My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 64 •

We zijn het water uit gegaan en Julia wou perse dat we een paar meteen verderop gingen staan zodat de jongens naar ons toe konden komen. Soms is ze best wel apart, maar goed. Daarom hou ik van haar.

We staan nu dus letterlijk een paar meter bij de groep vandaan te wachten totdat ze naar ons toe komen. Raarder kan het niet worden...

Of misschien toch wel...

"Snel zeg iets grappigs." Zegt Juul zodra de jongens op ons af lopen. "Wat?"

Ze begint plots enorm hard te lachen, terwijl ik niet eens iets grappig zei. Zodra de jongens bij ons staan, zegt ze: "Oh hey, ik had jullie niet gezien."

Mijn mond viel bijna open van haar acteerwerk. Het was echt te grappig.

"Je vriendin praat niet zo veel he?" Merkt de getinte jongen met de naam Giovanni op. Hij heeft het over mij...

Julia stoot me aan en gebaard dat ik wat moet zeggen. "Oh, sorry ik ben gewoon wat verlegen." Zeg ik hem maar.

Het is waar, ik ben eigenlijk helemaal niet goed in het praten met jongens. Ik word er verlegen van en daarnaast zit ik met mijn gedachten bij Nate.

"Bij mij hoef je niet verlegen te zijn hoor schatje." Zegt hij met een wat diepere en zachtere stem. Ik moet ervan blozen.

Plots zie ik Julia naar mij kijken en dan weer naar Giovanni, dat doet ze een aantal keer totdat ze zegt dat wij samen een goed stel zouden zijn. De jongen kijkt nu naar mij alsof ik zijn prooi ben, bijtend op zijn onderlip.

Goed gedaan Juul, bedankt.

"Julia, kan ik je even onder vier ogen spreken?" Vraag ik haar met mijn tanden op elkaar gebeten en een neppe glimlach. Ze knikt en meteen trek ik haar bij de jongens vandaan.

"Wat doe je?," vraag ik haar een beetje boos, "je weet dat ik aan het daten ben met Na- Peter."

Lekker Mila, totaal niet opvallend. Je bent de beste leugenaar die er bestaat. Applaus.

"Ik wil gewoon wat alleen-tijd met Nicolas." Zegt ze treurig. Goed, ze heeft gelukkig niets door.

"Ik sta bij je in het krijt." Zeg ik haar. Ze begint vrolijk te springen en zegt dan dat ik haar beste vriendin ben.

Samen lopen we weer terug naar de jongens toe en zegt Julia dat ze graag wat wilt doen met Nicolas. Daarom komt Giovanni dichter bij mij staan en slaat zijn arm om mijn middel heen. Hij vraagt me of ik zin heb om iets te drinken en omdat ik zie dat Julia het erg goed met Nicolas kan vinden, zeg ik dat ik dat goed vind. Gewoon zodat Juul haar 'alleen-tijd' met Nicolas kan hebben. Ze heeft gelijk: ik ben echt een goede vriendin.

"He, wat gebeurt hier?" Hoor ik een bekende stem vragen. Dit keer is het niet Liam, maar Nate. Ik draai me geschrokken om en zie hem met zijn armen over elkaar heen naar mij kijken. En hij kijkt niet blij...

"Nate, wat doe jij hier?" Vraagt Julia aan haar broer. Ik ben blij dat zij antwoordt, want ik kon geen woorden vinden om te antwoorden. "Ik ben namelijk bezig op dit moment." Voegt ze er nog aan toe.

"Moeder wilt dat je terug gaat naar de villa, voor het dinner." Zegt hij haar. Ze zegt dat ze later gaat eten, maar ik daarentegen zeg dat ik ga. Ik zie Nate naar me kijken, een beetje trots zelfs, alsof hij blij is dat ik bij de jongens wegga.

"Vind je het erg als ik nog even blijf?" Vraagt Julia me. Het lijkt alsof ze het erg vindt om mij met haar broer mee te sturen, maar ik ben haar eigenlijk enorm dankbaar.

"Nee natuurlijk niet, ik zie je straks wel." Zeg ik haar met een glimlach. Ik neem snel afscheid van Giovanni en loop met Nathan weg bij de groep. Eindelijk...