Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}

0.07 ♠ An Angry Student Problem

Dabi uyandığında saatin öğle iki olduğunu görünce inanamadı ve iki üç kez daha telefonuna baktı. Uzun zamandır ilaçsız bu kadar uzun süre uyumamıştı. Bugünden sonra dairesinde kalmanın tehlikeli olduğunun farkındaydı, artık sürekli lig üyeleri ile aynı yerde olmalıydı. Yoksa aniden birkaç kahraman ortaya çıkar ve onlara karşı kolay lokma olurdu. Dabi'nin hiç böyle bir planı yoktu, özgünlüğü ile birçok kişiyi haklayabilse de tek başına bir sürü kahramana karşı yenemeyeceğini bilecek kadar zekiydi. Henüz canına susamamıştı.

Dairesine bir daha geri dönebileceği şüpheliydi, gizli arka sokaklardan birinde yaşasa da yüzü ve yaraları kim olduğunu belli ediyordu. Kolları, bacaklarındaki ve boynundaki yanıkları saklayabilse de yüzünü saklanması imkansızdı. Ayrıca mavi alevler yaygın bir özgünlük değildi, şehir merkezinde bir yerde kullandığı andan itibaren herkes Kötüler Lig'inden Dabi olduğunu anlardı. Dabi kısa sürede bu kadar isim yapmayı beklemiyordu, canını sıkan suçluları yaktığından onu görenlerin genelde kaçtığını fark etti. Bu olay Dabi'nin hoşuna gitti, daha az insan daha az dert demekti.

Bara girdiğinde Bakugo'nun öfkeli bağırışları Dabi'yi karşıladı, bu çocuk hiç nefes almadan bağırmayı nasıl başarıyordu? O an Dabi dün buradan zamanında ayrıldığı için mutlu oldu, çocuğun yanında olmak çok zahmetliydi. Barda düşündüğünden az insan olunca şaşırmıştı, sadece Shigaraki ve Kurogiri vardı. Bu sefer en azından Shigaraki ile tek olmadığı için teşekkür ediyordu. Twice ve Compress'in dün Bakugo ile uğraştığını duyunca burada olmamalarına hak verdi, çok yorulmuş olmalılardı. Dabi ilk kez ikisi için üzüldü.

İkisinin çocuğun yanından ayrılması uzun zaman önce olmalıydı çünkü Shigaraki patlayacak bir bomba gibi duruyordu, çocuk sinirlerini bozmuştu. Kurogiri bile Shigaraki'yi sakinleştiremiyordu, Shigaraki'ye artık gidip uyumasını söyledi. Kurogiri kesinlikle haklıydı, Shigaraki ağzını açmadan Kurogiri kısa süreli bir işi olduğunu ama Dabi burada olduğundan çocukla ilgilenebileceğini gidip uyumasını söyledi. Bu konuşma sırasında Bakugo'nun yaptığı tek şey ben burada ve sizi duyuyorum diye bağırmasıydı. Dabi patronun bu çocuğa oldukça iyi dayandığını kabul etmeliydi, Dabi olsa çoktan yakardı. Patronun sinirlerini bozduğu için çocuğa azıcık sempati beslemeye başladı.

Shigaraki de Dabi'nin sabrının kendi gibi olduğunu biliyordu ama kendi dayandıysa Dabi de dayanabilirdi. Sonuçta çocuğun yakında bağırmayı bırakması gerekecekti ve onlarla iş birliğine girecekti. Çocuk zaten sabahtan beri bağırıyordu, elbet susacaktı. Shigaraki dünden beri uyumamıştı, Kurogiri ise son uyarılarından sonra barı terk etti. Artık Dabi ve Shigaraki yeniden beraberlerdi. Shigaraki'nin Dabi'nin konuşmasına fırsat vermek gibi bir niyeti yoktu, Dabi'nin dediklerinin yüzde yetmişi alaylı olduğundan Shigaraki az çok ne diyeceğini anlayabiliyordu.

"Bak hiç tartışacak havam yok, sadece Kurogiri gelene kadar çocuğu yakma da ne yaparsan yap. Çocuğu almak için ne kadar uğraştığımızı da unutma."

Shigaraki bunu dedikten sonra cevap bile beklemeden ayrıldı. Shigaraki'nin o kadar uykusu vardı ki kafasını yastığa koyduğu an uykuya daldı, bu zamana kadar uyanık kalması mucizeydi. Dabi çocuğu başından atabilecek bir Twice olmadığı için mutsuzdu, o adamı özlemişti. Ayrıca dalga geçebileceği bir Shigaraki bile yoktu, sadece o ve susmayan çocuk... Dabi içinden buraya neden geldiğine dair küfürler sallıyordu, harika artık bir bebek bakıcısıydı. Kanepeye yattı ve çocuğu görmezden gelmek ne kadar zor olsa da çabaladı. Çocuk bağırmayı bırakınca Dabi sonunda biraz huzur diye mırıldandı ama Bakugo'nun Dabi ile uğraşmak gibi farklı niyetleri vardı.

"Hey yama kafa patronuna karşı kaba olamıyorsun sanırım? Oysaki senin daha güçlü olduğunu zannetmiştim."

Dabi'nin tek isteği kanepede uzanmak ve dün gördüğü Shouto ile eskiden geçirdiği nadir güzel çocukluk anıları hatırlamaktı ama bu çocuğun onunla dalga geçmesine izin veremezdi. Eğer etrafta biriyle dalga geçecekse o kişi Dabi'den başkası olamazdı. Dabi oturma pozisyonuna geçti ve direkt olarak çocuğun gözüne baktı.