"İnsanlar sessizlik içinde acı çekiyorlar ve bu konuda gürültü yapanlar kötülüğe yöneliyorlar çünkü kimse onları dinlemeyecek."
"Bu yıl hayatta kalmak için kendinizin hangi kısmını öldürmek zorunda kaldınız?"
"Ateş her zaman korkutucu değil ama ben...
Yine bu video ve şarkıya bayılıyorum, çok duygusal bir ritmi ve sözleri var. Tıpkı bu bölüm gibi....
Touya bipolar olduğunu öğrendiğinde tam dokuz yaşındaydı. İlk başta neler olduğunu anlamamıştı, kendisinde hiçbir sorun yoktu ama annesi onu doktora götüreceğini açıklamıştı. Touya hasta değildi, eğitim yaraları ciddi değildi kendi halledebiliyordu. O yüzden annesinin onu neden doktora götürmek istediğini anlamamıştı, aklına gelen tek mantıklı neden zayıf olmasıydı. Normal kiloda olmadığının farkındaydı ama zayıf olması bu kadar önemli bir şey olmamalıydı. Daha önce sadece bir defa hastaneye gitmişti ama burası hastaneden daha farklı bir yer gibi duruyordu. Hastanenin o beyaz dört duvarı yoktu, burası biraz daha renkli bir yerdi ve görünürde hiç insan yoktu. Annesi ile renkli koltuklarda oturdular, sıra bekliyorlardı.
Normalde Touya bugün kardeşleri ile zaman geçireceği için mutluydu çünkü babası şehir dışında gizli bir göreve yollanmıştı. İki üç gün boyunca evde olmaması Touya'yı çok heyecanlandırmıştı, normalde pek sık böyle şeyler olmazdı. Kardeşleri ile daha fazla zaman geçirmek için erkenden kalkmıştı ama annesi onu şaşırtmıştı ve doktora gitmeleri gerektiğini büyük bir ciddiyet ile açıklamıştı. Annesini daha önce ağlarken, mutsuzken, sevinçliyken birçok defa görmüştü ama daha önce asla böyle davranmamıştı. Sesi ciddi ve önemli bir sorun var gibi geliyordu. Touya neden buraya geldiklerini sorgulamadı, uysalca kabul etti. Annesi en doğrusunu bilirdi, onu üzmek istemiyordu. Annesi ona karşı hep nazikti.
"Touya neden burada olduğumuzu merak ettiğini biliyorum ama sorgulamadan geldiğin için mutluyum. İçeride her şeyi çözeceğiz, birlikte anlayacağız. Korkma doktor ne sorarsa sorsun annen senin elini tutacak, bırakmayacak ve hep seninle birlikte olacak seni ve kardeşlerini hiçbir zaman yalnız bırakmayacağım. Annen burada."
Ama bir gün annesi onu terk edecekti ve etmişti de. Touya ve kardeşlerini yapayalnız o canavarla bırakmıştı, bu annesinin dediği ikinci yalandı. Touya onaylarcasına kafasını salladı, gözleri yere bakıyordu ve ayaklarını sürekli ileri geri sallıyordu. Rei Touya'yı rahatlatmak için gülümsüyordu ama düşünceliydi. Touya'nın kafasını okşadı ve isterse başını kucağına koyabileceğini söyledi. Touya şaşırmıştı, en son bu kadar yakın oldukları zaman özgünlüğünün daha belirmediğindeydi. Usulca kafasını annesinin bacağına koydu ve annesinin saçlarıyla oynamasına izin verdi. Çocukluğundan beri annesinin saçlarını okşamasını çok seviyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Çizer;moonlighteclipse0 Bu duygusal olayın bir fanarta ihtiyacı vardı ve kendisi bunu yaptı❤❤)
Rei belli etmemeye çalışsa da çok endişeliydi, ilk başta bunun normal bir çocukluk evresi olduğunu ve zamanla geçeceğini düşündü ama asla geçmedi hatta daha da arttı. Touya'nın çocukluğunun normal olmadığı belliydi hiçbir çocuk bu yaşta bu kadar eğitim almazdı, Rei bu yüzden ilk başta bu davranışlarına tolerans gösterdi. Touya yaptıklarının farkında değildi, ona göre her şey normaldi. Rei farklılıkları tam iki yıl önceden hissetmeye başlamıştı, Enji'nin Touya'yı özgünlüğü için doktora götürdüğü zamandan kısa bir süre sonra başlamıştı. Enji o sıralar Natsuo'nun özgünlüğünün de buz olduğunu duyunca iyice çıldırmıştı ve Touya'ya daha sert davranmaya başlamıştı. İlk başta Touya'nın özgünlüğü yüzünden kendini kötü hissettiğini ve davranışlarının o yüzden olduğunu düşünmüştü. Touya'ya özgünlüğünün onun hatası olmadığını açıklamış, saatlerce oğlu ile konuşmuştu ama Touya sürekli yeterince iyi olmadığı için kendisini suçluyordu. Babasının her gün eğitimde bunu dediğini zayıf ve her şeyin onun hatası olduğunu boşuna onu teselli etmemesini söylüyordu.
