ံသန္းေနတ့ဲ သစ္သားေႁမြေတြလည္း ေဘးကို အသီးသီးကပ္သြားကာ ႀကီးမားတ့ဲ ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ခု ေပၚလာသည္။

ရွည္လ်ားသြယ္လ်တ့ဲ စင္နွစ္ခုက ေဘးႏွစ္ဖက္လုံးမွာ ေပၚလာကာ က်ယ္ျပန္႔ႏူးညံ့ၿပီး အလယ္မွာ ခါးပတ္ႀကိဳးဆြဲထားသည္။ သစ္သားေသတၱာက ခါးပတ္ထဲ ရွိေနေလသည္။ အ့ဲတာဘာလဲ ဘယ္သူမွမသိေပ။