Bab 5

35.3K 1K 14
                                    

Tak cukup satu round, aku buat round kali kedua. Pusat beli belah 1 Utama itu memang besar jadi, memang takkan puas kalau sekali round saja. Ada saja yang aku akan nampak. Dari beg ke kasut mereka hidangkan, mataku jadi berbulu.

Farah yang tadi katanya malas nak ikut aku juga tak kalah rambang mata. Buktinya, setelah dua kali round.. sudah berkepul beg shopping dalam tangannya. Aku?? Ahaha.. jangan cakap berkepul, berlonggok sudah dalam tangan.

Takkan mungkin aku akan lepaskan segala kasut, beg yang sedang hangat sekarang ni. Bukan Que Sarah Qaliesya lah namanya kalau tak memperagakan trend fashion terkini.

"Qal,aku hauslah. Singgah starbuck kejap." akhirnya satu rengekan penat terhambur dari mulut Farah.

Aku yang ketika itu sedang meliar mata ke arah butik Prada sudah menjeling malas. Aih, kacaulah Farah ni. Aku nak beli kasut pun jadi tak senang hati.

"Nantilah. Aku masih nak beli something ni." balasku tanpa memandang ke arah Farah disebelah ku.

"Alah, aku penatlah. Jom kita minum. Nanti-nanti kau boleh singgah lagi kan shopping?" ujar Farah seperti tak puas hati dengan keputusanku.

Akhirnya, satu keluhan berat aku lepaskan. Barulah wajah Farah aku pandang. Kasihan juga tengok Farah ni. Muka penatnya sangat jelas kelihatan walaupun sudah ditepek foundation dan mascara yang tebal seinci itu.

"Okey, but first let me buy something. Boleh tak?" aku sudah menarik sengih comel pada Farah.

Dia menggerutu geram. "Erm.. aku tak ikut. After beli something kau itu, kau terus jumpa aku kat Starbuck. Jangan nak merayau tempat lain." ujar Farah buat muka garang.

Terus, aku anggukkan kepala. Sekilas, mataku melirik ke arah Farah yang sudah mengatur langkah meninggalkan ku. Bibirku menguntum senyum panjang bila mataku menoleh ke arah kasut PRADA yang terpamer di balik bingkai kaca itu.

Aku memang sukakan jenama PRADA. Kualitinya sangat boleh dinilai sepuluh bintang. Tahan lama walaupun harganya mencekik darah.

Baru sahaja, aku mahu mengatur langkah ke arah butik tersebut, tubuhku dilanggar kuat dari arah tepi. Beg kertas yang aku pegang terjatuh ke lantai manakala aku pula jatuh terduduk. Perutku jadi senak tiba-tiba. Auch!

"Aww! Wait, apa langgar-langgar orang ni? Tak ada mata ke, hah?" suara lantang itu gemersik menyinggah telingaku.

Dahiku sudah berkerut. Aku yang langgar dia ke atau dia yang langgar aku sebenarnya? Aku rasa kiri kanan aku dah pandang, perempuan itu pula yang tiba-tiba tak bagi signal hijau, terus langgar aku.

Perutku yang sakit, aku tahan. Dengan kekuatan yang ada, aku cuba untuk bangun. Mataku menundu meliar memandang ke arah beg shoppingku yang sudah bersepah di atas lantai. Urgh!!

"Kenapa? Bersalah lepas langgar orang? This girl.."sinis sahaja dia berkata. Perempuan itu betul-betul nampak aku seperti seorang pesalah.

Terus, aku angkat wajahku. Tak tahan betul bila ada orang letak kesalahan pada bahuku sedangkan itu salah dia. Selfish!

Baru sahaja mulut aku mahu bersuara, aku jadi tergamam. Gadis dihadapanku juga turut terpana. Kami saling berpandangan. Namun, tak lama lepas itu.. bibirku menguntum sengih sinis.

"Patutlah, telinga aku rasa panas tadi. Hmm.. tak sangka jumpa kau kat sini, gedik." hamburku dengan wajah sinis. Atas bawahnya aku pandang dengan rasa hina.

Yurp, hina!

Kenapa? Si gedik a.k.a Kartini itu berhijab tapi bila depan Engku Ziemah saja, nenda Zafriel. Namun, belakang wanita itu.. rambut ikalnya ditayang sesuka hati. Terkejut? Haha.. aku memang tak terkejut dengan perangai munafik gedik yang seorang ni.

Tidak Untuk Lepaskan Mu.. (✔COMPLETED)Where stories live. Discover now