Şarkı: Anna Blue - Silent Scream
"Just let me be. Who I am. It's what you really need to understand and I hope so hard for the pain to go away. And it's torturing me but I can't break free so I cry and cry but just won't get it out. The Silent Scream."
"Can't you see how I cry for help. 'Cause you should love me just for being myself. I'll drown in an ocean of pain and emotion. If you don't save me right away."
~~~
Rei Touya uyanana kadar saatlerce onun yanında kaldı ve davranışlarını sorguladı, Touya'dan asla kaçmak istememişti ama vücudu garip tepki veriyor ve kaçıyordu. Rei'nin oğlunu bu durumda tek bırakması zalimceydi, tanrı aşkına oğlu kendine zarar vermişti! Rei kendinden nefret ediyordu, daha güçlü olsaydı her şeyi engelleyebilirdi ama o zayıftı. Touya uyurken bile Rei'ye sarılmayı bırakmamıştı, oğlu ona muhtaçtı ve Rei aptalca davranıyordu.
Touya uyandıktan sonra hiçbir şey söylemedi, Rei saate bakınca sıradaki ilaç saatinin geldiğini fark etti. Touya'nın bu kadar ilaç kullanmasından nefret etse de ilaçları hazırlamak için ayağa kalktı, ilaçlar çok fazla olduğundan karıştırmamak için Rei her hafta liste hazırlardı. Touya ilaçları içince Rei sabahki ilaçlarının hepsine tik attı. Rei bir saat önce doktorun asistanı ile görüşmüştü ve bugün için acil bir randevu almak istediğini söylemişti. Asistan normalde iki ayda bir geldikleri için çok şaşırmıştı çünkü Touya ile Rei daha geçen hafta oradaydı. Öğlen onlara doktor ile seans yapabileceklerini açıkladı.
"Touya doktora bir randevu aldım, Natsuo uzun zamandır odasında onunla konuşmam gerekiyor ama ondan sonra hazırlan gideceğiz."
"Ama anne eğer ortadan kaybolursak Natsuo'nun daha fazla sorusu olacak."
"Touya sen duş al ve kıyafetlerini giyin, ben her şeyi halledeceğim."
Bunun ardından Touya daha fazla reddetmedi ve Rei Natsuo'nun odasına doğru yola koyuldu. Hiç beklemediği biri ile karşılaşana kadar neredeyse Natsuo'nun odasına varmıştı, bu kişi Fuyumi'ydi. Touya'nın kahvaltıda olmaması normal olsa da annesi ve Natsuo her zaman bir arada olurdu, Fuyumi bu sabah ikisini de mutfakta göremeyince endişelenmişti. Annesinin Touya'nın odasından çıktığını görünce sevindi ama Rei dün ki kıyafetlerinin aynısını giyiyordu, bir sorun vardı. Fuyumi annesinin dün akşamdan beri Touya'nın odasında olduğundan emindi ama asıl soru neden olduğuydu. Neden bugün herkes garip davranıyordu? Rei Fuyumi'yi tamamen unutmuştu, derin bir nefes aldı. Annelik görevi yine onu çağırıyordu.
"Anne sen ve Natsuo kahvaltıya gelmediniz ve tüm gece Touya'nın yanında durmuş görünüyorsun ne oldu?"
Touya bu sırrı daha fazla kişinin öğrenmesini istemediğinden Rei'nin tek yapabileceği üzülerek kızına yalan söylemekti.
"Touya ve Natsuo ufak bir kavga etti, Touya'yı akşam sakinleştirmeyi denerken orada uyuya kalmışım. Fuyumi sen kahvaltı için bizi bekleme şimdi de Natsuo ile konuşacağım."
"Touya-nii ve Natsu hiç kavga etmezlerdi, ikisine ne oldu?"
Fuyumi daha çok telaşlanmıştı. Touya genelde sakindi, neye sinirlenmiş olabilirdi? Fuyumi'nin Touya'ya neler olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu.
"Merak etme önemli bir şey değil, birbirlerini affettiler bile. Ben birazdan Touya'yı neşelendirmek için dışarı götüreceğim akşama geri döneriz."
Fuyumi'nin daha fazla sorgulamaması ile Rei derin bir nefes verdi. Oğlunun kapısını çaldıktan sonra içeri girdi, Natsuo genelde geç kalkardı ama şu an ayaktaydı ve dün gece pek uyuyamamış gibi görünüyordu. Natsuo bütün gece ağabeyinin durumunu merak ederek annesi ile konuşmayı beklemişti. Ağabeyi neden kapıyı açmamıştı?
YOU ARE READING
Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}
Fanfiction"İnsanlar sessizlik içinde acı çekiyorlar ve bu konuda gürültü yapanlar kötülüğe yöneliyorlar çünkü kimse onları dinlemeyecek." "Bu yıl hayatta kalmak için kendinizin hangi kısmını öldürmek zorunda kaldınız?" "Ateş her zaman korkutucu değil ama ben...
