Chapter 4

1K 45 9
                                    

Drianne's POV

"She have a copying magic." Kumunot ang noo ko.

"What did you say?" Takang sabi ni Kim. Napabuntong hininga naman si Rampo.

"May kakayahan siyang makopya ang isang kapangyarihan nang mahahawakan niyang imortal." So yes indeed, I'm an immortal.

"That's why you have a Fire and Earth power, Grafney." Napatingin ako Angelica at Akira na nagkatinginan din.

"So we also have some super powers?" Napatango si Rampo sa tanong ni Aubrey.

"Yes, but.. hindi pa oras para lumabas ang mga kapangyarihan niyo." Napatango naman sila. Napatingin ako kay Papa.

"Ahm, Pa? Is it good kung huwag nalang muna akong pumasok?" Napabuntong hininga si Papa. Magsasalita sana siya ng biglang magsalita ulit si Rampo.

"Every minute, and Every single day.. your power is getting stronger. You need to know how to control it." Sabi niya habang nakatingin sa mga kamay ko.

"But how?" Napabuntong hininga nalang ako. Tumingin ako sa mga kamay ko.

So I guess, that bastard is correct.

But how? How can I stop this thing?

"Magiging tapat na kami sa inyo." Napatingin kami kay Mama ng bigla siyang magsalita.

"We're part of some.. uhm, what do you call that Rafael?" Biglang nagsalita si Papa.

"We're kinda like some secret agents. Ahm, not like in the movies. But we have to hid something that is important. And we need to protect something. And that is our mission. Our organization's name is Fruderesca Agency. Kaya nga minsan, wala kami dito sa bahay.  But most of the time nandito kami. Kailangan kasi naming ingatan ang isang bagay." Napatango naman kaming lahat. Secret agents huh? Cool. But what is it that they need to protect?

"You need to continue your studies Drianne. You need to study. And please, Rampo and her friends. Look after her." Napatango silang lahat.

"Yes tito sir." Ngumiti si Papa.

Dumating ang hating gabi at hindi nanaman ako mapakali sa higaan ko.

"Akira?" Tawag ko sa kanya. Napabuntong-hininga nalang ako ng mapagtanto kong tulog na siya. Kaya napagdesisyunan ko nalang umakyat sa rooftop.

Pagka-akyat ko at umupo ako sa may gitna. Napatingala ako sa langit at mula rito, kitang-kita ko kung gaano kaganda ang mga bituin.

I wonder if I can sit here again like this in the future.

Napayuko ako at tinignan ang mga kamay ko.

How long can this be? How long do I need to suffer? How long can I be like this?

Humiga ako at inunanan ko ang dalawang braso ko.

Can I survive this?

While staring at the starry sky, I keep asking myself.. Why do I need to be an immortal? Why do I have to be like this? Can't I live a normal life? Can't I be happy?

I start to pull off the gloves out of my hands, And it's glowing.

I position it like i'm having a high five at the sky.

And then, some fireballs get out of my hands.

Napalingon lingon ako sa paligid.

What the eff did I just do?

Ang mga bato sa paligid ko ay nagsisimulang umangat.

I need a barrier!

Then out of the blue, booop! I made a barrier.

I immediately put on my gloves and sit here frustratedly.

What am I going to do with this?

"Drianne?" Napatingin ako sa likod ko ng marinig ko ang boses ni Aubrey.

"What are you doing here? God! You made us worried." Sabi niya at lumapit sakin. Niyakap naman niya ako ng mahigpit. Nakita ko si Rampo sa likod niya.

"Did you pull your gloves off?" Tanong ni Rampo. Napatango nalang ako.

"It takes time Drianne. Take your time, you will learn how to control it soon. Just be patient." Napatango nalang ako.

"Ano pa nga bang magagawa ko?" I said.

Inakay nila ako pababa at natulog na kaming lahat.

While I was sleeping, some weird scenarios flash in.

"Athena, my baby.."

I heard a girl whispering something.

She's dying..

I don't know but I was looking straight into her eyes. And so she was.

"Save yourself."

I was about to go to her but the scenario changes and I saw myself laying on the ground, while my body is full of blood. And there was a guy holding me.

I can't see his face.

"No!! Athena!!"

Nagising ako sa masamang panaginip na yun.

Napalingon ako sa paligid at medyo maliwanag na.

Sakto namang kumatok si Akira sa pintuan.

"Drianne? Are you awake? Mamaya-maya papasok na tayo. Handa na ang umagahan." I cleared my throat before I answer her.

"Ah, Y-Yes! I'm coming." Sabi ko at bumaba na ng tuluyan sa higaan ko at dumiretso sa banyo.

Humarap ako sa lababo at naghilamos. After that, I looked at myself in the mirror.

What was that?

********

Chapter 4! Edited!☺😊😊

The 9th SenseWhere stories live. Discover now