Şarkı: Faith Marie - NVM
"Sesli konuşana kadar kimse seni duymuyor gibi görünüyor. Sonra sana deli diyorlar."
"Ve düştüğünde kimse seni fark ediyor gibi görünmüyor... Kanaman olmadığı sürece."
♛
"Daha fazla yapamam, canım acıyor!"
Touya titriyordu, yere çökmüştü. Babası durmuyordu, sadece Touya'nın daha fazla alev üretmesini istiyordu.
"Touya denemiyorsun bile, bu kadar acınası olamazsın!"
Touya bunu yapmak istemiyordu, alevleri ona acıdan başka bir şey getirmiyordu ama babası anlamıyordu.
"Alevleri arttır, eğer çabalarsan vücudun buna alışacaktır. Dört yaşındaki Shouto bile senden daha iyi!"
Ama asla olmuyordu, Touya ne kadar uğraşsa da alevleri ona zarar veriyordu. Touya kendini ayağa kalkmak için zorladı ve bağırdı.
"Yapamam!"
Ama bu Enji'yi durdurmadı, tek istediği Touya'nın alevlerini görmekti. Touya'yı zorlamaya devam etti.
"Dur, yeter! Canımı acıtıyorsun!"
Enji sonunda Touya'yı bıraktı.
"Ne kadar zayıfsın, tıpkı Rei gibi. Seninle vakit harcamamalıyım, Shouto ile ilgileneceğim."
Touya Shouto'yu duyunca korktu, ne kadar titrese de ayakta dik durmaya çalıştı.
"Onu rahat bırak! Sürekli onu zorluyorsun, o sadece bir çocuk. Neden bunu anlamıyorsun?"
"Eğer bir başarısızlık olmasaydın Shouto'nun yerinde olurdun ve onu bırakırdım. Birini mi suçlamak istiyorsun? Yeterince güçlü olmadığın için kendini suçla. Zayıf olduğun için senden başka suçlanacak kişi yok, başarısız olman sadece senin hatan."
Rei evde bir çığlık duydu, eğer Todoroki evindeyseniz bu çığlıklar normaldi ama Enji bugün evde değildi. Rei bundan emindi, ayrıca bu çığlık daha öncekilerden tamamen farklıydı. Bu Touya'nın sesiydi, ses Touya'nın odasından geliyordu. Rei korkarak Touya'nın odasına koştu, onu böyle etkileyen ne olmuş olabilirdi? Günlerdir bir şey olmamıştı, bir an da onu bu kadar tetikleyen şey neydi?
Touya oda da yalnızdı, yatağında uyuyordu. Touya yatakta terliyor ve titriyordu, bu da yetmezmiş gibi sayıklıyordu. Rei'nin neler olduğunu anlaması için başka kanıta ihtiyacı yoktu, Touya kabus görüyordu. Rei Touya'nın başına geldi, nazikçe seslenmeyi denedi.
"Touya hadi uyanmalısın, ne görüyorsan gerçek değiller."
Tabi ki de Rei'nin nazik sesi işe yaramamıştı, Touya hala titriyordu. Rei bağırmaya denedi ama bu da işe yaramayınca Touya'yı sertçe sallamaya başladı.
"Touya uyan!"
Touya ani bir şokla gözünü aştı. Rei derin bir nefes aldı, sonunda uyanmıştı. Touya'nın bir sonraki tepkisi Rei'nin asla beklemediği bir şeydi, Touya korkarak yatakta Rei'den uzaklaştı. Rei bunu neden yaptığını anlamamıştı, belki de hala rüyanın etkisindeydi. Rei Touya'ya olayları anlaması için biraz daha süre verdi, ardından Touya'ya burada olduğuna dair güvence vermek için oğlunun elini tuttu. Bu hareketiyle Touya'nın gözleri büyüdü ve eli itti.
"Ne? Touya, iyi misin?"
Tabi ki de iyi değildi, Rei bunu biliyordu. Sadece oğlundan bir tepki almak istiyordu, onu neden reddettiğini çözmeye çalışıyordu. Touya daha önce asla böyle bir şey yapmamıştı. Touya ona cevap vermedi, Rei yatağın ucuna oturdu ve tekrar Touya'ya dokunmayı denedi.
YOU ARE READING
Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}
Fanfiction"İnsanlar sessizlik içinde acı çekiyorlar ve bu konuda gürültü yapanlar kötülüğe yöneliyorlar çünkü kimse onları dinlemeyecek." "Bu yıl hayatta kalmak için kendinizin hangi kısmını öldürmek zorunda kaldınız?" "Ateş her zaman korkutucu değil ama ben...
