Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}

0.31 ♠ Stressed Out

Şarkı; Twenty One Pilots - Stressed Out

"I was told when I get older all my fears would shrink but now I'm insecure and I care what people think."

"Wish we could turn back time, to the good old days. When our momma sang us to sleep but now we're stressed out."

"Ben iyiyim."

Touya'nın enerjisini biraz kazandıktan sonra söylediği tek şey buydu. Natsuo kaşlarını çattı.

"Hayır, değilsin. Bak ben kızmak istemiyorum ama Touya-nii kendine gelmelisin, seni böyle görmek beni üzüyor... Sadece mutlu olmanı istiyorum."

Touya'nın tamamen kendine gelmesinden önce tam bir saat geçmişti, bu süre de Natsuo yanından hiç ayrılmamıştı.

"Bir anlıktı, çokta önemli bir şey değil."

"Öyle gözükmüyor. Bu önemli! Dikkatli olmalısın! Doktor yememe nedeninin anksiyete olduğunu düşünüyor ve senin için ilaç verdi."

Yeniden ilaç düşüncesi Touya'nın midesini bulandırıyordu.

"O nerede?"

Bahsettiği kişi babaları olmalıydı.

"Bilmiyorum, umurumda da değil. Tek önemli olan senin yanında kalmama izin vermesi."

Natsuo babasının sadece bugünlük mü buna izin verdiğini bilmiyordu, belki de babasının iyi tarafına denk geldilerse ki Natsuo böyle bir kısmı olduğuna inanmıyordu. Babası Touya'nın cezasını erken bitirmişte olabilirdi, her şekilde bunu yarın göreceklerdi.

"İlaçları alacaksın ama önce yemek yemelisin."

"Banyo yapmalıyım, kötü gözüküyorum."

Touya onu duymuyor gibiydi. Natsuo Touya'nın düşüp bayılacağından korkuyordu, ağabeyi önce yemek yemeliydi. Hiçbir enerjisi yokken banyo yapamazdı ama nasıl bir tepki alacağından korkuyordu. İki şık arasında karar vermeliydi; Ya ağabeyinin banyo yapmasına izin vermeliydi ve bu büyük olasılıkla yığılmasını izleyerek bitecekti ya da önce yemek yemesini sağla ama bu da büyük olasılıkla iyi bitmeyecekti. İki şıkta birbirinden kötüydü, Natsuo bir çıkmaza düşmüştü.

"Hayır, güçsüzsün yığılıp kalacaksın. Biliyorum, istemiyorsun ama önce yemek yemen gerekiyor."

"Midemde tutabileceğimi zannetmiyorum."

Bunu kanıtı da yerde vardı, neyse ki Sato gelip dökülen yemekleri ve kusmuğu temizlemişti.

"Önce dinlenmeye ne dersin? En azından biraz."

"Terledim ve kötü gözüküyorum, banyo yapmadan yatmayacağım."

Natsuo iç çekti, ağabeyi ne durum da olursa olsun inatçılığını sürdürüyordu.

"Tamam ama düşeceksin. Bu mantıklı değil."

"Kendime bakabilirim."

Natsuo Touya'nın kızdığını hissetti.

"Ben hemen burada olacağım, bir şeye ihtiyacın olursa ya da kötü hissedersen hemen seslen."

Aslında Touya izin verse Natsuo banyoya onunla girerdi çünkü ağabeyine güvenmiyordu ama şimdilik tek yapacağı Touya'yı beklemek olacaktı. Touya suyu açtı ve buz gibi olmasını sağladı, ardından küvete oturdu. Mutsuzdu, yorulmuştu. Natsuo'ya halledebileceğini söylese de enerjisi yoktu, bu yüzden yıkanması iki kat uzun sürdü. Natsuo ise beş dakikada bir iyi olduğunu duymak için ses vermesini istiyordu. Banyodan çıktı ve sabırsızca bekleyen Natsuo'yu gördü, elinde ise yemek vardı.