My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 25 •

Het weekend is weer veel te snel gegaan. Ik trek mijn witte blouse met bruine rok weer aan. Tijd voor een nieuwe dag, een nieuwe week. Ik heb nog steeds geen nieuwe baan gevonden, maar ik weet niet if ik dat nog steeds wil. Ik begin deze baan leuk te vinden.

Op kantoor begin ik meteen weer met de wekelijkse financiën. Ik zie dat er weer een grote hoeveelheid geld mist, maar dit keer kan ik zien dat het afgeschreven is naar een bank in Italië. Ik moet dit aan Nate vertellen.

Zijn deur zit dicht. Ik weet dat het tegen de regels is, maar dit is een noodgeval. Ik klop op de deur en zwaai hem open. "Meneer Koster, dit moet u zi-"

De kamer staat vol met mannen in pak en ook Stefan staat erbij. Allemaal draaien ze mijn kant op. Nathan staat aan zijn bureau en roept in woede naar me dat ik zijn kantoor uit moet gaan. Zijn ogen staan koud en stralen zoveel woede uit. Hij is kwaad, heel erg kwaad.

"Maar het is een noodgeval." Zeg ik geschrokken.

"Ik zei dat je mijn fucking kantoor uit moest gaan, Mila!" Roept hij boos en wijzend naar de deur. Nathan heeft nog nooit zo hard tegen me geschreeuwd. Plots vole ik me heel klein, vooral als ik me bedenk dat iedereen naar mij kijkt. Ik voel me zo beschaamd en de tranen beginnen zich in mijn ogen te vormen.

Terwijl de tranen nu over mijn wang rollen, ren ik zijn kantoor uit. Eenmaal in mijn kantoor kan ik niet stoppen meg huilen. Nate is al vaker boos op mij geweest, maar nog nooit heeft hij zo naar me geschreeuwd. Ik werd er oprecht bang van.

Ergens ben ik ook boos op hem. Hoe durfde hij zo tegen mij te spreken waar iedereen bij zat? Uit woede en ergens ook verdriet besluit ik om vandaag eerder weg te gaan van werk. Het zal hem leren.

Ik heb mijn tas al ingepakt en heb mijn jas aangetrokken. Ik ben er klaar mee. Ik verdien het om naar huis te gaan.

"Waar the fuck denk jij naartoe te gaan?"