Can't Let You Go

fifty-three:

I ran towards him. Pinantayan ko s'ya at mahigpit na niyakap. Tila wala sa sarili n'ya akong nilingon at gulat ang unang rumehistro sa kanyang mukha.

"J-Jer..." Tila hindi makapaniwalang sabi n'ya habang nag-aalangan na hapalusin ang mukha ko.

Hinawakan ko ang kamay n'ya at ako na mismo ang nagdantay 'nun sa pisngi ko. Napatingin ako kay Richard at binigyan ko s'ya ng isang ngiti, sinuklian naman n'ya 'yun nang isa ring ngiti bago s'ya naglakad paalis at iwasn kami.

His words are slurred and his cheeks are tear-stained when he smiled at me, "J-Jer..." He repeated.

Hinaplos n'ya ang mukha ko nang paulit-ulit habang paulit-ulit na binabanggit ang pangalan ko, "I'm here, Tristan, I'm here."

"Am I just dreaming? Kasi, Jer, miss na miss na kita. Kaya ba naghahallucinate na ako na nandito ka? But maybe it's okay than not seeing you at all. I miss you so much it's killing me so much." Napahikbi s'ya tapos ay tumulo ang mga nag-uunahang luha sa mga mata n'ya, "Ang sakit, Jer. Ang sakit-sakit dito." He said while pointing at his heart, "Gusto lang naman kitang maging masaya, pero bakit ang kapalit ng kasiyahaan mo ay ang masaktan ako ng sobra?"

I shook my head at him. Gusto ko s'yang kausapin pero sa lagay n'yang 'to ay wala s'ya sa hustong isip para makipag-usap. Amoy na amoy ang alak sa kanya at sa itsura n'ya ay mukhang ilang araw na s'yang walang tulog. The arrogant billionaire that I know is not visible even a bit.

"Tristan, we'll talk when you get enough rest, okay? Sa ngayon, kailangan mo na munang magpahinga. I'll clean you up then let's sleep." Mahinahon kong paliwanag sa kanya.

Parang bata s'yang tumango at marahan ko naman s'yang itinayo. Inilalayan ko s'ya papunta sa kama tsaka ko s'ya inihiga doon. Kumuha ako ng panlinis sa banyo at marahan ko s'yang nilinisan. I removed his shirt and his pants, leaving just his boxers on, tapos ay pinunasan ko s'ya ng maligamgam na tubig. Bibihisan ko sana ulit s'ya pero ng subukan ko ay mahimbing na s'yang natutulog.

Itinabi ko lang ang pinaglinisan ko sa kanya at marahan akong tumabi sa kanya. This is the first time that we'll sleep together na halos wala s'yang damit. Nang pumasok sa isip ko 'yun ay agad na bumilis ang tibok ng puso ko. Maya-maya ay idinantay n'ya ang braso n'ya sa akin at kinabig ako palapit sa kanya, "I miss you..." He whispered.

I contemplated if he will still hear it for a while before I say, "I miss you, too," back. I realized it didn't matter if he heard it or not as long as I was able to say it.

Nagulat na lang ako nang humarap ako sa kanya ay nakita ko ang nanlalaki n'yang mga mata bago ako pumikit. Napadilat ako ulit at hindi s'ya makapaniwalang nakatingin sa akin.

"I miss you, too, Tristan." I repeated before smiling at him. I touched his face and gently caressed it, "I love you." I said before I touched his lips with mine.

I intended for the kiss to be just a smack pero nang babawiin ko na 'yun ay kinabig n'ya ako uli para palalimin ang halik. He chanted my name as if he is worshipping me while kissing me. His kisses went down on my neck and I cannot help but moan his name.