Chapter 14 : ေခြးေတြကလည္းအသိမွတ္ျပဳခံရဖို႔ထိုက္တန္ပါတယ္
မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္က ေတာက္ပေနၿပီး ေဆာင္းဦးေလတိုက္ခတ္သံကို ရွင္းလင္းစြာၾကားေနရတယ္။ ေက်ာက္နင္းက လုခ်န္ဟဲနဲ႕အတူ မနက္ခင္းအေျပးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူတို႔အတူတူမနက္စာစားခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီ့ေနာက္ လုခ်န္ဟဲအလုပ္သြားရေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာေတာ့ သူကအိမ္ေရွ႕အထိလိုက္ပို႔ေပးၿပီး လုခ်န္ဟဲရဲ႕ကားသူ႕ျမင္ကြင္းထဲက ေပ်ာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ၾကမွ ဒုတိယထပ္မွာရွိတဲ့သူ႕အိပ္ရာဆီ ပ်င္းရိစြာျပန္တက္လာၿပီးျပန္အိပ္ဖို႔ျပင္ေတာ့တယ္။ တစ္ေရးျပန္နိုးလာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူအပ်င္းေၾကာဆန႔္လိုက္ရင္း တစ္ခုခုစားဖို႔ထလာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာေဘးမွာလွဲအိပ္ေနၾကတဲ့ အနက္ေရာင္ေခြးႀကီးႏွစ္ေကာင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာက္နင္း႐ုတ္တရက္လန႔္သြားတယ္။
သူလႈပ္ရွားေနတဲ့အသံကိုၾကားလိုက္ရတဲ့အခါ အဲဒီ့ေခြးႏွစ္ေကာင္ကတစ္ဝက္ထိုင္ေနတဲ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ႕ထထိုင္ၿပီး သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္လာတာေၾကာင့္ ေက်ာက္နင္းသူတို႔ဆီသြားဖို႔နည္းနည္းတြန႔္ဆုတ္သြားတယ္။
အဲဒီ့ေခြးႏွစ္ေကာင္ကဂ်ာမန္ shepherd (သိုးထိန္း)ေခြးအမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ပုံပန္းသြင္ျပင္အရ သူတို႔ကအ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသားေတြျဖစ္တယ္။ ေက်ာက္နင္းခန႔္မွန္းခ်က္အရေတာ့ သူတို႔သာ ေျခေထာက္ေလးေခ်ာင္းစလုံးနဲ႕ထရပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကအ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသားလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခါးေလာက္နီးပါးအထိအျမင့္ရွိနိုင္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ႂကြက္သားအျပည့္နဲ႕ႀကံ့ခိုင္ေနတဲ့ပုံပန္းသြင္ျပင္ေၾကာင့္ အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႕တင္ ဝတၳဳေတြထဲက
ရက္စက္တတ္တဲ့ဇာတ္ေကာင္ပုံစံမ်ိဳး
ခံစားရေစတာျဖစ္တယ္။
ေက်ာက္နင္း သူ႕ရဲ႕ၿခံစည္းရိုးေလးထဲကေန
အခ်ိန္ခဏေလာက္ေသခ်ာၾကည့္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ေတြက သံႀကိဳးေတြနဲ႕အခတ္ခံထားရတယ္ဆိုတာကို သူေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ သူ သူ႕ရဲ႕ၿခံစည္းရိုးေလးကို ေက်ာ္တက္လိုက္ၿပီး သူတို႔အနားကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခ်ဥ္းကပ္သြားေတာ့တယ္။
