KOKUNUN İZİ

8.BÖLÜM~Yolculuk

Sabahın erken saatlerinde gelen ilahi müzik kırıntılarıyla... ay şey telefon sesiyle gözlerimi araladım. Dün gece çok karmaşık rüyalar görmüştüm.Arada bir kabuslarla uyanmıştım.Bilinçaltım bile yaşadıklarımı kaldıramamıştı.Hayatım boyunca hiç aldatılmamıştım.Çünkü ilk sevgilim Yiğitti. Ben aşktan korkardım çünkü her aşkın sonu bir harabeye çıkıyordu.Etrafımdaki insanlara bakardım ve aşkın ne kadar acı verici bir şey olduğunu farkederdim.

Sonra Yiğit gelmişti benim tüm algılarımı bozmuş kurallarımı yıkmıştı.Belki de sadece mesajlarını yakalasaydım bu kadar acı verici olmayacaktı.Benim dokunmaya kıyamadığım bedeniyle başka bir bedene korkusuzca dokunmuştu o.
Belki de nefretim bu yüzdendi intikam alma isteğim bundan geliyordu.Kafamdaki düşünceleri hiçe sayarak telefonuma uzandım.

Arayan annemdi.Telefonda onun ismini gördüğümde acım daha fazla artmıştı.Şimdi ne diyecektim ona ben nasıl söylerdim ki aldatıldığımı.Hangi annenin yüreği bunu kaldırabilirdi.Telefonu tereddütle açıp kulağıma götürdüm.

"Meleğim nasılsın."

"İyiyim annecim."

Değilim anne

"Sen nasılsın."

"İyiyim meleğim nasıl gidiyor hazırlıklar,Yiğit nasıl?"

Artık düğün diye bir şey kalmadı anne,artık Yiğit yok.Sanırım ona gerçekleri anlatmalıydım.

"Anne benim sana bir şey anlatmam lazım."

"Tabii kuzum anlat ne oldu bir sıkıntımı var."

"Var."

Bunu anneme nasıl anlatacağımı düşünürken birden arkadan gelen aramayla telefon titremişti.Arayan Periydi tabi ya bugün onunla Avm'ye gidip bir başlangıç yapacaktık ve benim şu an hazırlanmak için neredeyse 10 dakikam kalmıştı. Hızla yataktan fırladım.

"Annecim ben seni daha sonra arasam olur mu?"

"Kızım ne oldu söylesene, bir sorun var diyorsun neler oluyor."

"Annecim önemli bir şey değil akşam konuşuruz olur mu?"

"Peki o zaman göruşürüz dikkat et kendine."

"Tamam annecim görüşürüz."

Telefonu zorla kapattığımda hemen Perinin aramasını açmıştım.

"Peri ben uyuya kalmışım çok özür dilerim hemen geleceğim."

"Tamam Masal abla bir sakin, bende birazcık geç kalabilirim diye aramıştım yeni çıkıyorum bir kafede oturur beklerim seni olur mu?"

"Olur canım hemen geliyorum hoşçakal."

Telefonu kapattığım gibi hemen hazırlanmaya başlamıştım bugün aşırı dolu bir gündü, Periyle buluştuktan sonra Boranın yanına gidecektim ve onunla Ceydayı ikna edip otele götürecek olan kişiyi bulmaya çalışacaktık.Bize yardım edebilecek birisini...

Kafamdaki tüm düşünceleri silip hazırlanmayı bitirdiğimde Periyle buluşucağımız avm'ye gelmiştim.Bugün onunla alışveriş yapmak istemiştim aslında onu gözlemlemek istiyordum.Kilolu olmak aslında yalnızca yemekle alakalı değildi bunu birçok şey tetikleyebiliyordu. En önemlisi dış görünüşünün onu getirdiği psikolojik durumuydu. Kendini nasıl hissediyordu bilmiyordum.Ama ona yardım edebilmek için elimden gelen her şeyi yapacaktım.Buluştuğumuzda onunla bir mağazaya girmiştik.Ilk dikkatimi çeken şey kendini kısıtlamasıydı her zaman bol ve kapalı şeyler seçiyordu gencecik ve güzel bir kız olmasına rağmen kendi bedenini sevmiyordu. Ona yaptıracağım şey için şimdi bana kızsa da ileride onu çok mutlu edecekti.