SAIYAN’S POV :
Jesus Christ! Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari but heaven, Hindi ko rin kayang bigyan-pangalan ang nararamdaman ko ngayon. Nakakabakla.
“Are you okay?” May pag-aalalang tanong ni AM nang hindi na ako kumibo. “I’m sorry for kissing you ..” She murmured making my eyes wide open.
“Hey, Sweetheart,” napangiti ako at ipinailalim sa baba niya ang Thumb at Forefinger ko, lifting it a bit. “Adik ako sa halik mo, baka akala mo.” She blushed making me chuckle.
“E, bakit hindi mo ako kinikibo?” She asked then formed a sullen pout. “Hindi ka ba masaya?”
“April Miracle, Kaya nga hindi ko magawang makapagsalita dahil sa sobrang kasiyahan. Sweetheart, you just made me the happiest man alive right now and I love you so much. Always remember that, hmm?” Seryosong sabi ko bago dinampian ng halik ang kaniyang noo. “At dahil Girlfriend na kita, Akin ka lang. Ayaw kong guluhin ka uli ni Kenshi.”
“Very possessive, Saiyan Almonte.” Humahagikhik niyang sabi.
Napangiti nalang din ako bago siya hinapit palapit lalo sa ‘kin at muli siyang niyakap. “Stay with me until we both become successful, Okay?” nangungusap kong wika. “I love you a lot more than you believe, April Miracle.”
“Alam mo,” nag-angat siya ng tingin sa ‘kin na parang inaaral ang mukha ko. “Hanggang ngayon iniisip ko pa rin kung bakit ka ganito sa ‘kin. Kung bakit mo ako minahal samantalang ako si Signerd.”
Nagtagis ang bagang ko sa sinabi niya. “Remind me again to give that bastard Kenshi a good blow, Sweetheart.” Iritadong saad ko. “Now, where's the Sigrid i know? ‘yung AM na nakilala ko sa pangalang Sigrid na walang pakialam sa paligid niya, nasaan na siya? Nasaan na ‘yung matapang at mataray na babaeng ‘yon?” Hindi siya nagsalita. Nanatili lang siyang nakatitig sa ‘kin. “Mahal kita dahil mahal kita. Iyon lang ‘yon, AM.”
“I love you, too.”
I smiled and gently caressed her cheeks. “Halika na.” Yakag ko sa kaniya. “Kung alam ko lang na dito mo ako mismo sasagutin sa amin, Noon pa sana kita inayang pumunta dito.” Biro ko habang naglalakad.
“Hmp,” She rolled her eyes at me but that didn't even wipe my smile. “Sai, kinakabahan ako. Baka kapag nalaman ng mga kapatid ko ang tungkol sa atin ay bawalan akong lumapit sa ‘yo.”
