Şarkı: Bebe Rexha - I'm Mess
"Her şey yoluna girecek, her şey iyi olacak. Bu güzel bir yaşam olacak, bunlar terapistimin dedikleri."
"Ben bir hatayım, ben kaybedenim, ben nefret edenim, ben kullananım."
Natsuo saatlerce kapının önünde yerde Touya'nın uyanmasını bekledi, iğne onu daha ne kadar bu halde bırakacaktı hiçbir fikri yoktu ama uyandığında ona kızgın olmamasını diliyordu. Natsuo evde neler yaşandığını düşünüyordu, annesi bunu nasıl yapabilmişti? Touya'ya ne olmuştu? Shouto annesini affedebilecek miydi? Natsuo'nun aklına aniden Fuyumi geldi, birazdan evde olmalıydı. Natsuo şu an ablasına açıklama yapabilecek tek kişiydi ama Natsuo her şeyi bilmiyordu ki! Natsuo umutla Fuyumi gelene kadar Touya'nın uyanmasını diliyordu ki gerçeği öğrenebilsin ama Touya uyanmıyordu.
İki saattir Natsuo'nun onu yatağa bıraktığı şekilde hiç hareket etmeden yatıyordu. Natsuo bir an korktu, ya iğne yan etki yaptıysa? Ağabeyine iyilik yapmak isterken ya ona daha çok zarar verdiyse? Natsuo birinin eve geldiğini fark etti, bu Fuyumi'den başkası değildi. Natsuo'nun bu açıklamayı tek başına yapması gerekecekti, Natsuo eğer ablası babalarına giderse Enji'nin sabrını zorlayacaklarını düşünüyordu. Babalarının Touya'ya hiçbir şey yapmaması bile mucizeydi, belki de Rei'nin bu hale gelmesinden kendini sorumlu tuttuğundan kimseye kızmamıştı ama Natsuo babalarının suçluluk hissedeceğine inanmıyordu.
Fuyumi eve geldiğinde etrafta hiç canlılık yoktu, anneleri her gün onları güler yüzüyle karşılardı ama bu sefer bu olmamıştı. Fuyumi evde yürüdü ama annesini hiçbir yerde bulamadı, bu yüzden Natsuo'nun odasına gitti. Natsuo ondan iki saat önce eve gelmişti, annelerinin nerede olduğunu ona söyleyebilirdi. Fuyumi annelerinin evde aniden olmamasının nedeninin Touya olduğunu düşündü, bazen ikisi tek dışarı çıkar ve iki üç saat sonra dönerlerdi. Fuyumi'nin ne yaptıkları konusunda hiçbir fikri yoktu, annesi her zaman onu geçiştirmişti. Fuyumi Natsuo'yu odasında bilgisayarla oynarken bekliyordu ama boş bir oda görmesi Fuyumi'yi şaşırttı. Belki de Touya ile beraber olduklarını düşündü ve Touya'nın odasına gitti. O sırada Natsuo Touya'nın odasından çıktı, onu gören Fuyumi sevindi ama Natsuo'nun yüzü hiç iyi görünmediğinden Fuyumi'nin gülümsemesi hemen söndü.
"Ne oldu? Touya iyi mi?"
Fuyumi'nin ilk aklına gelen Touya'ydı çünkü Natsuo mutsuzca onun odasından çıkmıştı.
"O uyuyor."
Fuyumi bunu duyunca rahatladı, Touya çoğu zaman uyurdu. Bu normaldi ama o zaman neden Natsuo üzgündü?
"Fuyu... Biz konuşmalıyız, gel salona gidelim."
Natsuo Touya'nın yanından ayrılmak istemese de buna mecburdu, olanları sakince oturarak Fuyumi'ye anlatmalıydı. Natsuo ablasının duygusal olduğunu ve ağlayacağının farkındaydı. İkisi de salondaki koltuğa oturdular, Fuyumi merakla Natsuo'nun neler diyeceğini bekliyordu. Natsuo ise söze nasıl gireceğinden emin değildi.
"Ben... Neler olduğunu tam bilmiyorum, olay olduğunda evde sadece annem, Shouto ve Touya vardı. Ben sadece bildiğim kadarını anlatabilirim."
Natsuo duraksadı, Fuyumi'ye yavaşça açıklama yapmak istiyordu. Ayrıca bu açıklaması hiç kolay bir şey değildi!
"Annemiz... O Shouto'yu yaraladı, şu an odasında dinleniyor."
Fuyumi dehşete düşmüştü, annesi neden bunu yapsın ki?
"Neden?"
"Ben de bunu bilmek istiyorum, Fuyu..."
YOU ARE READING
Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}
ספרות חובבים"İnsanlar sessizlik içinde acı çekiyorlar ve bu konuda gürültü yapanlar kötülüğe yöneliyorlar çünkü kimse onları dinlemeyecek." "Bu yıl hayatta kalmak için kendinizin hangi kısmını öldürmek zorunda kaldınız?" "Ateş her zaman korkutucu değil ama ben...
