HÜKÜM

Bölüm 22

Yazardan devamı

Genç kız kimseye gözükmeden gitti evine . Ama bilmiyordu ki gitmek yerine kalıp konuşsa bunların hiç biri olmayacaktı .Belki gururunu bir kenara bırakıp ,olaylar bu noktaya gelmeden önce 'Seni seviyorum ' dese her şey çok daha güzel olacaktı .Ama işte lanet olası gururu vardı .

Gerçi insanlar hep gururları yüzünden kaybetmiyorlarmıydı sevgiyi , aşkı, mutluluğu .

Belkide gururlarının sevgilerinin önüne geçmesine izin vermeseler her şey daha güzel olacak ki kesinlikle öyle olacaktır .

Genç adam ise Esra onu öylece bırakınca düşünmeye başladı .
Ama yok . Hiç bir şekilde Esra'yı haklı görmüyordu .Tamam evlenmeyi istemeyebilirdi ama yüzüğü takmamakta neyin nesiydi..

Genç adamın sinirleri en üst safhadaydı . Hala siniri geçmediği için kızın arkasından gitti.
Kısa bir yolculuktan sonra Aksoy'ların konağının önüne geldi genç adam .Arabasından sinirle inip kapıyı sertçe geri kapattı .Şuanda herkes hala düğünde olduğu için rahat hareket ediyordu. Konağın büyük kapısından içeri girdiğinde her ihtimale karşı etrafa şöyle bir göz gezdirdi. İleride teras gibi bir yerde bir beden görünce ilk şaşırdı ama az yaklaşınca bu bedenin sevdiği kadın olduğunu anlayınca rahat bir nefes aldı .
Ama duyduğu hıçkırık ve ağlama sesiyle genç adamın vücudu kaskatı  kesilmişti.
"Niye ağlıyor ki şimdi bu kadın . Her şeyin suçlusu kendisi değil miydi" diye geçirdi içinden genç adam .
Bir kaç metre uzaklıkta ağlayan sözlüsünün bu haline daha fazla dayanamayan genç adam sözlüsüne doğru ilerledi .Bu gece gururu falan bir kenara bırakıp hislerini anlatacaktı güzeller güzeli sözlüsüne .

Genç adamın sözlüsüne yanına gitmesine bir kaç adım kala olduğu yerde kaldı .Çünkü sözlüsünün yanında görmek isteyecegi son kişi bile değildi Bedirhan .
Genç adam sinirle bu ikiliye yaklaşmak için bir iki adım daha attı ama gördüğü şeyle bir kez daha olduğu yerde kalakaldı.
Şuan resmen Bedirhan sözlüsüne sarılmış hatta ara sıra saçlarına hiçte masum olmayan öpücükler konduruyordu.
Azad ağa sinirle yumruklarını sıkıp "Lan daha ben öyle sarılıp , saçlarını öpemedim " diye geçirdi içinden .
Haklıydı da . Daha kendisi öyle sarılamamıştı. Azad ağa sakin olmak için bir iki kez derin derin nefesler alıp yavaşça geri bıraktı ama yok sakinleşmek bir kenara biraz daha onlara bakarsa her an katliam çıkacak gibi duruyordu

Azad ağa iki büyük adımla sözlüsünün yanına gidip kolundan tuttuğu gibi çekip arkasına aldı . Bedirhan ağa daha ne olduğunu anlamadan suratına yediği sert yumrukla yere iki seksen yatmıştı.

Esra miray dan devamı

Konağa gelince sessizce odama çıkıcaktım . Ama bende nerede o şans .
Tam merdivenlere çıkıyordum ki merdivenlerin başında gördüğüm Bedirhan'la yolumu değiştirip bahçedeki teras gibi yere doğru hareket ettim .
Bir kaç dakika sonra yanıma elinde iki tane battaniyeyle Bedirhan geldi .
Şuan deli gibi ağladığım için bana 'Neyin var ' sorusunu sormak yerine üstüme battaniyeyi örtüp kendiside yanıma oturdu anında beni kollarının arasına aldığında hiç bir tepki veremedim , beynim uyuşmuş gibiydi .
Bende Bedirhan'a sarılıp daha fazla ağlamaya başladım . Zaten amcamın oğluydu bir sorun olmazdı .

Bedirhan'la ne kadar böyle sarılı oturduk bilmiyorum ama tam uykuya dalacağım sırada bir kol beni tutup hızlıca arkasına çekti .Ben daha ne olduğunu anlayamadan Azad birden Bedirhan'a yumruk atıp sertçe kolumdan tutup beni sürüklemeye başladı. Ben hala şaşkın şaşkın peşinden giderken Azad dışarı çıkmak yerine merdivenlere yöneldi .Ben hala ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum .Anında herhangi bir odaya girdiğinde bende peşinden mecburen ! gittim .
Ben içeri girince Azad anında kapıyı sertçe kapatıp beni yine ve yine kapı ve kendi arasina aldı. Yok yani anlamıyorum bu kapılar ve benimle alıp veremediği ne vardı .