My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 123 •

Ik stap onder de warme stralen van de douche en laat het warme water langs mijn huid glijden. Ik voel alle stress en emoties van de afgelopen dagen van mijn huid afglijden. Het is een achtbaan aan emoties geweest. Ik verloor de man waar ik van hou, ik zag hem helemaal gebroken en daardoor brak ik.

Maar nu gaan we bij elkaar wonen, als een normaal koppel.

"Is er nog plek voor mij?" Vraagt Nate die plotseling de badkamer ingelopen is. Door het stoom op het glas zie ik enkel zijn silhouette, hij is naakt.

"Natuurlijk, de douche is enorm groot." Zeg ik hem terwijl ik de deur van de douchecabine openzwaait. Ik voel een enorme kou, maar Nate zet al snel een stap naar binnen en sluit de deur. Hij begint me te zoenen, zijn handen glijden over mijn natte lichaam.

"Kom je niet te laat voor werk?" Vraag ik hem tussen het zoenen door. Hij lacht even en zegt dan dat hij andere plannen heeft.

De mix van stoom, water en Nathan... Ik denk niet dat er een perfecter moment bestaat dan dit.

Na enkele minuten gaan we de douche uit. Lachend volgt Nate me de douche uit en zegt dat dit een goed begin van zijn ochtend is. Daarna zegt hij weer iets waardoor ik moet lachen, hij laat me altijd lachen. "Ik moet me maar eens gaan aankleden aangezien het al acht uur is en ik eigenlijk al een half uur geleden op de zaak zou zijn," zegt hij terwijl hij zich haastig aankleed, "tot straks."

Bijna struikelend over zijn eigen broekspijpen verlaat hij de kamer. Ik kan niet geloven wat er deze ochtend is gebeurd. Ik sta in Nate's slaapkamer... Het is nu onze slaapkamer. We wonen nu samen.

"Hey, alles oke?" Vraagt hij me. Hij heeft zijn haren netjes gemaakt en zijn broek opgehesen. Het zwarte blouseje bovenop zijn zwarte broek staat hem erg goed.

"Ja," zeg ik hem glimlachend, "ik was aan het dagdromen."

Hij lacht en zegt dat hij het vervelen vindt, maar dat hij nu echt naar het kantoor moet gaan. Hij zegt dat ik één van zijn shirts mag pakken en aan kan trekken. Snel trek ik een zwart shirt van hem aan met de broek die ik gister al droeg.

Ondanks dat mijn haar niet netjes zit, rijd ik toch met Nate mee naar werk. We zijn snel langs mijn appartement gereden en ik heb een net shirt en mijn toilettas gepakt. In de auto heb ik de mascara op mijn wimpers gesmeerd. Tijdens het rijden heb ik van shirt gewisseld en mijn haar geborsteld, zodat ik meteen aan het werk kon.

Samen lopen we naar het grote gebouw, en als de heer dat Nate is, houdt hij de deur voor mij open. Emily is nergens te bekennen, normaal staat ze me altijd op te wachten met haar chagrijnige blik. Nate loopt met een grote glimlach naar de lift en maakt een kort praatje met één van zijn werknemers.

"Zie ik je straks?" Vraagt hij me met een twijfelende toon. Lachend zeg ik hem dat ik vast nog wel een gaatje voor hem over heb in mijn drukke schema. Hij lacht, wenst me een fijne dag en kust me op mijn voorhoofd.

Op hetzelfde moment dat Nathan wegloopt, komt Lauren aangelopen. Eerst zegt ze dat ze ons schattig vindt, maar daarna zegt ze me dat ze wat met me wilt delen. Dat herrinert me eraan dat ik Lauren nog moet zeggen dat Nate en ik gaan samenwonen. "Oké, ik moet jou ook wat vertellen."

"Op drie?"

"Één, twee, drie." Zeggen we in koor.

"Ik heb een promotie." Zegt ze me terwijl ik gaar zeg dat Nate en ik gaan samenwonen. "Oh my god!" Zeggen we im koor. We feliciteren elkaar meteen, ik kan niet geloven dat Nate haar een promotie heeft gegeven.

"Heb jij hem gevraagd of je bij hem mocht wonen?" Vraagt ze me oprecht geïnteresseerd. "Nee, hij vroeg het aan mij vanmorgen."

"Wat?," vraagt ze me verbaasd, "je bent binnenkort zijn vrouw."

Lachend zeg ik haar dat hij mij duidelijk heeft gemaakt dat dat nooit gaat gebeuren. Om een beetje van het onderwerp af te komen, vraag ik haar of ze zin heeft om vanavond uit te gaan. Lauren kennende, is het antwoord 'ja'. We besluiten Julia ook uit te nodigen.

Vanavond gaan we los.