Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}

0.57 ♠ 911

Şarkı: Ellise - 911

"The longer I'm with him the less I'm alive."

"Doctors on the other line. Cause he's not coming home tonight and I just took my very last pill. Need something to numb the pain. Demons knocking on my brain. I think they're coming in for the kill."

"Swear to God I'm not insane. The voices only say his name. When I'm starting to think that they're real."

Touya uzun süre kadının yanında kaldı ama mecburen ayrılmak zorundaydı, buraya gelirken hiç bunu düşünmediğinden şu an sersem gibiydi. Kadın o kadar kötü değildi ve Touya yine gelebilirdi, sonuçta ona karşı nazik olan tek kişiydi ve yaptığı gerçekten hoşuna gitmişti. Uyuşturucu kadar iyiydi ama yine de yoksunma etkisini azaltmıyordu. Uyuşturucu için para lazımdı ve babasından çalmak başkasından çalmaktan daha tehlikeliydi. Touya daha önce böyle bir şey yapmamıştı ve açıkça kendinden emin değildi, yakalanması korkunç olurdu ama paraya çok ihtiyacı vardı da. Aslında... Satıcıyı ateşiyle korkutabilir ve karşılığında uyuşturucu alabilirdi ama bir sonraki seferinde adam tek olmazdı ve Touya zarar görebilirdi. Touya bu tip insanlara bulaşmamalıydı.

Eve mutsuzca geri döndü, bu evin kül olmasını ne kadar istiyordu. Küller arasında dans etmek oldukça zevkli olurdu. Touya'nın aklına aniden dank etti, zengin bir evdeydi. Neden eşya satıp para kazanmasın ki? Evde bir sürü sırf dekor olsun diye duran antika eşyalar vardı, Touya para edeceğini umdu. Dekorların birkaçının kaybolması kimsenin dikkatini çekmezdi, kimse dönüp bakmazdı bile ama Touya çok para ederler miydi bilmiyordu. Bunlar mücevher değildi ki satması kolay olsun. Fakat Touya bir şeyleri satarak hep devam edemezdi, babasından para almalıydı ama davranışı düzelmediği sürece para alması imkansızdı. Oh... Evde mücevher olmalıydı. Touya bunu niye düşünmemişti ki. Ah mücevheri olan tek kişi annesiydi ve onun eşyalarının çoğu gitmişti. Oda bomboştu... Bu acı vericiydi ama Touya mücevherlerin annesine yollanmadığını düşünüyordu. Bir hastanede onlarla ne yapabilirdi ki? 

Annesi süslenmeyi severdi, hatta Touya onun Enji'ye medya da daha fazla olmalısın dediğini hatırlıyordu. Annesi büyük olasılıkla kahramanlara özel olan etkinliklere katılmak ve bunun gibi fırsatlarda eğlenmek istediğini biliyordu. Sonuçta bütün gün evde çocuk bakmak onu yoruyor ve sıkıyor olmalıydı. Babası bu gibi şeylere katılmayı sertçe reddettiğinden annesi de gidemezdi ama yine de Touya onu aynada süslenirken görürdü. Saçına bazen mavi çiçek takardı, bazen saçlarını kıvırcık yapardı ve genelde hep siyah şık bir elbise giyerdi. Touya bunun nedeninin babası olduğunu düşündü, annesi eğer farklı renk giyerse kızacağını düşünüyor olabilirdi fakat Touya babasının annesini kıyafetlerine hiç karışmadığını biliyordu. Umursamazdı bunu.

Touya bazen onun için süslendiğini düşünüp annesine kızardı, o adam bunu hak etmiyordu. Niye bu kadar uğraşmıştı ki? Belki de annesi kendini sevdirmek istemişti, bunu yaparsa belki de ona acıyacağını düşünmüştü. Sonuçta onları da bu yüzden doğurmamış mıydı? Touya hayatının çok daha basit olduğu zamanları özlüyordu, geçmişte annesini süslenirken izlemek gibi bir alışkanlığı olmuştu. Annesinin süslenmek için pek vakti olmazdı, Natsuo'nun doğumu ile annesi tamamen kendine bakmayı kesmişti çünkü onlara yetişemiyordu ve bu tam Touya'nın özgünlüğünün çıktığı zamandı da. Annesinin ısrarla ev işi için birini istediğini biliyordu, sonuçta Enji bunu rahatlıkla karşılayabilirdi. Zaten şoför bile varken ev için birini tutmamak saçma olurdu, Touya annesinin evle uğraşmasını hiç istemezdi.

Bir gün annesinin babasına yakındığını duymuştu, görevinin çocuk doğurup ve bakmak olduğunu ama diğerlerini yapacak kadar vakti olamadığını söylüyordu. Annesi bakıcı istememişti ama ev için birini istiyordu ama babası evde başka bir yabancının olmasından hoşlanmadığından reddetmişti. Sonuçta ailesine ettiği şeyleri kimsenin bilmesine gerek yoktu. Touya en büyük olduğundan bebekken annesinin sürekli onunla olduğunu hatırlıyordu ama bunlar oldukça kısa sürmüştü.