ART 86

6 0 0
                                    

CRUEL FATE

"You are going to kill your girlfriend because of too much love," saad ng manghuhula dahilan para mapatayo ako. She's insane! That is very impossible to happen. Sino bang tangang tao ang papatayin ang taong mahal niya?

"Nababaliw kana! Why would I do that? Hindi ako ganoon kabaliw para gawin iyon! I love Bea!" Mabilis kong nilisan ang lugar na iyon nang hindi pinapansin ang pagtawag ng aking mga kaibigan.

I love my girlfriend more than I love myself but I won't do stupid things like what that crazy fortune teller said. I couldn't imagine my life without her. Siya na lamang ang mayroon ako at hindi ako papayag na mawala siya. I won't let anyone take her away from me.

"Are you okay, Hon? Bakit mukha kang matamlay?" tanong ni Bea sa akin. Napatingin ako sa maamo niyang mukha.

"Nothing, Hon. I'm jist tired. Kumain kana," sagot ko ngunit alam kong hindi siya kumbinsido base sa kaniyang mga tingin. Damn, I really love how her eyes show care for me. "I'm okay. You don't have to worry." I gave him a wide smile as an assurance.

Ilang gabi ko na ring napapanaginipan ang sinabi sa akin ng manghuhula. I don't know if it is a sign or what pero unti-unti na akong nababahala. Minsan ay nakakapag-imagine na rin ako ng hindi magagandang bagay.

"Napapansin naman na parang lagi kang puyat. Ayos ka lang ba, Hiro?" Leo asked, my bestfriend.

I told him the story from the day I met the fortune teller maging ang mga panaginip ko. Alam kong sa ganitog bagay ay siya lamang ang mapaglakatiwalaan ko.

"Huwag kanag maniwala roon. Hula lamang iyon. 8 years na kayo maniniwala ka pa sa mga ganoon? And besides, i know you can't do that to her." Medyo nawala naman ang pangambang nararamdaman dahil sa sinabi ng kaibigan.

Simula noon ay ipinagsawalang bahala ko ang tungkol sa hula. Pareho kaming nakagraduate ni Bea sa mga kursong aming pinili. We became successful despite of the challenges and hindrances to our relationship.

"I'm so proud of you, Hon." Malambing niya wika bago ako niyakap ng mahigpit.

"Ako rin. Super proud sa 'yo. Happy 12th anniversary, Hon. I love you."

"I love you too. I'm so excited to be with you forever."

Pero sabi nga nila kahit gaano katagal ang relasyon kung hindi kayo ang para sa isa't-isa ay hindi talaga kayo.

Nagkaroon kami ng malaking away ni Bea. Sobrang sakit na pakawalan ang babaeng mahal ko. Kung dati ay nasosulusyanan namin ang problema, ngayon ay hindi na. She ended our relationship. She cuts the connection we have. She deletes all the conversations and memories we built. She trashed the years we had. Nabalewala ang 12 years na pinagsamahan namin.

"Umiiyak ka na naman. Is it still her? 'Yong ex-girlfriend mo pa rin ba ang dahilan?" Ramdam ko ang pag-upo niya sa tabi ko. I know she can see how miserable I am right now.

"It's been a year and you still like this. Ganoon ba kahirap magmove on? You're just wasting your time and life for drinking and hurting yourself." Galit akong napatingin sa kaniya. Hinawakan ko siya ng mahigpit habang galit na nakatingin sa kaniyang mga mata.

"You don't know what I am feeling right now. You don't know how much I love her. Wala ng kwenta ang buhay ko simula ng umalis siya. She's my life. I love her so much." Tuluyan na naman akong napahagulhol nang maalala siya. I felt her hands on my back. She's trying to comfort me.

"Free yourself from the past, Hiro. Just accept that you and her were done. Ilang buwan na kitang nakikitang nag-iinom dito and I can't stop myself to be worried. Hindi kailanman nakatulong ang alak para makalimot," Xia said that made me stopped. She's right. I should stop making my life more miserable.

Arts of Heart (Compilation of OSS)Where stories live. Discover now