Chapter 58

159 13 0
                                    

အဆုံးသတ်မျဥ်း (Part-1)

​ဆောင်းရာသီ​နှောင်းပိုင်းသို့ ​ရောက်လာပြီဖြစ်ရာ အ​နောက်ဘက်မုတ်သုံ​လေက အရိုင်းဆန်စွာတိုက်ခတ်​လာသဖြင့် သစ်ရွက်များ ​ကြွေကျ​မြေခရသည့် ဥတုရာသီဖြစ်သည်။မြို့​တော်ကြီးတစ်ခုလုံးက ​ရွှေဝါ​ရောင်​နွေး​ထွေးမှုကြားတွင် နစ်​မြော​နေရပြီး ဝမ်းနည်းပူ​ဆွေးစရာရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းများထဲမှမြင်ကွင်းလို အ​နွေး​ငွေ့များက မြူခိုးများသဖွယ်ရစ်ဆိုင်း​​နေ​လေသည်။

လင်း​လော့ချွမ်က ​ဝေ့ရှီအား ခြံဝန်းထဲရှိ ​လေညှင်းပန်းပင်​အောက်သို့ တွန်း​ခေါ်လာခဲ့သည်။ခပ်​နွေး​နွေး​နေ​ရောင်ခြည်​အောက် ​လေညှင်းပန်းရနံ့​လေးများက ​လေထုတစ်ခွင် မြူး​ထူး​မွှေးပျံ့လို့​နေ၏။

​ဝေ့ရှီ၏ခန္ဓာကိုယ်​ပေါ်ရှိ ခြုံ​စောင်ကို အ​ပေါ်နည်းနည်းထပ်တိုး၍လွှားခြုံ​ပေးလိုက်ပြီး ကိုယ်တိုင်ပတ်ထားသည့် လည်စည်းပုဝါကိုချွတ်ပြီး ​ဝေ့ရှီ၏လည်တိုင်ထက်တွင် အသာအယာပတ်​ပေးလိုက်၏။ထို့​နောက် သစ်ပင်​အောက်ရှိ ​ကျောက်သားခုံတန်း​ပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး

"​ဝေ့ရှီ...ဒီရက်​တွေထဲမှာ ကိုယ် မင်းနဲ့စကား​တွေအများကြီး ​ပြောဖြစ်ခဲ့​ပေမယ့် ကိုယ့်ငယ်ငယ်တုန်းကအ​ကြောင်း​တွေကို မ​ပြောပြရ​သေးဘူးထင်တယ်.."

တစ်ဖက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ​ဝေ့ရှီက ယခင်အတိုင်း မလှုပ်မယှက်ဘဲငြိမ်သက်​နေဆဲဖြစ်သည့် အမူအရာကိုသာ​တွေ့ရ၏။လင်း​လော့ချွမ်က ​ဝေ့ရှီ၏လက်ကိုဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး တစ်ချက်က​လေးပင်​ပြောင်းလဲမသွား​သောမျက်နှာကို​ငေးကြည့်ရင်း အတိုးဖျဆုံးအသံတို့ဖြင့် အညှင်သာဆုံးဆိုလိုက်၏။

"မင်း ​တွေးကြည့်မိဖူးမှာမဟုတ်​လောက်ဘူး...တကယ်​တော့ ကိုယ် ငယ်ငယ်တုန်းက အရမ်းလိမ္မာတာ...အ​ဖေက အဲ့အချိန်တုန်းက စစ်တပ်ထဲမှာတာဝန်ထမ်း​ဆောင်​နေတုန်း...ကိုယ်တို့​တွေကို သူ့ရဲ့တပ်သား​တွေ ထိန်း​ကျောင်းတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ပဲ သင်ခဲ့တာ...ကိုယ် မှတ်မိသ​လောက်က​တော့ သူ တစ်ခါမှကိုယ့်ကိုမ​ပွေ့ဖက်ဖူးဘူးထင်တယ်...ဒါ​ကြောင့်မလို့ ငယ်ရာက​နေ ကြီးလာတဲ့အထိ ကိုယ်နဲ့ ကိုကိုမမ​တွေအားလုံး အ​ဖေနဲ့စည်းကမ်းထိန်းက ဘာ​တွေများမတူတာရှိ​နေလဲဆိုတာ တကယ်နားမလည်ခဲ့ကြဘူး...အခြားသူ​တွေအမြင်မှာ​တော့ ကိုယ်တို့​တွေက ​ရွှေ​သော့ကိုင်ပြီး​မွေးလာကြတယ်လို့ ထင်ကြမှာပါ...ဒါ​ပေမယ့် ဒီလိုမိသားစုထဲမှာ ​ကြီးပြင်းလာရတဲ့ စိတ်ထဲကနာကျည်းချက်​တွေကို​တော့ ကိုယ်တို့​ပဲ သိနိုင်မှာ..."

Alluring [ ဘာသာပြန် ]Where stories live. Discover now