HÜKÜM

Bölüm 17

Multide Esra miray ve Azad ağa

Annemin" Keeenaaan "diye bağırmasıyla kendime geldim . Annem koşarak silahın önüne geçince bende o tarafa koştum. Annem "Abi ne oluyor "dediğinde Murat ağa yani dayım "Olması gereken "dedi . Artık korku tüm bedenimi sarmıştı . Azad'ın kolunu tutup kısık sesim le "Lütfen yapma. Aileme zarar verme" dediğimde Azad bana baktı. Ama gözlerinde intikamından başka bir duygu yoktu.
Tekrar bakışları annemle babamı bulduğunda o silahın patlayacağını anlamıştım . Azad ağa silahın namlusunu indirince silahın önüne atladım . O arada silah patladı ama bana gelmedi. Kime geldiğine baktığımda herkesin iyi olduğunu gördüm. Sanırım kurşun boşa gitmisti.
Azad ağa sinirle " Ne yapıyorsun lan sen " diye çeneme yapıştığında abim sertçe Azad ' ın yüzüne yumruk atıp beni arkasına aldı ."Bir daha sakın kardeşime dokunma . Ona elini bile sürmeyeceksin lan "
dediğinde Azad ağa hızla yerden kalktı. Tam o da abime yumruk atacağı sırada yaşlı bir adam ayağa kalkıp konuştu " Yeter ,durun biz İsmail ağa yla kararı verdik Yılmaz'ların oğlu Azad la , Aksoy ların kızı Esra Miray berdel olacaktır . Ve bu düşmanlık bitecektir .Şimdi herkes dağılsın" dediğinde ben şaşkınca o adama bakarken Azad'ın da bana baktığını hissediyordum . Şimdi Ne yapacaktım . Aslında belkide sevinmem mi gerekiyordu . Aslında sevdiğim adamla evlenecektim ama içimde tuhaf bir şey vardı gururum berdelle evlenmeye razı değildi.

Ne oldu ne etti tam olarak anlamadım ama karardan sonra bizim konağa geçtik . Ben hiç konuşmadan kendi odama geçerken Dicle de yanıma gelmişti. Ona sarılarak sabaha kadar ağlamıştım . Belli bir zamandan sonrasını hatırlamıyordum. Sanırım bu yorgunluk ruhuma da ağır gelmişti .

Sabah gözlerimi açtığımda annemi sağ yanımda babamı da sol yanımda gördüm. Hafif doğrulduğum da koltukta uyumuş abime gözüm takıldı. Eyvah , onca hengamenin içinde yengemi unuttum .
Hamileydi ! o şimdi nerede ki !
"Kızım " annemin sesiyle ona döndüm. Annem hiç beklemediğim bir anda bana sarılıp ağlamaya başladı. "Esram Miray'ım canım kızım .. Ben çok özür dilerim benim yüzünden saçma sapan bir şeye alet oldun " annemin ağlayarak söylediği şeyler üzerine bende ağlamıştım .
"Saçmalama anne . Böyle olacağını kimse bilemezdi" dediğimde annemin yerine arkadan babam konuştu . Sanırım onuda uyandırmıştık.
"Esra üzülme kızım. Olmayacaksın berdel falan bugün aşireti tekrar toplayacağım . Bizim hatamızın bedelini sen ödemeyeceksin" dediğinde artık hıçkırarak ağlamaya başlamıştım.
"Hayır baba . Bak sakın, eğer öyle bir şey yaparsan .Eğer size bir şey olursa yeminle intihar ederim . Ölmek için elimden geleni yaparım baba " dediğimde babam "Sakın kızın sakın"deyip saçlarımı öptü . Annemde bize sarılınca arkadan öksürük sesi geldi ."Heyyy burada bizde varız ya. Hemen unuttunuz " deyip abimde yatağa geldi . Oda bize sıkıca sarıldı. İşte istediğim tek şey buydu ' ailem ' Tek huzur kaynağım olan canımdan çok sevdiğim ailem ..

########

"Hadi Esra .Acele et . Daha yengeni hava limanından alacağız" odanın dışından gelen abimin sesiyle koşarak kapıyı açtım.

"Tamam be geldik ammada kıymetli karın varmış " dediğimde abim sinirlenmiş gibi yaparak kaşlarını çattı. "Sus kız valla duymasın seni yengen . Benim her seyim o . Melisim çok özledim zaten " dediğinde kıkırdadım . Abim , Melis yengemi çok seviyordu . Aynı şekilde yengem de onu . Ben abimle Melis yenge tanışınca çok sinirlenmistim. Çünkü abimi kimseyle paylaşmak istemiyordum. Hatta ayırmaya bile çalışmıştım . Ama onların o büyük aşkları galip gelmişti . Daha sonra yaptığım şeylerden pişman oldum . Çünkü yengem melek gibi bir insandı . Şimdi ise kendi gibi bir melek daha gelecekti dünyaya .Hava alanına giderken abime dönüp konuştum.

"Abi yengemin doğumuna ne kadar kaldı "dediğimde abim araba kullandığı için kısa bir süreliğine bana baktı " bir aydan az ama doktorlar erken doğum olur diyorlar senin gibi çok cadı bir kızım olacakmış" dediğinde kaşlarımı çattım. Tam konuşacaktım ki abim kahkaha attı. Şimdi daha çok kızmıştım .