29."Dhoma nr.22, kati i trete"

1.9K 165 65
                                    

"Ne djall te venin te gjitha!"

S'do ta linte kete mundesi te arte t'i shkiste nga duart. Nuk i behej vone per asgje e askend tjeter. Nese Semi donte qe ai te shkonte, ai definitivisht qe do te shkonte. Po i dridheshin duart e kembet nga emocioni. Mut! Ç'pati keshtu?! Po bente si adoleshent i virgjer!
"Dreqi te marrte Samanta!"

Shkoi menjehere ne pjesen e hotelir gjigand ku gjendeshin ashensoret me dyer si te lara ne ar. Punonjesi qe ndodhej tek dera shtypi butonin. Teksa priste qe ashensori te zbriste poshte lloj-lloj mendimesh i kalonin neper tru. Nuk ishte i pergatitur per kete! Mos ishte shume shpejt? Dreq? Po si mund t'i rezistoje asaj sot, ashtu siç ishte veshur dhe ashtu siç sillej e kishte shkrire fare te gjorin Xhek!

Me ne fund dyert e ashensorit u hapen. Hyri brenda me te shpejte. Dyert ishin gati ne te mbyllur atehere kur punonjesi i hapi serish per te lejuar dike qe te futej. Ishte nje grua diku aty rreth te pesedhjetave, e veshur dhe e ngjeshur mire e mire, tere bizhuteri e stoli te shtrenjta, me nje fustan te shkurter te kuq dhe ca geta te zeza rrjete. I dukej atij apo ajo plakushja se si po e shihte? Nuk ishte mire, jo! Perfundimisht Samanta seç kish nje efekt dreqi mbi te!

Papritur gruaja iu hodh persiper! U tmerrua, s'dinte çfare te bente! Filloi ta shtynte larg vetes,por ajo e gjora, si grua e vjeter dhe shume e etur per dashuri ne ate moshe qe kishte nuk donte te ndalte. E ngjiti Xhekun pas mureve te ashensorit dhe e puthi tere afsh e pasion. U degjua nje tingull, dyert e ashensorit u hapen, nje grup i vogel njerezish shihte gojehapur e me sy te shqyer skenen e çuditshme. Xheku fluturoi jashte, me ne fund i çliruar. I hodhi dhe nje sy brendise se ashensorit, gruaja i shkeli syrin dhe i dha nje puthje ne ajer.

Rregulloi jaken e kemishes dhe shtroi xhaketen. Filloi te kerkonte dhomen me numer 22. Nuk ishte shume e veshtire per ta gjetur. Shume shpejt u gjend para deres se drunjte me shifrat e lara ne ar ne krye te saj. Mori fryme thelle dhe hyri brenda. Gjeja e pare qe i ra ne sy ishin petalet e trendafilave te kuq te shperndare ne dyshemene e shkelqyeshme. Shtegu i petaleve vazhdonte edhe me tej. E ndoqi duke shpresuar qe ta shpinte tek Semi. E thirri disa here rradhazi por askush nuk iu pergjigj. Ndoshta i kishte sajuar ndonje surprize.

U shokua nga ajo qe i doli para. Ne jeten e tij 22 vjeçare kurre nuk i kishte rastisur te shihte nje pamje si ajo. Ia keputi nje ulerime si prej femre. E ç'tw bente tjeter?!

Nje burre lakuriq vetem me bokset e erreta ne trup ishte shtrire ne mes te atij shtrati ne te cilen supozohej re gjendej i dhe Semi. Edhe burri bertiti i friksuar.

-Kush djallin je ti?-e pyeti i tromaksur Xheku.

-Kush je ti mo zemra? Dhe çfare kerkon ketu o yllo?

Mut! Mos ishte gje gei ai tipi? Sepse fjalet dhe menyra se si ai fliste ta krijonin kete pershtypje.

-Duhet te kesh ngaterruar dhome.-konstatoi Xheku.

-Jo rrusho, mos e ke ngaterruar ti dhomen. Po gjithsesi, s'ka problem. Ti je kaq i mire, i fusim edhe nje te qi*e e pastaj mund te largohesh.-"ajo gjeja" qeshi.

Mos ishte gje tape ky?!

-Hmm... Epo... Une...duhet te largohem. Kenaqesi qe te njoha.-dhe si zakonisht Xhonsi nisi te belbezonte. S'dinte si ta hiqte qafe ate pedon. Donte t'ia mbathte qe aty, por ajo fije krenarie e burrerie qe i kish mbetur nuk e lejonte qe te largohej.

-Oo, jo,jo yllo! Si te largohesh ti!-dhe u ngrit, iu afrua Xhekut.

-Shiko... Amico, me ngaterron me dike tjeter. Me keqkupton per diçka tjeter!-çdo fjale e Xhekut mundohej te thoshte: QENDROME LARG MOR PALLE SE NUK JAM HOMO!

-E si mundet qe nje yll si ti te ngaterrohet me tjeterkend?-tani po qe e kishte pisk punen. Do te villte, ndiente thartiren t'i ngjitej ne fyt. Ai pedua po e ledhatonte. Kaq e pati edhe burreria! Fluturoi jashte dhomes! Ia keputi me sprint gjer tek ashensori. Ne nxitim e siper u perplas me dike. Ishte Semi! Ajo kish rene plasur ne shesh. Ne fillim mendoi se mos po qante, por jo, ajo po qeshte, me te madhe, madje po i dilnin lote nga syte nga kenaqesia.

-Sem... Je mire? Sem? Çfare ndodhi? Çfare pate?-e pyeti i shqetesuar.

Ajo seç belbezonte mes te qeshurave dhe pastaj fillonte te qeshte prape si e çmendur.

-Oh... Çfare skene! Zot! Kjo ishte e paçmueshme! Çfare fytyre qe bere! Hahaha! Kur te puthi ajo gjyshja si u bere! Hahaha! Pa lere kur pe pedon ne dhome! Ah, Xheki, Xheki! Sa i lezetshem qe je! Vertet mendoje se do te te lejoja qe te me fusje aq lehte dhe shpejt ne shtrat?-dhe qeshi serish e serish.-me kujto te shkruaj nje komedi ne emrin tend nje dite.

Pra keshtu ishte puna! Ajo ishte tallur tere kohen me te, me ndjenjat e tij! Gjeja qe e kish vrare me shume ishte ajo fjalia: "Vertet mendoje se do te te lejoja te me fusje aq shpejt ne shtrat?" Bukuri! Samanta donte lojra, le te luanin atehere, por fitimtari do te ishte ai!

Kercim i rrembyeshem {SHQIP}Where stories live. Discover now