ML Story (iM eLove)

29

Nakarating kami kaagad sa condo ni Bryan, hindi ito kalayuan sa kompanyang pangarap ko na dinaanan namin kanina.

He opened the door and let me in. Nilibot ko ang tingin ko sa loob. It's a big two storey unit. It's a combination of gray, cream and brown colour. Minimal lang rin ang mga furniture at palamuti nito sa loob.

Napasinghap ako ng naramdaman ko ang pagpulupot ng kamay nito sa baywang ko. He kissed my neck before lazily burying his face. I touched his hair.

"Tired?" Malambing kong tanong. Tumango siya ng bahagya. Kanina ko pa nahahalatang pagod siya.

"Hmm"

"Pahinga ka muna, where's your room?" nakikiliti ako sa tumatamang hininga niya sa leeg ko.

"Upstairs"

Hinila niya ako paakyat ng hagdan.

"How many bedrooms are there?" palingon lingon ako sa paligid habang paakyat kami sa itaas.

"Three, dalawa sa taas isa sa ibaba"

"At mag isa kang nakatira dito? Daig mo pa yung may asawa't anak." mangha kong saad. "Don't tell me you're bringing girls here?" pag aakusa ko.

Napahinto siya at taas kilay akong nilingon. "Have you remember that I brought you here? Cause as far as I remember this is the first time" medyo pasuplado niyang sagot.

"I mean yung ibang babae..before." I looked at him suspiciously

Mukhang naubos naman ang pasensiya niya. He looked at me darkly.

"Look, is this another way of striking up a fight? Bri I didn't brought you here for that. I want to bring you here, peacefully, in the place where I called home. I want to share everything to you that are meant to me and I started it to the place where I grew up and now here" tumaas ang boses niya. I can taste disappointment in his voice. And I felt guilty.

"And to answer your question, bago ka dumating si Mommy lang ang babae sa buhay ko" pinal nitong sagot bago tumalikod at nagtuloy sa paglakad.

I bit my bottom lip and followed him hesitantly. Binuksan niya ang isang pinto bago pumasok, iniwan niya itong nakasara hudyat na pwedi rin akong pumasok.

His expensive and manly perfume greeted me when I entered his room. Gray and white colour dominates the whole room. The king size bed placed in the middle of the room. There's also a long couch and a coffee table on the side facing the television hanged on the wall. Nakakubli sa makapal niyang kurtina ay ang glass wall. Sa kabilang gilid naman ay may dalawang pintuan, maybe it's his bathroom and walk in closet.

Nalipat ang tingin ko kay Bryan ng pabagsak itong umupo sa gilid ng kama niya, nakakunot ang nuo nito habang nagtitipa ng cellphone niya. Halatang badtrip nga. Dahan dahan akong lumapit at tumayo sa harap niya, hindi ito nag angat ng tingin. Napasimangot ako.

"Bry" tawag ko sa kanya. Hindi niya ako pinansin, lalo akong sumimangot. Alam kong kasalanan ko and I am trying my best here.

"Love" malambing kong tawag. This is my last card. But still nothing. He's really angry. Naluluha na ako dahil sa pang iignora niya. I shallow the lump on my throat.

"Ahmm.. I-I'll just g-go down, doon nalang kita hihintayin or I-i'll just go h-home nalang s-so you can rest" nauutal kong salita dahil sa pagpigil ng luha. Bago pa tumulo ang luha ko ay timalikod na ako at humakbang paalis.

Nakadalawang hakbang palang ako ng hilahin niya ako paupo sa kandungan niya. He hugged me.  I hid my face on his chest when my tears started to fall. Hindi ko na napigilang umiyak. A sob escaped from my mouth.

"Shhh.. I'm sorry" He softly said and kissed me on my head. He's caressing my hair while hugging me tight.

Ako dapat yung magsosorry Bryan. But I can't let out a word without crying hard.

"I didn't mean to raised my voice and ignored you. I'm just so tired and I don't want us fighting. I'm really sorry baby" he said in trouble, pinaulanan niya ng halik ang ulo ko.

Mas lalo akong naiiyak sa ginagawa niya. Ako yung may kasalanan pero siya yung nanunuyo. Unlike me, kaya niyang magpakumbaba at tanggapin ying pagkakamali niya. I didn't even said sorry earlier and just turned my back when he ignored me which I deserve. And there he is, claiming all the fault, where in fact, I started.

What did I do to have this guy in my life now. He's a complete package and I am lucky, he loves me.

Nang mahimasmasan ako'y pinunasan ko ang pisngi ko. Nakabaon parin ang mukha ko sa dibdib niya at nakayakap naman siya sa akin. Ramdam ko ang bigat ng paghinga niya.

Unti unti kong iniyakap yung braso ko sa kanya. "I'm sorry" bulong ko.

Bahagya siyang natigilan bago inangat ang mukha ko.

"I know and I shouldn't have ignore you" pinunasan niya ang tirang luha sa pisngi ko. Nakatingala ako sa kanya. The side of my head was still on his chest.

"I deserved it"

"Of course, you don't" napapikit ako nang halikan niya ang nuo ko.

Inayos niya ang pag upo ko sa kandungan niya. I am now facing him. Both of my legs were spread to his sides. Nakabaon ang mukha ko sa leeg niya at nakayakap sa kanya. Samantalang may kausap naman siya sa telepono niya at marahan hinahaplos ang buhok ko gamit ang isa niyang kamay.

This feels so good. His natural scent calmed my whole being, his warm embrace unstirred my mind and his sweet kisses relaxed my body. I can do this all day, cuddling with him.

Binaba niya ang tawag at nagulat ako ng pabagsak siyang nahiga sa kama kasama ako. Natawa naman siya sa reaction ko kaya pabiro ko siyang kinurot sa braso.

"Aray, masakit yun ha" reklamo niya. Napanguso ako at pinasingkitan siya ng mata.

"Bakit mo ginawa yun, muntik mo pang madaganan yung kamay ko" this time kinurot ko siya ng matagal. Nagulat naman siya at umiba ang ekspresiyon.

Nang makabawi ay hindi ko inaasahan ang pagbaliktad niya ang pwesto namin. He held both of my wrist and pinned it on top of my head using his one hand. Nakatukod ang siko niya sa kama para hindi ako madaganan.

"Nakakarami ka na ha" napasigaw ako ng bigla niya akong kilitiin.

"Bry- oh my God... Bryan... S-stop" natatawa kong pigil sa kanya.

Halos maubusan ako ng hininga ng tumigil siya. Natatawa rin siya kaya napasimangot ako. Bumaba ang tingin niya sa mga labi ko bago ibinalik ang tingin sa mga mata ko. Namumungay ang mga mata niya. He put my stray hair on the said of my face.

Nakatingin lang ako sa kanya. Wala na ang bakas ng tawa sa mukha niya.

"I love you so much Bri" He whispered while staring lovingly at my face. I wetted my lips and smiled sweetly at him. Bumaba ulit ang tingin niya sa mga labi ko.

"I lo-" ve you too.

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng maramdaman ko ang malambot at matamis niyang labi sa labi ko.

Nagulat ako sa ginawa niya. I didn't move, I don't know what to do. Pinaghiwalay niya ang labi namin. He stared at me with his sleepy eyes before he crouched for another long sweet kiss.

I closed my eyes and moved my lips to respond to his kisses.

Our first kiss.

-----------------------------------------------------------------🖋