ML Story (iM eLove)

6

BRYAN: Ikaw lang.

Nakatingin lang ako sa screen ng cellphone ko, nag iisip kong anong irereply ko, hindi gumana yung utak ko para mag isip ng panlaban sa linyahan niya. Magtatype na sana ako pero nauna ng dumating ang panibagong chat niya.

BRYAN: yung iba kasi Miya o Layla. Hahaha

I knew it, pumipila rin to sa grupo ng mga babaero. I rolled my eyes.

BRYAN: tapos yung iba Alucard at Gusion.

I burst out laughing again upon reading his message. Hindi na nga ako magtataka kung sa kabilang pila pala siya nakapila, minsan kasi kung sinong masyadong matamis magsalita sa mga babae at mahihilig sa umatake sa kahinaan ng mga babae, sila yung confusing, praktisadong praktisado sa mga ibinabato eh. There's nothing wrong about being a gay though, they're fun to be with.

Dauntless Bri: hahahaha, welcome to the club sizt.

BRYAN: huh?

Dauntless Bri: it's okay, I won't judge and your secret is safe with me if that's what you're worried about.

BRYAN: what secret?

Dauntless Bri: that you're a gay, dumbass.

BRYAN: stop cussing, woman. You're learning so much from playing with jackasses players.

BRYAN: And I'm not a gay.

Dauntless Bri: hindi ka bakla? Pero sabi mo nakikipaglandian ka kina Alucard at Gusion.

BRYAN: when did I said that?

Dauntless Bri: kakasabi mo lang.

BRYAN: tinatanong mo kong sinong kachat ko, minsan nagteteam up ako sa Alucard at Gusion user kaya chinachat ko. Ang dumi ng utak mo.

Dauntless Bri: Hindi ka talaga bakla? Sayang naman.

BRYAN: what?

Dauntless Bri: bulag ka ba, hindi ko naman kailangang sabihin ulit para marinig mo, basahin mo ulit.

BRYAN: Fine, I just want to make it clear, I'm straight. Anong sayang don?

Dauntless Bri: gusto ko kasi magkaroon ng kaibigang bakla. Mukhang masaya.

BRYAN: mapapasaya kita kahit hindi ako bakla.

Our conversation went on and on, from days turned into weeks, from weeks turned into month. Minsan naglalaro muna kami bago makikipag usap. I could say that his really good in playing and handling his team, minsan pagmaglalaro siya ng classic iniinvite niya ako. He's also giving me some tips how to improve my playing skills.

Dauntless Bri: kumain ka na? Kanina ka pa naglalaro.

BRYAN: pafall

Dauntless Bri: wag ng magloko, kumain ka na muna.

BRYAN: Yes po, kakain na po. Hintayin mo ako ha. Wag kang mag offline muna.

Dauntless Bri: oo na, go.

Tumingala ako sa langit at pinagmasdan ang dagat ng bituin na nakapalibot sa bilog na buwan. Ang ganda. I closed my ML app first and toke a picture of it and shared it on my IG story.

It's been a month and half since the first time I played ang talked to my faceless ML chatmate, Bryan.

It was already our routine to chat every night. Nagtataka nga ako kung bakit nakukuntento nalang kami na sa Ml app mag usap. Hindi ko parin nakikita ang mukha niya dahil hindi naman siya nag aupload sa album niya, ganun rin ako.

At nagtataka rin ako kung bakit hindi niya rin hinihingi yung number ko o kung anumang social media accounts na mas makapag usap kami ng maayos, ang hassle kasi pag ML app. Hindi ko rin naman tinatanong yung sa kanya dahil nahihiya ako at medyo natatakot rin.

We talked about random topics like current events, online games, school but most of the time he's just going to tease me nonstop. We never asked or talked about our personal life, ni hindi namin alam ang apelyido ng isa't isa. We only settled on what's on our plate and go with flow, not wanting to overstep on each others boundaries.

Nereplyan ko muna ang mga kaibigan ko bago ko inopen ang ML app ko, see? Kung messeger sana kami mas madali ang buhay, gusto ata nito ng pahirapan. May chat na siya pag open ko. Ang bilis ha.

BRYAN: scam, sabi niya di daw mag ooffline.

BRYAN: Miss na kita mahal

BRYAN: Break na ba tayo? Sana sinabi mong suko ka na para naman nakapaghanda ako.

BRYAN: iniwan mo ko sa ere, salamat nalang sa lahat, sana maging masaya ka.

BRYAN: Bri

BRYAN: BRIANNA! isa, pag di ka pa sumagot, susunugin ko bahay niyo.

Dauntless Bri: pinagsasabi mo? Walang tayo oy. Nagreply ako sa chat ng mga kaibigan ko.

Dauntless Bri: papabasa ko to kay Mama.

BRYAN: wag, joke lang naman yun eh, ni hindi ko nga alam saan bahay niyo. Tsaka ko na aalamin.

BRYAN: lalaki ba yung kaibigan mo?

Dauntless Bri: oo oo hindi hindi

BRYAN: Logic ba to?

Dauntless Bri: hahaha

BRYAN: anu ba?! Parang anu naman to, ayusin mo naman yung sagot.

Dauntless Bri: galit ka na niyan? maayos naman kasi yung sagot ko, mali lang talaga yung tanong mo.

BRYAN: so anu nga? Bibigyan pa ako ng multiple choice eh.

Dauntless Bri: apat kasi sila, 2 boys at 2 girls.

BRYAN: auh, ganun ba? Sino yung kachat mo sa kanila?

Dauntless Bri: silang lahat.

BRYAN: ahh

Ayaw na ba nito akong kausapin? Anong irereply ko sa 'ahh' niya. Wala naman akong maisip na ioopen na topic, siya naman kasi ang palaging bumubukas ng topic na pag uusapan namin kaya hindi ako sanay na ako ang nag iisip ngayon, naghintay ako ng ilang sandali baka sakaling may ibabanat na naman siya pero wala, nakaonline naman siya, hindi rin naman siya naglalaro. Bahala na nga.

Dauntless Bri: matutulog na ako.

'Mukhang wala ka namang balak kausapin ako' gusto kong idagdag pero dinelete ko.

BRYAN: sige.

Sige? Ewan ko kong bakit ako napikon sa sagot niya, nag iexpect kasi ako ng ibang sagot maliban sa 'sige'. Tss wag na nga lang. Humiga ako sa bench para makita ko ang mga bituin. Nagdadalawang isip kong ikoclose ko na ba ang ML app ko. Nakatitig lang ako sa screen ng cellphone ko. Napagdesisyonan ko na sanang iclose ito at magstar gazing nalang pero may nagpop up na message notification sa profile niya.

BRYAN: Bri

Dauntless Bri: oh?

Naghintay ako ng ilang minuto sa reply niya na akala ko hindi na dadating. Nanlaki ang mata ko ng mabasa ko ang reply niya.

BRYAN: aist, pangihi na nga ng number mo.

-----------------------------------------------------------------
🖋