HÜKÜM

Bölüm 13

Multide Azad ağa

Azad aga dan devamı

Korku ..

Bu duyguyu daha önce hiç bu kadar derinden hissetmemistim . Daha bir kaç saat önce Esra bana gideceğini söylediğinde sinirlenmistim.Ben burada onun aşkı için her şeyi karşıma alabilecekken,   O saçma bir şekilde gitmek istiyordu . Olacak iş miydi bu ...?

Evet.  Esra ya aşık oldum üstelik  delicesine ,ona nasıl bu kadar bağlandım bilmiyorum ama bir şekilde o elamı kahve rengimi olduğunu anlamadığım gözleri beni içine çekmişti ..

Esra gözlerimin içine bakıp " Karışma bana " deyip bana söz hakkı tanımadan   gitti. Aslında bu hareketinden dolayı peşinden gidip cevabını verirdim ama bir şey beni tutmuştu.  Nesiydim ki onun.  Haklıydı karışmaya hakkım yoktu.

Biraz daha terasta  oturduktan sonra hızla konaktan çıkıyordum ki Esra'yı   görmeyle durdum . Beni görmesin diye kendimi saklayarak onu izledim. Ağlayarak    merdivenleri çıkıyordu.
Neden ağlıyor acaba ? dedim kendi kendime. Acaba birisi bir şey mi dedi,' dedi diye düşünerek  hızla merdivenleri çıkarken aklıma gelen şeyle birden durdum .Ben ona 'Neden  ağlıyorsun' dediğimde ya yine bana SANANE derse deyip merdivenleri geri indim .

Hızla dışarı çıktığımda sinirimi nereden çıkaracağımı bilmiyordum .
Arabama atlayarak  Esra için dönüş bileti almaya gittim . Madem bu kadar gitmek istiyordu buna engel olamazdım. Gerçi istesemde olamazdım ya .

Ben onun neyimdim ki    ..

Akşam olunca istemeye istemeye konağa gittim. Bir sinirle gidip bilet aldım ama ya Esra üzülürse dedim kendi kendime ama sonra aklıma gelen şeyle bu düşüncemin çok saçma olduğunu anladım .Gitmek isteyen kendisiydi değil mi?
Neden kızsın!   deyip konaktan içeri girdim . Herkes yemek yerken Esra tabağına bakıyordu.  Yüzüde asık gibiydi . Mizgin yengem  beni sorunca Esra birden kafasını kaldırdı bu haline ne kadar gülesim gelsede kendimi zorla tuttum. Hayal kurmaya gerek yoktu .

Mizgin yenge beni sorduktan sonra babam benim nerede olduğumu bilmediği halde kendince bir yalan söyledi. Babamın bu davranışını kulak ardı ederken
" Buradayım.. "deyip onların yanlarına gittim . Hiç Esra ya bakmadan masaya yaklaşarak bugün aldığım bileti Esra'ya verdiğimde " Bu ne"deyip şaşkınca açtı    Esra kağıdı ama sonra gördüğü  şeyle yüzü düştü . Ama neden düştü ki gitmek isteyen kendisiydi.

Ben ona açıklama mı yapınca bu sefer o 'Teşekkür ederim ama gerek yoktu ben yarın sabah sekize bileti  aldım' deyince  kan beynime çıkmıştı.  Bu kadar çabuk mu gitmek istiyordu . Ben hala kızgın ve şaşkınlıkla ona bakarken o merdivenleri çıkmaya başladı . Herkes aynı anda bana sorular soruyordu ama ben hala Esra'nın arkasından bakıyordum .

"Oğlum sen delirdin mi ? Nedir o öyle kovar gibi"  annemin sesiyle ona döndüm tam her şeyi   anlatacaktım ki merdivenlerden bir gürültü  gelince o tarafa baktım . Gördüğüm şeyle gözlerim kocaman açıldı.  Esra kanlar içinde yerde  yatıyordu. .   Hemen yanına gidip onu kucağıma aldım . Ne yaptığımı bilmez halde sadece çıkışa koşuyordum. Esra'yı arabaya bindirdikten sonra bende yanına oturup dizimin üstüne başını koydum. O sıra da Haşim abi de arabayı çalıştırıp hastane yolunu tuttu.
Esra acıyla inlerken  sinirlenip abime "Daha hızlı sür " diye bağırdım .
Oda gaza daha da yüklendi. Ben ise hem Esra'nın saçıyla oynuyordum hemde hafif gözlerim buğulanmıstı . Evet ben Mardin'in ağası Azad Yılmaz ağlayacak dereceye gelmişti hemde kim için ,  hiçbir seyi olmayan bir kız için . Saçmaydı hemde çok saçma . Ama zaten aşk baştan aşağıya  bir saçmalık değil miydi.