HÜKÜM

Bölüm 14

Karma karışıklık ..

Şuan tam olarak da böyleyim Ayşe teyze'nin konuşması üzerine iki gün geçti. Azad katı bir sekilde "Evlenmeyeceğim"derken bu sefer araya Murat ağa girmişti. Azad babasına evet ya da hayır dememisti.

Sanırım artık oda kabul etti.

"Boşuna düşünme Esra Miray.  Sen kendin zaten baştan vazgeçtin bu asktan hiç savaşmadan . Severek okuduğun okulunun bile hakkını veremedin. Hani ne oldu senin şu hayat felsefen hani insan denemediği sürece kaybedemezdi ya da kazanamazdı."

Evet doğru Mizgin haklıydı ben hayatımı hep bu kurala göre yaşadım . Bir şeyi yapmak istediysem sonucu ne olursa olsun sonuna kadar giderdim. Ama bu defa farklıydı işte bu defa aklımla kalbim birbirine cephe almıştı. Hangisinin dediğini yapmam gerektiğini bilmiyordum .

"Esra bak güzelim . Bir kez daha düşün acele davranma . Bak sende seviyorsun . Gidince ne olacak sanıyorsun unutabilecek misin ? Dur ben söyleyeyim unutamayacaksın hemde asla . Hatta pişman olacaksın kardeşim. Geri döneceksin belkide ama Azad evlen....."
Lafını bitirmesine izin vermeden ben konuştum. Çünkü eğer o cümleyi devam ettirirse daha çok yıkılırdım biliyordum .

"Sus Mizgin sus . Allah kahretsin.  Madem beni bu kadar tanıdığını söylüyorsun.  O zaman bir karar verdim mi geri dönmeyeceğimide biliyor olmalısın,  gideceğim . Hemde geri dönmeyesiye .Aldığım bilet yandı . İki gün sonraya tekrar bilet aldım .Bu sefer kesin gideceğim artık hiçbir şey tutamaz beni burda ."
dediğimde Mizgin sinirle soludu.

"Aptalsın Esra . İyi tamam bencede git . Ha bu arada haber de vereyim . Yarın akşam Selvi'yi istemeye gideceğiz. Hazırlan sende geleceksin bizle . Belki anlarsın yaptığın aptallığıda vazgeçersin"
deyip gitti Mizgin.   Beni öylece bırakıp gitti. Ne yani ben şimdi sevdiğim adamın kız isteme merasimine mi gidecektim .
ASLA .
Asla gitmezdim .

Ölürdüm yine de gitmezdim..

AZAD DAN DEVAMI

Annemler evleneceğimi söylediğinde öfkelenmistim . Ben Esra'yı seviyordum . Tamam belki imkansız bir aşktı benimkisi ama yinede ben seviyordum işte . Ne yapayım.   Şu sol yanıma bit türlü söz geçiremiyordum.

Kapı çalındığında düşüncelerimden sıyrılıp "Gir "dedim gür bir sesle . Gelen en güvendiğim adamlardan biri Botandı .

"Hayırdır Botan " dediğimde Botan heyecanla konuşmaya başladı .

"Abi bulduk . Yani galiba şu Aksoy'ların yıllar önce kaçan oğlu Kenan ' la Murat ağa nın bacısı Sultan hanımı bulduk . Tahmin ettiğimiz gibi yurt dışındalarmış . Biraz araştırdım emin olmak için en iyi adamlardan gönderdim . Bir iki güne haber gelir . Şuanda kesin olan şeyler, yurt dışında olmaları ve de iki çocukları  olmaları . Biri kız biri oğlanmış  . Ve iyi bir haber daha galiba kızları Türkiye de okuyormuş . Daha okulunu falan bulamadık ama yakındır bulmamız "
dediğinde keyfim birazda olsa yerine gelmişti. Babam yıllardır bu işin peşindeydi yani kaçan kız kardesinin peşinde ama sonra pes edip bana devretti. Ben asla pes etmezdim, etmedimde.. Çünkü buralarda hiç bir hata cezasız kalmazdı özelliklede bu hata namusla ilgiliyse.

Botan'ın söyleyecekleri bittikten sonra onu gönderdim ve bende ofisten hızla çıktım . Esra'nın yanına gidecektim . Duyduğum kadarıyla iki gün sonraya gidecekmis.  En azından şimdilik yanında olmalıydım. Belki oda beni severdi.

Belli mi olurdu.

Esra miray dan devamı

"Ya Ayşe teyze lütfen bırak ben yapacağım "