Şarkı: The Neighbourhood - Nervous
"Maybe I shouldn't try to be perfect. I confess, I'm obsessed with the surface. In the end, if I fall or if I get it all. I just hope that it's worth it."
"Well, I would do anything for ya. You just gotta love me."
"I got an itch in my throat. I don't know which way to go. I keep on switchin', I know. I need a different approach. It's all because I wanna show you that I'm so capable."
Touya-nii bu ciddi olabilir, neden hastaneye gitmiyoruz?"
"Hayır! Olmaz! Ben iyiyim Natsuo, dediğin gibi normal bir üşütme."
"Ama üç saattir berbat haldesin, kusuyorsun, terliyorsun, hiç enerjin yok. Bu normal bir üşütme değil!"
Touya Natsuo'yu ikna etmeliydi, hastaneye gidemezdi. Kan testlerinden uyuşturucu kullandığı hemen ortaya çıkardı ve Touya o zaman gerçekten ölürdü. Touya yan etkileri biliyordu, berbat bir halde birkaç gün geçirecek ama sonra kendine gelecekti. Hep böyle olurdu, Touya'nın atlatamayacağı bir şey değildi.
"Natsuo git uyu, saat geç oldu ve yarın okula gideceksin. Ben kendime bakarım."
"Seni böyle bırakmak istemiyorum! Bir gün gitmeyebilirim."
"Natsuo beni boş ver, hem biraz daha iyiyim. Şimdi uyuyacağım ve yorgun olduğumdan sen gelene kadar uyurum, endişelenme."
"Ama yanında kalabilirim, biriyle daha iyi olursun."
"Natsuo!" Touya bağırma isteğine direndi, kardeşine çok kötü davranıyordu. Oysaki Natsuo ona iyi davranan tek kişiydi, Touya derin bir nefes aldı. "Lütfen benim için okuldan geri kalma, hem yarın Sato da evde olacak. Bir sorun olmayacak, tek değilim."
Natsuo'nun tamamen ikna olması için Touya'nın yirmi dakika daha dil dökmesi gerekti, ardından Touya direkt yatağa girdi ama on beş dakika sonra korkuyla geri ayağa kalktı. Ceketi! Ne kadar aptaldı, ceketini kirliye atmıştı. İçi uyuşturucu doluydu. Oh, hayır. İyiki bunu hemen fark etmişti, yoksa yarın Sato bunları görebilirdi ve Touya ölüm imzasını atmış olurdu. Touya dikkatlice odasından çıktı, babası ile yeniden denk gelmekten korkuyordu. Touya daha fazla azar istemiyordu, bugün yeterince almıştı. Touya birinin gölgesini görünce kaçtı ama bu gölge babasına ait olamayacak kadar küçüktü. Touya beyaz saçları gördü, bu Fuyumi’ydi ve direkt onun odasına gidiyordu. Touya uyuşturucular ve Fuyumi arasında seçim yapması gerekiyordu, Fuyumi odayı boş bulursa onu ilk banyoda arardı. Touya üzülerek odasına geri döndü çünkü aradığı ceketi çamaşırlar arasında bulması oldukça uzun sürebilirdi.
"Merhaba Fuyumi."
Touya Fuyumi'den de aynı cevabı bekledi ama gelen cevap bir tokattı.
"Bunu nasıl yaparsın!"
Touya şokla geriledi, kız kardeşini hiç bu kadar kızgın görmemişti.
"Neyden bahsediyorsun?"
"Bilmemiş numarası yapma, ben aptal değilim. Her şeyi biliyorum, bu iğrençliği nasıl yapabilirsin?!"
Fuyumi'nin bunu bilmesine imkan yoktu, Touya bunu Natsuo'ya bile söylememişti.
"Ben Natsuo kadar küçük değilim, senden sadece iki yaş küçüğüm. Kadınla ne yaptığının oldukça farkındayım ve bu iğrenç, benden büyük olabilirsin ama sen de çocuksun."
"Nasıl... Nasıl öğrendin?!"
"Babamız her şeyi anlattı."
Touya dondu, bunu Natsuo da mı biliyordu? Touya korkuyla kapıya baktı, gelip ona kızması ne kadar sürerdi?
YOU ARE READING
Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}
Fanfiction"İnsanlar sessizlik içinde acı çekiyorlar ve bu konuda gürültü yapanlar kötülüğe yöneliyorlar çünkü kimse onları dinlemeyecek." "Bu yıl hayatta kalmak için kendinizin hangi kısmını öldürmek zorunda kaldınız?" "Ateş her zaman korkutucu değil ama ben...
