Arts of Heart (Compilation of OSS)

ART 99

HE'S NOT MY IDEAL BOYFRIEND

Muntik ko nang maibuga ang tubig na nasa bibig nang bumalandra sa harapan ko ang nakangising mukha ni Francis.

"What the hell, Francis! Umalis ka nga diyan!" inis kong bulyaw sa kaniya. Nanlambot ako nang wala na sa dati niyang pwesto si Carlo na kanina ko pang tinitingnan kung hindi lang humarang ang mokong na ito.

"Ang sungit mo naman. Huwag ka nang tumingin d'on, hindi ka rin niya magugustuhan." Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa sinabi niya. How could he say that!

"Sinong magugustuhan ko? Ikaw? Eh kahit isa sa mga standards ko sa magiging boyfriend ay wala ka!" singhal ko sa kaniya pero nginisian lang ako.

Sa lahat ata ng lalaki ay si Francis lang ang malakas ang loob na umaamin na gusto niya ako. Yes, he already told me that he likes me. Actually, he wants to court me but I rejected him. Hindi ko nga lang alam kung bakit hindi pa rin siya tumitigil sa kakakulit at kakasunod sa akin.

"Weh? Ano bang standards mo sa isang lalaki?" Parang nanunuya ito.

That's true. He's far from my ideal man. I want someone who came from a wealthy family and in his case, he's totally not. He's just a scholar here in our school kaya siya nakapasok. He's not even a cool and smart person. May alam siya pero it's not enough for me to admire him.  He's so damn talkative and that's what I really hate about him. I don't like a man na dinaig pa si mama sa kaingayan. And it's also included in my list. Lastly, I want a handsome boyfriend hindi katulad niya na ang dugyot pumorma.

Mabilis kong hinanap sa bag ko ang isang papel kung saan naroroon ang listahan ng mga gusto ko sa isang lalaki. Inihagis ko ito sa kaniya. I saw how his smile fades and his brows furrowed.

"Wala nga kahit isa." Nagtaka ako nang bigla niya akong iwan. He usually waited me to finish eating then he'll send me to my classroom pero ngayon ay iniwan niya akong mag-isa.

Hindi pa ako nakakalabas ng classrom nang may humigit na sa akin palabas. Sa gulat ay hindi ko napansin na nagpadala na ako sa taong ito.

"Saan mo ba ako dadalhin? Look, kung may kawala---" Napatigil ako nang dalhin niya ako sa lugar kung saan maraming nagtitinda ng street foods. I was about to protest but he already handed me an isaw.

To be honest, I did enjoy that day with him. I saw the other side of him. He has a lot of stories and jokes though sometimes it's corny.

Hindi ko akaling siya pa ang makakasama ko para maexperience ang gan'ong bagay. He seems used to go there. Sa halip na maturn-off sa kaniya ay natawa na lang ako. Maybe because I already know that he came from a lowclass family.

-
'Goodluck sa exam. Don't forget to pray'

My brows furrowed as I receive a message from an unknown number.

'Who are you?'

Minute passed before I received his reply.

'Ako to si natoy na mahal na mahal ka. Dejk si Francis to'

A smile escaped from my lips when I read his reply. I bit my lip to stop myself from laughing.

Hindi na ako nag-abala pang replyan siya dahil dumating na aming teacher. He always has his ways to get an information about me. Pansin ko 'yon dahil kahit ang mga paborito ko ay alam niya. Pati nga ata schedule ko ay saulo na niya dahil lagi siyang nakabuntot sa akin.

I don't know if he's serious that he really wants to court me because I probably reject him. Siguro ay alam na niya na 'yon.

"Ano ba 'yang si Francis parang asong habol ng habol sa 'yo."