0.53 ♠Numb

712 69 719
                                    

Şarkı: Linkin Park - Numb

"I'm tired of being what you want me to be. Feeling so faithless, lost under the surface. I don't know what you're expecting of me. Put under the pressure of walking in your shoes."

"I've become so numb, I can't feel you there. Become so tired, so much more aware. I'm becoming this, all I want to do is be more like me and be less like you."

"Can't you see that you're smothering me? Holding too tightly, afraid to lose control 'Cause everything that you thought I would be. Has fallen apart right in front of you."

Touya annesinin saçlarını taradı ve ona en güzel kıyafetleri giydirdi, saçı ilk başta toplamayı düşünse de yapmadı. Annesi genelde açık saç severdi, ilk onu öptü ve ardından sıkıca sarıldı. Hiç gitmesini istemiyordu. O yüzden ona iyi bakacaktı, uyuması gerektiğini düşünerek onu mis kokulu yatağa yatırdı. En güzel oda da tek başına kalmayı ondan daha çok hak eden kimse yoktu, o yüzden Touya onları öldürmüştü. Annesi uyandıktan sonra onunla ilgilenecekti ama Touya o zamana kadar yapacak şeyler bulmalıydı, belki de evi temizleyebilir ve annesini bu dertten kurtarabilirdi. İlk başta salona yöneldi ve toz almaya başladı, annesinin odasını da temizlemeliydi ama ses yaparak onu uykusundan uyandırmak istemiyordu. Orayı en son halledecekti. Touya mutfağa yöneldi ve annesinin aç olacağını düşünerek onun kadar güzel bir tatlı hazırlamaya karar verdi ama ilk önce kupayı aldı ve ona çayı doldurdu. Üzerine de mavi çiçeğin yaprağını süs olarak ekledi, annesi çiçeklere bayılacak ve ona sarılacaktı.

"Oyuncaklarla mı oynuyorsun! Nesin sen çocuk mu!"

Şimdi Touya'nın tek yapması gereken annesinin yanından ayrılmamaktı, böylece o uyandığı an hemen yanında olacaktı. Touya ondan birkaç saniye bile ayrılmaya tahammül edemiyordu.

"Sürekli hakkında şikayet alıyorum, yine yemek yemiyorsun! Ne yapmam gerekiyor anlamıyorum! Tek yaptığın benimle dalga geçmek."

Touya duraksadı ve gözleri şaşkınlıkla büyüdü, bunu nasıl unutmuştu! Nasıl bu aptallığı yapardı? Ne kadar kötü bir çocuktu, Touya durumu toparlamalıydı ve ne yapacağını çok iyi biliyordu. Yine de çok pişmandı.

"Bu saçmalığı katlanamıyorum, burası benim evim ve uygun davranacaksın! Ayağa kalk ve bana cevap ver."

Touya bunun için hamur yoğurmaya başladı, umarım annesi uyanana kadar yetişirdi. Annesini yatırmadan önce yemek yedirmemişti. Bunu nasıl unutabilirdi! Annesi yemek yemeliydi. Uyanınca çok aç olacaktı, sadece tatlı yetmezdi!

"Beni dinliyor musun? Oyun oynamayı bırak dedim! Kaç yaşında olduğunun farkında mısın? Shouto bile bunu yapmıyor, nasıl bir yetişkin olacağını çok merak ediyorum. Kesin sorumsuzun teki olursun, çocukken olduğun gibi."

Acaba annesi kaç saate uyanırdı? Touya korktu, yemekleri yetiştirebilecek miydi?

"Touya bana bak dedim!"

Yemekler güzel olur muydu? Touya annesi kadar yetenekli değildi elbet ama yine de yemeklerin güzel olacağına inanıyordu.

"İyi bakma!"

Natsuo gürültüleri duyunca Touya'nın odasına damlamıştı ama olanları görünce dondu. Şokla büyük oyuncak eve baktı, çok fazla odası olan ve çok küçük parçalardan oluşan oldukça güzel bir evdi. O kadar detaylıydı ki Natsuo odanın içindeki dolapları hatta içinde ki kıyafetleri görebiliyordu ama en çok dikkatini çeken mutfaktı. Touya kırmızı hamuru kesip ne yapıyordu! Aniden ev yıkıldı, her şey o kadar hızlıydı ki Natsuo engelleyemedi. Babası evi yıktı... Natsuo korkuyla direkt oyun oynayan Touya'nın önüne geçti.

Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}Where stories live. Discover now