Drita e bardhe e qiellit njujorkez hyri ne sallonin e madh te nje apartamenti. Dy trupa gjendeshin te shtrire perkrah njeri-tjetrit ne divanin afer dritareve. Dy trupa, dy njerez, dy zemra, nje shpirt i vetem.
Ai e shtrengonte fort ne krahet e veta, i frikesuar ndoshta se mos ajo perpiqej t'ia mbathte. Tani qe e kishte serish prane vetes s'do te linte asgje e askend ne bote qe t'i ndanin serish. Lehtesisht i ferkonte koken, floket e saj te arte qe tashme i arrinin deri poshte kurrizit. E puthte ne balle, e shtrengonte serish, merrte fryme nga era e saj, merrte jete nga qenia e saj.
Kurse ajo nga ana tjeter,i pickonte barkun dhe pastaj fillonte t'ia ledhatonte. Sapo e prekte, ne mendje i kalonin kujtimet e nates se mbremshme. Qeshi me veten.
-Ç'ke amore?-e pyeti ai.
-Asgje,-peshperiti ajo dhe u fsheh ne kraharorin e tij qe i falte siguri, mbeshtetje, ngrohtesi.
Habitej paksa. Edhe pas pese vitesh ai e puthte, prekte dhe perkedhelte si ne fillimet e tyre te para. Ai kishte mbetur po i njejti, madje jo, kishte ndryshuar, por per mire. Mbreme ai ishte treguar aq i embel, aq i mire sa ajo nuk mundte te duronte as edhe nje sekonde pa prekur buzet e tij te lengshme. Ne çdo veprim qe ai bente, i peshperiste fjale te bukura dashurie, ne çdo prekje te tijen ai i jepte te kuptonte se sa tmerresisht shume i kishte munguar. Çdo puthje mbante brenda shpirtin e tij te thyer. Dreqin, Sa e donte ate burre!
-Xhons, mundem te te bej nje pytje?
-Tani qe erdhi mengjesi u ktheva serish ne Xhons, he?-ai foli si me shaka, por fijen e trishtimit ne syte e tij nuk arriti ta fshihte dot prej saj.
-Xhek...-filloi ajo kete here duke iu drejtuar ne emer.
-Me mire keshtu...-mermeriti ai dhe e puthi ne balle.
-Keto vite...ne Itali...hmm...dua te them... Ti je nje burre i pashem...
-I pashem?!-vetulla e tij u harkua me dyshim.-Vetem kaq jam une per femren time, nje mashkull i pashem?-buzet e tij te parezistueshme krijuan nje buzeqeshje provokuese dhe ngacmuese.
-Oh, pusho! Nuk doja te thosha kete. E kisha fjalen... Ti gjithnje...si ta them...i ke pelqyer femrat,edhe ato ty pa diskutim... Kur ishe larg... -Donte te thoshte larg meje,por nderroi mendje.-Kur ishe ne Itali...keto kohe...
-Tesoro, ç'po perpiqesh te thuash?-pyeti ai ngadale duke levizur paksa ne divan.
-Oh, he pra... Ti e di...-dhe filloi te levizte duart neper ajer ne kerkim te fjaleve te duhura.
Ne sekonde ai levizi serish dhe u gjend mbi te. Ajo nuk e shihte ne sy, por ai me gishtin e madh i ngriti mjekren duke bere qe shikimet e tyre te perballeshin.
-Ke shkuar me shume femra pasi me le mua?
-Po, por jo me shume.
-Ose... Lere fare... S'ke pse me jep shpjegime... Ne fund te fundit, une s'jam gruaja jote qe te te kerkoj llogari.-dhe ajo u be gati te ngrihej prej divanit. Ai nuk e la! E pengoi me peshen e tij trupore duke e mbantur nen vete.
-Ti je gruaja ime... E vetmja ime... Mamaja e djalit tim...-dhe ferkoi mjekren pas qafes se saj. Ajo u drodh. Qimet e mjekres se tij e shponin, ai e dinte kete. I pelqente Kur ajo dridhej, sepse i kujtonte momentet kur ne krahet e tij ajo dridhej prej kenaqesise. -Ti mund te mos duash te degjosh shpjegimet e mia, por une dua qe te te rrefehem. E kam te nevojshme. Po nuk ia thashe gruas time keto, kujt do t'ia them?-buzeqeshi nga ideja. Ajo-gruaja e tij!-E mban mend si u fute ne burg para shume kohesh? He?-e ngacmoi ai.
Edhe ajo qeshi. Si te mos e mbante mend!
-Duke thene qe ishe gruaja ime! Amore, qe atehere doje te martoheshe me mua? Po vdisje per te konsumuar mire martesen, he?-e ngacmonte ai.
YOU ARE READING
Kercim i rrembyeshem {SHQIP}
Romance-Ik! Largohu! Jepi pra! Ç'pret! Largoju asaj qe vertet ndjen, asaj qe ke ne zemer! Vepro si femije, si zakonisht, ashtu siç ben sa here qe je ne veshtiresi! Beju bisht problemeve, ndjenjave, veshtiresive! Harroji te gjitha! -ai ishte lodhur. Nuk i k...
