My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 165 •

We rijden naar het Kralingse plas, ongeveer tien minuutjes hier vandaan, en lopen daar door het park heen.

Nathan haalt een aantal keer diep adem en zegt dat het hem goed doet om wat frisse lucht te krijgen. "Ik heb je nog nooit zo hangover gezien," zeg ik hem lachend, "nou ja, misschien die ene keer in Italië toen je mijn hotelkamer in kwam."

"Kunnen we het daar alsjeblieft niet over hebben?" Vraagt hij me beschaamd. Ik lach en zeg hem dat hij toen zo dronken was.

"Ja, ik was al lang niet meer zo dronken geweest." Geeft hij me toe. Ik vraag hem waarom hij zoveel gedronken had en hij geeft mij eerlijk antwoord. "Ik was gefrustreerd vanwege onze situatie. Ik wilde jou, maar jij mij niet."

Ik ga tegen hem in en zeg hem dat ik hem juist wel wou, maar dat hij zich zo macho gedroeg. "Daarnaast wou je ook geen relatie." Voeg ik er nog aan toe.

"Ik ben veranderd." Zegt hij me. "Ja, dat ben je zeker. Je bent nu nog maar twintig procent klootzak is in plaats van honderd procent."

"En bedankt weer," zegt hij me met opgeheven wenkbrauw waardoor ik begin te lachen, "ik was echt niet zo'n grote klootzak."

"Volgende grap alsjeblieft." Zeg ik hem lachend.

"Ik moest wel," zei hij me waardoor ik hem vroeg waarom, "om jou weg te jagen, zodat je niet in mijn fucked up wereldje zou belanden. Maar omdat je zo godverdomme eigenwijs bent, ben je hier toch."

"Ben je niet blij dat ik hier ben?" Vraag ik hem met mijn armen over elkaar. Hij stopt met wandelen en legt zijn handen op mijn dijen. "Oh baby, je hebt geen idee hoe blij ik ben. Ik ben heel erg dankbaar dat je jezelf mijn leven in hebt gewrikt." Zegt hij me waarna hij een kus op mijn neus drukt.

We lopen samen verder, Nate's arm ligt over mijn schouder. Ondanks dat ik zo dichtbij hem loop, heb ik het koud en dat meekt hij op. Hij vraagt me dan ook of ik het koud heb en dus antwoord ik. "Het is fucking koud." Zeg ik hem zonder erbij na te denken. Nathan begint te lachen en ik vraag hem wat er is.

"Ik heb je nog nooit echt horen vloeken." Zegt hij me lachend. Ik kijk hem aan alsof hij gek is en zeg hem dat het echt niet zo grappig is. "Dat is het wel," zegt hij me, "je bent zo onschuldig. Ik heb een slechte invloed op je."

"Misschien wel ja, Koster."

"Kom hier." Zegt hij met een glimlach. Nathan trekt me dichter tegen hem aan en slaat zijn armen om mij heen. Ik kan de warmte van zijn lichaam voelen en ik ruik de frisse geur van zijn aftershave.

"Heb ik je ooit al eens vertelt dat je lekker ruikt?" Floep ik eruit. "Je zegt zo veel random dingen." Zegt hij lachend. Ik begin ook te lachen, want hij heeft gelijk.

"Ga je me nog knuffelen of blijf je hier staan als een idioot?" Vraagt hij me. Nu pas besef ik me dat ik zo afgeleid was door zijn aftershave dat ik mijn armen nog geen eens om hem heen geslagen heb. Mijn armen sla ik om zijn buik heen en mijn hoofd keg ik op zijn borst. "Heb je het nog steeds koud?"

"Nee, dit is perfect."