9.BÖLÜM~Unutmak

404 59 88
                                    

Yolculuğa çıkmak için hazırlanmış gerekli olan birkaç parça kıyafeti valizime atmıştım.Kızlara her şeyi anlattığımda büyük bir fırça yemiştim.Çünkü bu zaman kadar onlardan hiçbir şey saklamamama rağmen son günlerde o kadar çok şey saklıyor olmuştum ki ben bile farkında değildim.Beni neler bekliyordu hiç haberim yoktu.Belki de bir uçurum önünde dikiliyorumdur.Oraya gittiğimde de o uçurumun ta kendisiyle karşılaşıcağımdır.İçimdeki bu nefrete bir türlü anlam veremiyordum.Bütün suçu o kıza atıp içimdeki nefretten kurtulmak istiyordum ama olmuyordu...Kurtulamıyordum.

Borayla buluşup havalimanınında uçağımızı beklemeye başladık.Antalyaya uçuşumuz vardı.Umarım boşuna gitmiyorumdur.Umarım tüm bu acılara boşuna katlanmamışımdır...

Daha yeni tanıştığım bir adamla eski sevgilimin beni aldattığı kızdan intikam almaya daha önce hiç gitmediğim bir yere gidiyordum.

Delirmiş olmalıydım.Belki de tüm delirmişliğim benim dokunmaya kıyamadığım bir bedenle onun başka bir bedene dokunmasındandı.

Üstümde beyaz kısa bir crop tişört altımda gri bol bir eşortman kulaklarımda kulaklık.Kendimi karşılaşacağım manzaraya hazırlıyordum.Belki de hiç iyi şeyler görmeyecektim.

Borayla bulustuğumuzdan beri konuşmamıştık.Kulağımdaki müzikle gözlerimi yumdum.Ve kendimi ona teslim ettim.Şarkının sözleri bendim sanki az sonra içinden benim ruhum çıkacak diye korkuyordum.Bana yazılmıştı sanki tüm sesler.Acılarımı bağıra bağıra yüzüme vuruyordu sanki "unutursun" diyordu.

"Unutursun için yana yana"
"Unutursun ölüm sana bana"
"Zaman basıp kanayan yarana"
"Unutursun unutursun"

Zaman basacaktım kanayan yaralarıma.Zamanla iyileştirecektim onları.Kulaklıklarımın tekinin birden kulağımdan çekilmesiyle gözlerimi araladım.

Bora kulaklığı kendi kulağına tutup şarkıyı biraz dinledikten sonra yüzünü buruşturdu ve kulaklığı kulağından çıkardı.

"Şarkılarla kendine acı mı çektiriyosun kızım? Ne bu mazoşistmisin sen? Biz oraya intikam almaya gidiyoruz cenaze uğurlamaya değil.Alabilir miyim?"

Deyip elimdeki telefonu işaret ettiğinde sorgulamadan ona uzatmıştım. Ne yapacağını bilmiyordum fakat ona güvenmiştim, özel şeylerime bakacağını düşünmüyordum. Dediğim gibi de olmuştu müzik uygulamamdan hiç çıkmamıştı ve bir şarkıyı açıp tek kulaklığı kendi kulağına takmış diğer kulaklığı da bana doğru uzanıp kulağıma takmıştı. Bana yakınında ki yüzünü inceledim ne yapıyordu böyle, biraz uzaklaşmalıydı. Şarkı başladığında benden uzaklaşmış ve gözlerini kapatmıştı omuzlarımız birbirine değiyordu fakat rahatsız olmadığım için sorun yoktu biraz uzaklaşırsam kulaklık aramızda bir yay gibi gerilip birimizin kulağından çıkacaktı. Bende onun gibi gözlerimi kapattım ve şarkıyı dinledim. Kulağıma dolan tanıdık melodiyle birlikte gülümsemiştim.

"Sil baştan başlamak gerek bazen."
"Hayatı sıfırlamak."
"Sil baştan sevmek gerek bazen."
"Her şeyi unutmak..."

Şarkı bittiğinde ikimizde gözlerimizi açmış kulaklığı kulaklarımızdan çıkartmıştık. Hiçbir şey konuşmaya fırsat kalmadan bizim uçağımızın anonsu duyulduğunda kalktık ve uçağa binmek için ilerledik.

Uçağa bindiğimizde türbülansta ufak bir korku atlatsamda yolculuğum iyi geçmişti.Uçakla gitmemiz iyi olmuştu çünkü hem kısa sürmüştü hem de daha konforluydu midem de bulanmadığı için şanslıydım. Bir ara uçakta yanımızda ki bir bebek çok ağladığında tam dalmak üzere olduğum uykudan uyandım. Ve ani bir şekilde uyandığım için sıçramıştım.

KOKUNUN İZİWhere stories live. Discover now