KOKUNUN İZİ

33.BÖLÜM~ Aldattım

Keyifli okumalar☆

Zaman durdu, ya da ben öyle sandım. Sanki dünya üzerinde ki herşey bir kaç saniyeliğine her şeye ara verip donup kaldı. Yere saçılan tepsiye ve dökülen yemeklere baktım. Acıkmıştım ama ben alacağı olsundu, saçılmıştı her yere. Annemin dağılmış yüzüne baktım. Yüz ifadesini okuyamıyordum sanki dehşete düşmüştü.

Annem yıllar sonra abimle ilk karşılaşmasını yaşıyordu. Biricik evladıyla yıllar sonra bir ekran sayesinde hasret gideriyordu.

Eli usulca ağzına gitti ve şokla birlikte elini ağzına kapatarak usul usul yanaklarına boşalttı yaşlarını. Nasıl tanıyabilmişti onu? Yıllar abimi hiç mi değiştirmemişti?

"Anne." Abimin mırıldanmasını duyduğumda bakışlarım usulca ekrana çevrildi, şimdi bakışlarına büyük bir acı yerleşmişti. Yutkunduğunu gördüm.

"Oğlum." Annem feryat edercesine ağlaması şiddetlenirken birkaç küçük adım atarak dahada yaklaştı laptopuma. İkisinede büyükçe tebessüm ederek ayağa kalktım.

"Ben içerideyim siz konuşun hasret giderin." Ben konuşmuştum ama sanki onlar beni duymamıştı. Hâlâ birbirlerine bakıp duruyorlardı. Usulca odadan çıkarak içeriye geçtim. Kızlar sanki ne olduğunu anlamış gibi bana bakıyorlardı. Onlara babamın olayını anlatmamıştım ama az önce abimle olanları, annemin gelişini duymuş olmalılardı. Bana büyük bir tebessümle bakıyorlardı bende onlara aynı gülümsemeyi gönderip yanlarına oturdum. Kumsal omzuma başını koyarak televizyon izlemeye devam etmiş ardından şu sözcükleri söylemişti

"Abinle kavuştuğunuz için çok mutluyum güzelim. Bak sen ona gitmedin ama hayat yinede onu senin karşına çıkarttı."

"Hı hı."

"Yalnız Masal abin yakışıklıysa bozuşuruz biliyorsun değil mi? Kendime engel olamıyorum tanıyorsun beni."

Açelya'nın dediklerine kahkahalarla gülerken hayır anlamında kafamı salladım.

"Üzgünüm Açi o evliymiş üstelik birde oğlu var."

"Nasıl ya!? Ama banane ben hep en yakın arkadaşımın abisiyle sevgili olmayı ve yakın arkadaşımla görümce olmayı hayal etmiştim. Banane banane haksızlık bu. Söylesek boşanmaz mı?"

"Üzgünüm Açelya başka taliplere yönelmen gerek."

Acelya sinirle kaşlarını çattı ve adeta tepinerek koltuktan kalktı. Ciddi ciddi başka taliplere yönelmeye gidiyordu sanırım.

"Nereye?"

"Diskoya! Allah Allah birde nereye diyor ya. Mutfağa gidicem mutfağa!"

Çirkefçe bağırdığında Kumsalla birbirize bakıp gülmeye devam ettik.

Bir süre etrafta sessizlik yaşanmış ardından içeriye kıpkırmızı gözleriyle annem girmişti. Ayağa kalkarak ona yaklaştım ve ona sarılarak rahatlatmaya çalıştım.

"Özür dilerim anne sana söyleyemedim ama yemin ederim bende daha yeni konuşmaya başladım. Sana biraz süre geçsin öyle söylemek istemiştim."

"Olsun annem. Sen, siz iyi olunda ben her şeye rağzıyım."

Anlaşılan daha olayın şokundan çıkamamıştı bana hiçbir şey sormamasından bunu anlamıştım.

"Hani sen inat etmiştin abinle ilgili konuşturtmuyordun bile beni. Ne değişti şimdi?"

Evet annem kendine gelmişti. Gözlerimi devirerek geri çekildim.

"Konuşasım geldi demek ki Allah Allah ya, konuşsak suç konuşmasak suç."