ML Story (iM eLove)

44

I stayed in our house for three days. Okay na rin si Mama. Kaya lang nakakalungkot parin na iwan siya. Medyo nasanay na rin ako sa bahay. I'm more relax, yung tipong paggising mo wala kang iisiping trabaho. Hay! Nakakamiss nuong mga araw na gradeschool at high school palang ako. Bukas balik trabaho na naman ako.

Inihatid nila ako sa terminal. I hugged her one last time.

"Ma, alagaan mo sarili mo ha. Don't overwork yourself. Drink your vitamins everyday" nakangusong paalala ko sa kanya. I heard her chuckled.

"I'm alright Bri. Alagaan mo rin sarili mo. Wag puro trabaho. Take a leave and unwind sometimes, wala ka pa ngang pamilya e halos kandarapaan mo na ang trabaho mo" nakakunot noong litanya niya kaya natawa ako.

"Kailan ka naman magpakilala ng kasintahan sa amin iha?" I shifted my gaze on Manang Rosie. I smiled awkwardly.

Napabaling ang atensyon namin sa bumusinang bus. Nagsitayuan na ang mga kasama naming pasahero at isaisang umakyat.

"Mauuna na po ako sa Ma, Manang, Kuya Ben" Sinulyapan ko ang driver namin. Kapit bahay namin siya na kinuha ni Mama na magiging driver.

"Mag ingat ka iha" paalam nila bago ako naglakat paakyat ng bus.

I LET MY BODY fell on the soft mattress when I reached my room. Nakakapagod magbyahe. I texted my mother before I dozed myself to sleep.

Madilim na sa loob ng kwarto paggising ko. I glanced at my alarm and it's 6:13 in the evening already. Nawawala na rin ang hilo ko dulot ng mahabang byahe. Hindi parin ako nakabihis. Bumaba na ako para makapagluto ng hapunan.

Nagulat pa ako ng pagbukas ko ng ref ay puno ito. Sa pagkaalala ko'y halos paubos na ang stocks ko bago ako umuwi. I went to the cabinet and checked it too. My jaw almost dropped when it's full of groceries too.

I opened the refrigerator again and pulled out the plastic of chicken, napangiwi pa ako ng mapadako ang mata ko sa mga alak sa baba. Pinatunaw ko muna ang pagyelo nito sa lababo. I cooked rice in the rice cooker first while waiting.

I pouted my lips and went back to the rice dispenser. I add another cup of rice, fine!for a consideration if ever dito siya uuwi. Bahala siya kung di siya kakain, iinitin ko nalang bukas.

I cooked adobo for dinner. Kumuha ako ng kutsara para tikman ang luto ko. Narinig ko ang pagbagsak ng pinto sa sala, indekasyong may pumasok. Pagsilip ko ay nakita kong papaakyat si Bryan sa taas.

Pagkaluto ng adobo ko ay pinatay ko na ang gas range. Saktong pumasok si Bryan sa kusina at tumungo ng sa ref para kumuha ng tubig. Nagdadalawang isip ako kung aayain ko ba siya.

"Dinner?" lakas loob kong paanyaya. I looked away and pretended to prepare the table. Shocks! Why I am even blushing. Para akong nagyayaya ng date sa isang crush.

Goodness Brianna!

Naninibago parin ako sa kanya, but I'll try my best to be civil towards him, atleast outside of their company. I can feel that he still cares for me, or should I say he's being considerate just like what he did for my absence. I called Mr. Tuazon for a confirmation for my leave, approved naman daw at na inform na siya si Bryan about it. Hindi naman na siya nagtanong kahit alam kong nagtataka siya kung bakit si Bryan mismo ang nag inform sa kanya. And I'm thankful for that.

Naglapag ako ng dalawang plato sa lamesa. Nakatayo parin siya sa tabi ng ref habang pinagmamasdan ako na hindi mapakali habang naghahanda.

Hindi ba siya magdidinner? Sabi na nga ba. I felt a little embarrassed. He might gone out for dinner with his girlfriend after work, who knows.

Umupo nalang ako mag isa. I was a bit shocked when he moved the chair and sat in front of me. Wala kaming kibuan habang kumakain. I didn't even bothered to know his reaction when he tasted the adobo.

Tumayo na ako para ipatong sa lababo ang plato ko. Kumuha ako ng tubig sa ref. Tumayo si Bryan at nilapag na rin ang plato niya sa lababo. Paglapag ko ng baso ay saktong pagkuha niya ng sponge kaya hindi sinasadyang magdikit ang braso namin. Napaatras ako ng isang hakbang. Did I felt the spark or I'm just being uneasy towards him?

"Ako na" he offered.

Hindi na ako nakikipagtalo at tumalikod nalang. A certain memories from the past started to play at the back of my head. Me and Bryan having our sweet moments in the kitchen.

I'm looking forward for a future like this with you, future wife.

A voice echoed on my mind. I shook my head and stormed out of the kitchen. I am starting to hate what I am feeling when he's near. Damn!

I took a quick shower before I lazily lay down on my bed. I stared blankly at the ceiling.

Those words. It was more on a promise for me before. I smiled bitterly, It became a vain hope and dream now. It's beyond impossible, we have our own life now...separately.

My phone rang. I reached for it and saw Aries' name on the screen. I smiled and answered it.

"Hello" I greeted him.

[Nakauwi ka na?] he asked. I informed him that I went home last sunday. We supposed to find a condo unit on that day. Sasamahan niya sana ako kaya lang hindi natuloy dahil umuwi ako kaya tinawagan ko siya pagdating namin sa hospital.

"Yes"

[Are you going to work tomorrow? I'll fetch you]

"Baka masanay ako niyan Aries" I joked.

[Parang namang hindi.] I can almost hear his sarcasm. I chuckled. [I have something important matter to do nearby.]

"Okay" I was about to end the when I remembered something. I panicked. "S-Sa parking mo nalang ako hintayin. Wag ka ng magtanong. Bye"

NAGMAMADALI AKONG MAG AYOS dahil on the way na raw si Aries. We'll take our breakfast outside too. Pagtapos kong mag ayos ay bumaba na ako at tumungo sa kusina para kumuha ng tubig. Napahinto pa ako na nadatnan ko si Bryan na nagluluto. He's still on his casual attire.

Naglakad ako palapit water dispenser at nilagyan ang tumbler ko.

"Breakfast?" I looked back at Bryan who's still busy frying something. Ewan ko kung paanu nito nalaman na nandito ako sapagkat hindi naman ito nakatingin sa gawi ko.

I shook my head when I remembered this scene last night. Ang kaibahan lang magkabaliktad kami ng sitwasyon. Tinakpan ko na ang tumbler pagkapuno nito at inayos ko sa bag ko.

Nilingon niya ako ng matagal akong hindi sumagot. Pinasadahan nito ng tingin ang ayos ko. Tumingin siya saglit sa orasan na nakasabit dito sa kusina bago ibinalik sa akin ang tingin.

"It's still early-nevermind" he licked his lowerlip and averted his gaze.

"ahm...sa l-labas ako kakain. I'm with ah A-Aries" I bit my lowerlip while explaining. I don't know what gotten into me but I felt like explaining, like what I should be.

Hindi ko na siya narinig na sumagot kaya't lumabas na ako sa kusina, medyo napapahiya. What's that supposed mean when I thought I owe him an explanation? I facepalmed myself out of embarrassment.

Anong pakialam niya sa mga whereabouts ko? As if.

-----------------------------------------------------------------🖋