20.BÖLÜM~Yeni İş

242 49 148
                                    

Evet ilk iş günüme hazır mıyım? Kesinlikle HAYIR.

Sabahın erken saatlerinde uyanmış ve hazılanmaya başlamıştım. Önemli olan bugün ilk iş günümün oluşu değildi. Bugün Yiğit'e umut vereceğim gündü. Bugün kendimden iğreneceğim gündü...

Bora bana mesaj attığında aşağıya indim. Gri bol paça kumaş bir pantolon içime kısa siyah büstiyer ve üzerime de pantolonun takımı olan ceketi gitmiştim. Bu tarz takımlara bayılıyordum, böyle takımları yalnız erkekler giyecek diye bir kural yoktu. Ayağıma siyah stiletto giymiş saçlarımı salık bırakmıştım.

 Ayağıma siyah stiletto giymiş saçlarımı salık bırakmıştım

Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.

           (Böyle hayal edebilirsiniz)

Sonuçta ben gerçekten bir işe başlıyordum ve kendimi ispatlamam gerekti. İşime önem veriyordum. Patronun oğlu torpiliyle girmiş olmak istemiyordum o işe.

Yanıma aldığım askılı siyah çantamla aşağı indim. Bora beni almaya gelmişti ona buraya gelmemesini söylesem de beni susturmuş ve zorla gelmişti. Aşağa inip arabaya bindim.

"Günaydın."

"Günaymadı." Dedim esnerken.

Kafamı koltuğa yaslayıp gözlerimi kapattım.

"Uykucu bir diyetisyenimiz var. Korkmuyor musunuz hanımefendi sizi işten atabilirim."

Tek gözümü açıp Boraya baktım sırıtıyordu.

"Allah allah tüh iş verenimin yanında uyuklamamalıydım." Deyip birden horladığımda Bora gözlerini kocaman açarak bana baktı bende onun o tepkisini görünce katıla katıla gülmeye başladım sonra onun şaşkınlıklarıda gülmeye dönüşmüştü. Araç yolda ilerlemeye başladığında heyecandan ellerim terlemişti ne yapacaktım şimdi, kimseyi tanımıyordum.

"Heycanlı mısın?"

"Evet niye heycanlıyım ben?"

"Bilmem neden heycanlısın sen?"

"Bende onu soruyorum neden heycanlıyım ben?"

"Masal uyusana sen."

"Uyuyayım ben."

Bu nasıl bir konuşmaydı böyle.

"Heycanlandırmanı gerektirecek bir şey yok. Sen zaten bizim şirkete başvuru yapacakmışsın sanırım Cv'ni buldum."

Aklıma Periyle o şirkette karşılaştığım gün geldi. O gün iş görüşmesi yapmadan çıkmıştım.

"Evet gelememiştim o gün."

"Çok iyi bir okuldan mezun olmuşsun başarılı bir öğrenciymişsin her türlü yaparsın sen."

Boraya bakıp teşekkür eder gibi gülümsedim. Araç şirkete yaklaştığında Boradan aracı durdurmasını istemiştim.

KOKUNUN İZİWhere stories live. Discover now