Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}

0.45 ♠ Stitches

Şarkı: Shawn Mendes - Stitches

"I thought that I've been hurt before but no one's ever left me quite this sore. Your words cut deeper than a knife. Now I need someone to breathe me back to life."

"You watch me bleed until I can't breathe. I'm shaking falling onto my knees and now that I'm without your kisses. I'll be needing stitches."

Bu şarkı bu bölüme mükemmel uyuyor.

Herkes: Daha ne kadar acı çektirebilirsin ki?
Selin: Just watch me.

Touya dakikalar sonra ağlamayı bırakmayı denedi ama bunu başaramıyordu, o kendini çok kötü hissediyordu! O an da uyuşturucuları dikkatli kullanmayı umursamadı ve hapı yuttu. Bunu evde kimse yokken yapması gerekiyordu, bu bir hataydı ama dayanamadı. Yine de sadece bir hap aldığından kendini kontrol edebilirdi. Hiçbir şey yapmayacak, sadece yatağa uzanacak ve etkilerini sessizce bekleyecekti. Natsuo suçlu hissettiğinden yanına gelmeyecekti, Fuyumi ona kızgın olduğundan o da gelmeyecekti. Babası da ona günlük doz öfkesini tattırmıştı, artık yeniden gelmesine gerek yoktu. Kimse ama hiç kimse Touya'yı rahatsız etmeyecekti.

Her şey tam da Touya'nın düşündüğü gibi oldu. Touya'nın kafası sisle kaplandı, gözlerini kapadı ve hiçbir şeyi düşünmemenin dert etmemenin keyfini çıkardı. Kusmak ve baş ağrıları onu çok yormuştu, bu yüzden şu an eğlence değil, huzur istiyordu ve gece olduğundan evde hiçbir ses yoktu. Ayrıca beyni de sessizdi, bu Touya'yı mutlu yapıyordu. Onca ilaç bu işe yaramamıştı ve Touya bunları yıllarca kullanmıştı! Oysaki tek bir hap şu an kendini çok daha iyi hissettiriyordu. Touya saatler boyunca uyuşturucunun etkisinde kaldı ve uyumadı. Sabah olduğunda birisinin odasına geldiğini fark etti, kişi tedirgin adımlarla yürüyordu. Touya bu kişinin Natsuo olduğundan emindi, onunla konuşmadı. Uyuyor numarası yaparsa Natsuo'nun onu bırakacağından emindi ve öyle de oldu. Natsuo gürültü yapmamaya dikkat ederek kapıyı kapatıp ayrıldı.

Touya bütün gün yatakta kaldı, hiçbir şey yapmak istemiyordu. Birkaç kez Sato'nun odasına geldiğini fark etti, yemeklerin hazır olduğunu söylemişti. Touya cevap vermedi, bu yüzden bir kere daha gelip söyledi. Üçüncü seferde ise kadın yemeği komodinin üzerine koydu ve hiçbir şey demeden ayrıldı. Touya yemeği aldı ve yavaşça yedi. Günleri hep böyle geçiyordu, Touya bazen televizyon açıyor ama hemen kahraman haberlerini görmesiyle sinirlenip kapatıyordu. Kadın ona sormadan her gün yemek getiriyordu, bu bir düzen haline gelmişti. Ayrıca Natsuo her gün onunla konuşmayı deniyordu ama Touya arkasını dönüyor, kardeşinin yüzüne bile bakmıyordu. Natsuo ise üzgünce ayrılıyordu, Touya bunun farkındaydı. Natsuo'ya öfkeli değildi, o anlık olmuştu ama yine de Natsuo'nun ona sormadan böyle bir şey yapması canını çok yakmıştı.

Touya nerdeyse her gün uyuşturucu alıyordu, ne zaman Enji'nin eve geleceği saat yaklaşsa bunu yapardı. Bir tane aldığından çılgınca hareket istediğini durdurabiliyordu ama her gün aldığından etkileri yine yıkıcı oluyordu ve arada durmak zorunda kalıyordu. Özellikle Enji ve Shouto'nun eğitim zamanına hiç toleransı yoktu, onları duymamak için her şeyi deniyordu. Sürekli kulaklık takmaya başlamıştı. Touya Natsuo her geldiğinde arkasını döndüğünde Natsuo bir şey demek istiyor ama kekeleyip hemen vazgeçiyordu, bir gün daha fazla dayanamadı ve konuştu. Touya'nın ona kızgın kalmasını istemiyordu.

"Touya-nii biliyorum kızgınsın ama başka ne yapacağımı bilemedim..."

Natsuo'nun konuşma cesareti göstermesiyle Touya ona döndü, gözlerini kısmıştı ve hala öfkeliydi.

"Elbet kızgınım. En iyi fikrinin bunu o adama açıklamak olduğuna inanamıyorum, Natsuo! Bunu yıllarca boşuna sakladığımı mı zannediyorsun?"