Ky chap eshte bere ne kushte miserableeee me 8% bateri gjysma mu fshi mu desh ta beja prape dhe po e bej vetem per nje qifo te dreqit qe me bente presion psikologjik pr kte update sorry qe chapi eshte kaq i shkurter. Anyway hope you will like it please vote and comment im working really hard on this book.
Arriten ne shtepine e tij. Ai ishte me nerva, shume madje. Nje nga sherbetoret e pyeti nese kishte nevoje per diçka dhe ai i uleriti ne fytyre qe ta linte te qete. Perplasi çelesat e makines ne tavoline dhe u hodh i rraskapitur ne divan. Ferkoi fytyren me pellembe dhe shkoi nje here duart neper floke.
-Xhek? Çfare ndodhi?-e pyeti ajo me qetesi pasi iu ul prane.
Sapo vuri re pranine e saj sikur u kthye ne realitet. Levizi i sikletosur.
-Asgje amore.
-Mos me genje Xhek!
-Nuk po te genjej!
-Sigurisht qe po! Mendon se nuk kam sy ne balle une? He, pergjigjmu!-i berititi.
-Samanta, çfare do?-kerkoi prrgjigje me nje shprehje te lodhur.
-Kush dreqin ishte ajo kurva kokekuqe?
-Askush!
-Askush?!-ngriti ajo vetullen dyshuese.
-Po!-ia preu shkurt Xheku.
-Nje askushe nuk do te te shikonte sikur te donte te te hipte siper! Nje askushe nuk flet per gjerat e bukura qe "ka bere" me "mikun e saj te vjeter" ne sy te se dashures se mikut te saj! Capito amore?-ne inat e siper i kishte shkuar shume afer.
-Mos je gje xheloze?-pyeti ai i surprizuar.
-Dreqi ta haje! Po sigurisht qe jam! E si te mos jem kur qindra prostituta shaleshqyera e kane bere me te dashurin tim duke e kenaqur ate mijera here me shume se ç'mund ta kenaq une ne tere vitet e jetes sime dhe duke i mesuar lloj-lloj stilesh te dashurit tim, stile qe mendja ime as nuk i pret dot, jo me t'i realizoje dhe me, me ty!
Tere ai fjalim kishte qene shume, po ç'te bente? Pamjet e rruageçeve qe zbavisnin Xhekun e saj nuk e kishin lene te qete qe ne fillim!
Dhe si gjithnje, si ne çdo shperthim momental, ai e mbeshteti ne mur. Inati iu shnderrua ne etje dhe deshire, kurse xhelozia e saj u kthye ne pasion te paster. Si do t'ia bente me ate femer qe ishte gjysme grua e gjysme femije?! Nuk
rezistonte dot as pese minuta larg saj! Ajo e kishte mbyllur ne nje burg, ne burgun e dashurise, kangjellat e te cilit ishin te pathyeshme.
-Me ler te shkoj!-pothuaj iu lut ajo duke u shkeputur disa centimetra nga ai dhe puthjet e tij te papermbajtura.
-Nuk mundem...-e puthi ne qafe. Te dy renkuan.
-Xhek... Lerme....-zeri i saj humbiste mes psheretimave.
-Mos...mos ma kerko kete gje... Sepse nuk te le dot... Nuk mund te marr mjaftueshem prej teje....-dhe rutina e puthjeve vazhdoi. Ai ndjehej i pafuqishem kundrejt saj, nuk kishte force te ndalte.
E ngriti hopa ne krah, ia vendosi kembet rreth belit te tij kurse ajo lidhi krahet perreth qafes se tij. Duart i fundoste here pas here ne floket e tij.
-Oh, Dio! Ti ke per te sjelle shkaterrimin tim!-ai renkoi thelle. Nuk ngopej, nuk arrinte ta shuante dot etjen qe i buronte nga brendesia e trupit.
Dhe serish buzet e tyre u bashkuan, trupat e tyre po ashtu.
Ne fund, duke shijuar edhe per pak butesine e trupit te saj, ai i kishte peshperitur:
-Po tani a me beson? Qe ajo femer qe njohe sot eshte veçse nje askushe e te kaluares dhe qe asnje femer ne kete univers nuk matet dot me ty!-puthje, puthje, puthje... nenqeshje... ngacmime... buzeqeshje... lumturi... gjithçka ishin ato momente.
-Asnje femer s'me ka bere kurre kete qe po me ben ti! Je perfekte! Je persosmeria vete!
Ai peshperinte si neper enderr dhe ajo buzeqeshte me vetekenaqesi. Ato dreq buzesh se ç'kishin diçka ndryshe, ishin magjike. Ato shijonin si mente e perzier me çokollate, shijonin si vete dashuria.
-Jemi vetem ne te dy amore, vetem une dhe ti! Askush tjeter!
YOU ARE READING
Kercim i rrembyeshem {SHQIP}
Romance-Ik! Largohu! Jepi pra! Ç'pret! Largoju asaj qe vertet ndjen, asaj qe ke ne zemer! Vepro si femije, si zakonisht, ashtu siç ben sa here qe je ne veshtiresi! Beju bisht problemeve, ndjenjave, veshtiresive! Harroji te gjitha! -ai ishte lodhur. Nuk i k...
