HÜKÜM

Bölüm 31

"Hayır değil oğul .Hizmetliler kirli sepetinde Esra gelinin kanlı çarsafını bulamamışlar .Hadi kaç gündür sen yoktun bir şey demedikte bu sabahta bulamamışlar "dediğinde sessizce yutkundum.

Azad annesinin sorusu üzerine kaşlarını çatarak konuştu ."Seninde dediğin gibi daha yeni geldim ve Esra da hasta en yakın zamanda alırsınız çarşafı" deyip masadan kalktı .
Bende sinirle masadan kalkıp Azad'ı takip ettim . Dış kapının önünde Azad'ı durdurup konuştum ."Sen ne dediğinin farkında mısın? "dediğimde Azad kısaca "Evet "dedi .Ben sinirle gülerek "Bana bak Azad ağa . Beni yine deli ediyorsun . Bizim bildiğimiz gerçeği neden başkalarına gösteriyoruz ."dediğimde Azad derin bir nefes alıp konuştu  "Esra buranın kural..." sinirle kestim Azad'ın  sözünü
"Başlarım kurallarına falan Azad ağa" dediğimde Azad yine  derin bir nefes alıp "Tamam güzelim gelince konuşuruz .Ben şimdi sirkete gidiyorum "deyip yüzüme bakmaya başladı.
Ben "Bir şey mi diyeceksin" dediğimde Azad birden yanağımı     öpüp "Kocanı yolcu ederken böyle yapılır . Aynısını ben, sana  yapsam öküz olurdum"dedi ve gülerek göz kırptı .Ben ise  gözlerimi kısarak etrafa göz gezdirdim .Kimse olmadığına emin olunca Azad'ın yakasını tutup aşağıya çektim ve onu  öptüm .Geri çekildiğimde "İyi işler kocacığım" dediğimde Azad'ın  tepkisini ölçmek için yüzüne baktım .Anlamlı bir gözlerle bana bakıyordu.
Bana yaklaşıp "Aksam görüşürüz Karıcığım " deyip gitti .
Şimdi yutkunma sırası bendeydi .  Bu gece Azad dan kurtuluşum yoktu anlaşılan .

Yavaş adımlarla içeri girdiğimde Ayşe annenin yüzüne hiç bakmıyordum .
Evin hizmetlileri sofrayı toparlarken Mizgin ortalıklarda gözükmüyordu.
Belki odasındadır diye merdivenlere yöneldiğimde arkadan duyduğum Ayşe annenin sesini durdum .
"Buke (gelin  ).Hele yanıma gelde konuşalım ."dediğinde oflayarak biricik ! kaynanamın yanına gittim .
Ayşe anneyi ilk tanıdığımda  çok sevmiştim ama bazı hareketleri beni sinir ediyordu.

Pis kaynana .

Ayşe annenin yanına gidip oturdum .
Ayşe anne ellerimi ellerinin arasına alıp konuştu "Bak hele kızım . Beni yanlış anlayıp tanıma .Hele ki kaynana yerine hiç koyma .Ben seni kızım yerine koyacağım. Sende beni anan yerine koy ."dediğinde az önceki düşündüklerimden dolayı çok utandım    kadın bana 'kızım ' diyor ben ona neler diyordum .
Hemen bu durumu düzeltmek için Ayşe annenin elini öpüp " Tabi Ayse anne .Bu arada benimde size karşı bir saygısızlığım olduysa affedin" dedigimde Ayşe anne "Yok kızım. Hiçbir saygısızlığın olmadı . Ama şu çarşaf konusu canımı sıkıyor" dediğinde  hem utanmıştım hemde sinirlenmistim .Utanmamın sebebi o konuları başkalarıyla konuşmak . Sinirlenmemin sebebi ise 'Acaba benimle sırf oğluyla birlikte olup olmadığımı anlamak için mi böyle samimi  konuşuyor" diye düşündüğümden .

Çatık kaşlarla Ayşe anneye baktığımdan  anlamış olacak ki hafif bir tebessümle konuştu "Sakın kızım sakın yanlış anlama beni . Az önce söylediklerimi tüm içtenliğimle söyledim "dediğinde bu konuyu daha fazla uzatmamak için " Ben bir Mizgin'e bakayım "diyerek Ayşe annenin yanından kalktım ve bir sey demesine müsade etmeden yanından ayrıldım .

Mizgin'in odasının önüne geldiğimde kapıyı iki kere tıklatıp içeri girdim.
Gördüğüm şeyle nedense gözlerim dolmuştu .
Çünkü benim güzel arkadaşım ve aynı zamanda  eltim,  minik oğlu Yusuf 'a sarılarak uyuyorlardı .
Bir kaç saniye dolu gözlerle onları izledikten sonra tam arkamı dönüp çıkacaktim ki Mizgin'in uykulu sesiyle durdum ."Aaaa elticiğim nereye" dediğinde Mizgin'e dönerek   "Sizi rahatsız etmek istemedim de o yüzden gidiyordum "dedim .
Mizgin oğlunun yanağını öperek yataktan kalktı ve yatağın yanındaki koltuğa oturup bana baktı .
Ben de gülerek Mizgin'in yanına oturdum
Mizgin "Eeeee anlat bakalım" dediğinde derin bir nefes aldım ve "Korkuyorum "dedim .
Mizgin elini elimin üstüne koyup konuştu " Neyden korkuyorsun " dedi .
Ben yine derin bir nefes alarak devam ettim ."Herseyden korkuyorum  Mizgin .Mesela buranın kurallarına uyamamaktan korkuyorum ki sen beni biliyorsun ben asla buranın töresine  yada kurallarına boyun eymen .. Eyemem. Hem sadece bu da değil korkumun  sebebi eğer bir gün  uç noktaya gelip Azad'ı kaybetmekten de  korkuyorum ."dediğimde Mizgin saçlarımı okşayarak konuşmaya başladı."Korkma Esra . Ben ilk defa Azad'ı bu sabah ki kadar mutlu görüyorum .Sanki ilk defa gülüyormuş gibi hissettim .
Aynı şey senin içinde geçerli sanki gözlerinin içi parlıyor mutluluktan .Birde bu aşkın bir meyvesi olursa , işte o zaman hiçbir şey den korkma kardeşim "dediğinde bakışlarımı yatakta melekler gibi yatan minik Yusuf'a çevirdim .
Yusuf'a  bakarken konuştum
" Gerçekten  olur mu Mizgin , gerçekten Azad'la benden bir parça olur mu" dediğimde Mizgin kısa bir kahkaha atarak ."Elbette olur niye olmasın ki inşaallah Allah'ım sizede o mutluluğu yaşatır "dedikten sonra bende  denilebilecek tek şeyi söyledim .