ML Story (iM eLove)

37

Days passed just like an everyday routine for me. I woke up early, went to my work and went back home after work. Busy rin ata yung mga kaibigan ko at hindi na sila nagyayang lumabas muli. Aries went to Cebu for a business trip.

Napag isip ko na ring maghanap ng bibilhing condo unit. Now that the real owner's back, I think I need to move out.

Hindi parin naman siya nagagawi sa condo niya pero alam kung one of this days babalik na rin siya don. Ewan ko rin kong saan siya umuuwi. Maliban sa condo niya hindi ko alam kong nasaan ang bahay niya. Come to think of it, I didn't even know where he worked when we were still together. All I know was he's working under their company, hindi ko rin alam kong anong pangalan ng kompanya nila.

I decided to live in his condo because I admit I can't afford to have my own, based on my financial status when I was starting to work in NZAJ. Ang mahal ng mga condo na accessible sa pinagtatrabahuhan ko. Sobrang layo naman kong sa apartment ko nong college.

Nakapag ipon na rin naman ako dahil plano ko rin naman maghanap ng sarili kong matitirhan. Pero alam kong kulang parin. Hindi bali na, huhulugan ko nalang buwan buwan ang natitira kung may nakita na ako o mangungutang nalang ako kay Kuya. Basta kailangan ko na lumipat. Plano kong maghanap this sunday dahil wala naman akong trabaho every sunday.

"Good morning Miss Perez, can you bring this to the CEO's office please. Tell him that's the financial report he requested" umaangat ang ulo ko mula sa pagtatype ng report sa computer ko ng marinig ko boses ng CFO namin, si Mr. Hendrix Tuazon.

Ngumiti ako at inabot ang folder na hawak niya. "Good morning too Sir, okay po"

"Pasensiya ka na ha, wala kasi si Danica e" pagpaumanhin nito. Ngumiti lang ako sa kanya. Mr. Tuazon was strict but definitely knows how to handle and respect his subordinates. He's already in his late twenties or thirties. Bakas sa tindig nito ang paggiging kagalang galang at autoridad. Makikita mo sa kanya na may mataas na pinag aralan at hindi basta basta sa larangan ng trabaho niya.

I heard his quite a genius, he got his CPA licence at the age of 19 while I got mine at the age of 22. He never attended in review school and took the CPALE two months after he graduated. Absorbed immediately by the biggest accounting firm and offered with a higher position after he got the second highest rating in CPALE. He took his masters while working on the said firm. Hindi ko na nasundan ang work experience niya. He offered by a lot of big companies, banks and accounting firm but he ended up choosing NZAJ. I heard his a schoolar of this company before too, I'm not sure of it but it's not impossible.

He always asked me a favor if his secretary's out, maybe because I am the youngest of the team. Sanay na rin ako na lagi niyang hinihingan ng pabor.

"Okay lang po Sir" maggalang kong sagot. Tumungo na ako sa elevator. My colleagues were all professionals just like what I expected though just like any other organizations hindi rin maiiwasan ang may pagiging competitive at sipsip sa mga supervisors. Likas rin sa kanila ang matataas na pinag aralan at maraming eksperyensiya.

Pagdating ko sa huling palapag, kung saan ang opinsina ng mga big boss ay tumungo ako sa secretary ng CEO. Ngumiti ako sa kanya.

"Nasa loob ba si Sir Tim?" tanong ko kay Angela, ang secretary ng CEO. Kilala na niya ako dahil lagi akong nagagawi dito dahil sa inuutos ni Sir Tuazon. Nakagawian na rin na ako na ang pumamasok ng mga papeles sa opisina dahil kadalasan ay urgent ito lalo na pag may ginagawa ang si Angela.

The big bosses were all kind to their employees especially Madam Claire, the wife of the CEO. Their surname was familiar to me too.

Javier. I know someone with that surname.

"Ikaw pala Brianna, Oo kakatapos lang ng meeting niya. Yan na ba yung FR na nerequest niya. Wait lang ha I'll just inform the CEO" tumango lang ako. I waited on the couch while she's informing the ceo. Maya maya pa ay sinenyasan niya akong pwedi nang pumasok. Nagpasalamat ako kay Angela bago inayos ang damit ko.

Pagliko ko ay muntik na akong mabangga sa isang tao. Nagpanik ako dahil baka isa to sa mga big boss. Muntik pa akong matumba sa pag atras ko kung hindi niya lang ako inalalayan.

"Watch out, tss" nanlaki ang mata ko sa pamilyar na boses niya. Kahit naman ilang taon na ang nakalipas tandang tanda ko pa ang baritonong boses ni Bryan.

I looked up to confirm it was him. Napaatras ako kaya nabitawan niya ako. Hindi ko mawari kung saan nanggaling ang lakas ng tibok ng puso ko. He's staring blankly at me just while clenching his jaw.

Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakatulala bago umayos ng tayo.

"Sorry" I looked away because I can't handle the intensity of his stare. Hindi ko rin mabasa ang ekspersiyon niya. I didn't wait for his response and walks towards the ceo's office. Damn, what was that fast heartbeats and intimidation are for?

Bumuga ako ng malalim na hininga bago kumatok ng tatlong beses at binuksan ang opisina ni Sir Tim.

"Good morning Sir" maggalang kong bati sa CEO. Umangat naman ang tingin nito sa akin mula sa laptop nito at tumango ng bahagya. Sumenyas rin ito na lumapit ako kaya hinayaan kong sumarado ang pinto sa likod ko.

"Aray ko, Shit" narinig kong mura galing sa likod ko. Nanlaki naman ang mata kong nilingon ito. Bumungad sa akin si Bryan na masamang nakatingin sa akin at iwinawasik wasik ang daliri niyang naipit sa pinto.

"Ohmygod! Anu ba kasing ginagawa mo diyan?" nagpapanik kong bulong hindi ko alam kong saan uunahin kong ilapit ang folders kay Sir Tim o aasikasuhin si Bryan. Hindi ko naman kasi alam na nakasunod siya sa akin. Anu ba kasing ginagawa niya dito?

"What brought you here son?" narinig kong tanong ni Sir Tim. Sa muling pagkakataon ay nalaglag ang panga ko. Son? Anak niya si Bryan? Ang butihin naming boss na may anghel na asawa ay mga magulang ni Bryan. Hindi ata maproseso ng utak ko.

All this time anak siya ng may ari ng kompanyang mula pagkabata ay pangarap kong pagtrabahuhan. I remembered the time when I told him that I want to work here, this is my dream company, but he never told me that they own this company instead he motivated me to try my luck here. I admit isa rin yun sa nagtulak na mag apply ako dito, dahil once na naipangako ko sa kanya mag aapply ako dito. Pero hindi ko inakala na sa kanila itong kompanya.

Naisip ko lang kanina na magkapareho sila ng apelyido nina Sir Tim pero hindi pumasok sa isip ko na anak nila si Bryan. Mrs. Javier once told me that they had a child abroad, pero hindi na ako nagtanong pa ng ibang detalye.

Shit, it make sense. Nasa abroad si Brysn at that time.

Hindi ko alam kong ilang minuto ulit akong napatunganga hanggang sa tawagin ako ni Sir Tim.

"Are you okay Miss Perez?. Oh by the way this is my son, Bryan and also the new COO of NZAJ. Son, that's Miss Brianna Perez, one of our employees from accounting."

I felt like a bombed just explode infront of me when Mr. Javier confirmed my thoughts.

Bryan is his son.

-----------------------------------------------------------------🖋