HÜKÜM

Bölüm 56

"Evet Azad bey şimdi nasılsınız "

Yeni gelen hemşire bugün kırkıncı  kez Azad'ın odasına gelerek bu soruyu sorduğu için artık kendimi tutmayarak "Siz kırkıncı kez sordunuz  bende kırkıncı kez cevap veriyorum hemşire hanım .KOCAM  gayet iyi"dedim ve yüzümdeki o gıcık gülümseme ile
" Şimdi gidebilirsiniz "dediğimde hemşire bana ters ters bakarak Azad'a döndü ve " iyi günler Azad bey" diyerek  çekip giderken ben ağzım açık kızın arkasından bakıyordum .
Ama yok ben bunu yolarım.

Hızla yerimden kalkarak kızın peşinden gidiyordum ki Azad
" Nereye " diye sorunca ona döndüm ve yüzümdeki o gülümseme ile " iki dakikaya kadar geliyorum canım"dediğimde  tam arkamı döndüm ki Azad yine "Ya  gitme, gel buraya hep yanımda dur "dediğinde ben  eridiğimi hissettim.
Bu sefer gerçekten gülerek Azad'ın yanına giderek oturdum ve elini avuç içime alarak " Tamam gitmiyorum, buradayım " diyerek kocaman gülümsedim .Azad sa bana yandan bir gülümseme gönderdikten sonra "Hemşire kızı kıskanmana gerek yok. Benim gözümde, gönlümde , aklımda seninle dolu "dediğinde kendimi sırıtmamak için tutarak "Aaa ne münasebet canım .Neden kıskanacakmışım o kızı" Diyerek saçlarımı geriye savurdugumda  Azad " Yapma şöyle"dedi ben  anlamayarak
" Ne yapmayayım  "diye sordum ,saf gibi. Azad dudaklarını yalayarak "Kaç gündür sana hasretim Esra Miray .Bu yeterince açıklayıcı oldu mu? "
dediğinde utanarak başımı yere eğdim .Azad'ın kahkaha sesleri oda da yankı yaparken ,ben sinirle başımı kaldırarak " Gülme be adam biri falan görür , duyar aşık olur uğrastırma beni .Hem sen niye gecenin o saatinde bağ evine gittin ki "dediğimde Azad bana o aşık olduğum gözleri ile kocaman bakarak " Ah be kadın sen ne güzel seviyorsun beni öyle "dedi ve ardından da ekledi "Seninle olan fotoğrafımızı orada unutmuştum onu almaya gitmiştim "dediğinde ben de direk "Ya Azad bizim düğün için çektirdiğimiz fotoğraflar ne zaman elimizde olur onları çok merak ediyorum "dediğimde Azad bir kaç saniye düşündükten sonra yüzünde bir gülümseme oldu ve bana baktı.
Ben Azad ın ne yapmaya çalıştığını anlayamazken Azad " Bir kaç güne hazır olur "dediğinde nedense bu cevap beni tatmin etmemişti .
Azad bir işler çeviriyordu ama hayırlısı Allah'tandı....

Biz odada sakin sakin otururken Azad birden "Bizimkiler nerede "diye sorduğunda "Burada sadece Murat baba ve Ayşe anne var.Onlarda çıkış işlemlerini hallediyorlar "dediğimde Azad " Esra sen nasıl bir insansın "

"Nasıl yani diye "sorduğumda
Azad "Annem ve babam az daha üzerine kuma getiriyorlardı. Ve sen hala onlara anne ve baba diyebiliyorsun "dediğinde yaşananlar aklıma geldi .Bebeğimi kaybettigim aklıma geldi .Azad'ın bana tokat attığı aklıma geldi .Her şey sırayla gözlerimin önünden geçtiğinde gözlerim yine yaş ile dolmuştu .
Azad " Şşşşştttt Tamam .Özür dilerim güzelim .amacım sana geçmişi hatırlatıp üzmek değildi "dediğinde zorlukla gülümseyerek
" Biliyorum"dedim .Azad yine o yüzündeki muhteşem gülümseme ile
" Yalnız anlamadığım tek bir sey var annemin babamin bile dokusu bana uymazken seninki nasıl uydu hayret doğrusu "dediğinde bende gülümseyerek
" Bilmiyorum"dedim .Azad " Söyle bakalım o zaman. Eğer diğer böbreğim de çalısmasaydı bana böbreğini verir miydin?"dediginde sinirle oturduğum yerden kalkarak
" Azad o ne biçim soru .Ben sana o an kalbimi bile verebilirdim. Sen neyden bahsediyorsun ."dediğimde Azad bana anlamlı bir şekilde bakarak " Zaten kalbin benim Esra ."dediğinde sinirim uçup gitmisti .
Bu Adam tek sözü ile beni yerle bir etmek zorundamıydı. ...

Yazardan devamı

Genç kadın sevdiği adamın son sözlerinden sonra mecnun na dönse de hala kalbi kırıklar la doluydu .
Hazmedemiyordu Esra Miray ,bebeğini sebebini bile bilmediği bir konu yüzünden kaybetmeyi,en zor anında kocası onun yanında olması gerekirken kocasından tokat yemeyi hazmedemiyordu. Eğer gerçekten Azad ağa yı gönülden sevmeseydi şimdiye kadar çoktan boşanmışlardı.
Ama işte orta da mükemmel bir aşk vardı .Azad ve Esra Miray aşkı .