HÜKÜM

Bölüm 52

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar ....😘😘

Esra Miray dan devamı

Hayal kırıklığı .....

Azad bana tokat attıktan sonra odadan  o tokatın sesinden sonra başka bir ses daha yankı
yaptı : kalbimin kırıklarının sesi...

Azad bana tokat attığı anda sanki kalbimi yerimden sökerek hiç acımadan da üzerinde tepinmeye başladılar .

Abim  "Laaaan . Sen napıyorsun lan"dediğinde bakışlarımı Azad'a çevirdim .
O benim yerime abimlerle bakarken abim birden Azad' a yumruk atmaya başladı .
Ben çığlık atarak ağlamaya başladığımda abim "Lan sen nasıl benim kardeşime vurursun. Öldürürüm lan seni ."dedi ve bir yumruk daha atarak bağırmaya  devam etti "Ben sana emanet ettim lan kardeşimi ,sen emanete böyle mi sahip çıkıyorsun"diye tekrar yumruk attığında ben tekrardan hıçkırıklara boğuldum.
Yanıma ne zaman geldiğini bilmediğim Mizgin ve Melis yenge bana sıkıca sarıldığında onlardan ayrılarak ayağa kalktım ve abimin yanına gittim .
" Abiii "dediğimde abim bana bakmak yerine hala Azad' a yumruk atıyordu .
Bunun böyle olamayacağını anladığım için göz yaşlarımı silerek abimin elini tuttum ve tekrardan "Abiii" dediğimde abim bu sefer bana bakarak Azad'ın üstünde kalktı ve bana sıkıca sarıldı " Tamam güzelim geçti .Bak abin burada, yanında" dediğinde sıkıca abime sarıldım .Gözüm yerde kanlar içinde yatan Azad'a takılınca ağlamam daha da şiddetlenmişti. Abim " Şşşşş. tamam geçti güzelim " diye tekrar beni sakinlestirmeye çalıştığında ben artık dayanamadığım dan  kendimi karanlığa bıraktım.

*****

"Miraç ,Esra uyanıyor "Melis yengemin yüksek çıkan sesinden sonra yavaş yavaş gözlerimi açmaya başladım .
Elimin üzerimde bir ağırlık hissedince gözlerimi tamamen açarak elimi tutan babama baktım .
Babam "Güzel kızım nasılsın"dediğinde konuşmaya hâlim olmadığı için başımı aşağıya yukarıya sallamakla yetindim .
Abim birden alnımdan öperek
" Tabi iyi olacak bundan sonra kardeşimi asla yanımdan ayırmayacağım "dediğinde boş bakışlarla abime bakmaya devam ettim .

Gözüm odadaki diğer kişileri taradığında Yılmaz 'lardan sadece Mizgin'in burada olduğu gördüm .

Sahi Azad neredeydi .

Konuşmak için boğazımı temizlediğim an odanın kapısı tıklandı.Ben merakla kapıya baktığımda görüş alanıma doktor bey girince omuzlarım çökmüştü. .

'Kendine  gel Esra Miray .Adam sana tokat attı .sen hala onun yollarını gözetliyorsun.Sen eskiden bu kadar  gurursuz değildin '

İç  sesim gerçekleri  bir kez daha yüzüme vurunca sağ gözümden bir damla yaş aktı .
Evet iç sesim yine ve yine haklıydı. Bu kadar gurursuz olmamalıydım.

Doktor bey konuşmaya başladığında düşüncelerimle boğuşmaya bırakarak onu dinlemeye başladım " Evet Esra Hanım .Kendinizi nasıl hissediyorsunuz "

Eksik,bitkin ,paramparça ...

Vermek istediğim cevaplar bunlarken dudaklarımdan sadece yalandan bir "iyi " kelimesi döküldü .
Doktor bey bir kaç saniye suratıma  baktıktan sonra "Peki o zaman artık hastanede kalmanıza gerek yok .Evinizde istirat edebilirsiniz"dedi ve   reçeteye ilaç yazdıktan sonra çekip gitti .

Ben boş boş odadaki insanlara bakarken babam çalan telefonuna bakmak için dışarı çıktı .
Yengem de abime "Miraç hadi sen git ilaçları al .Sonrada evimize gidelim" Melis yengem Miraç abiye bunları söylerken abim " şimdi sizi yalnız bırakmayayım, giderken beraber alırız"dediginde Melis yengem  uyarır bir şekilde "Miraç .git"dedi tane tane .
Miraç abim yengeme kısa bir bakış attıktan sonra   kafasını sallayarak yerinden kalktı ve  " On dakikaya dönerim "dedikten sonra da arkasını dönerek çekip gitti.